Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 4. Mose 21 Bible Online

4. Mose 21 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

4. Mose 21

¹Aus de Kanaanita äa Kjennich, dee en Arad en daut Siedlaunt wond, daut hieed, daut de Israeliten opp dän Wajch von Atarim noda kjeemen, jreep hee dee aun un neem eenje von an faust.

²Dan muaken de Israeliten däm HARN een Vespräakjen un säden: Wan du dit Volkj en onse Henj jefst, dan well wie aun äare Städa dän Baun derchfieren.

³Un de HAR erhieed de Israeliten äa Jebäd un jeef de Kanaanita en äare Henj, un see fieeden dän Baun derch un venichten dee met äare Städa toop. Doawäajen kjrieech de Jäajent dän Nomen Horma (Baun).

⁴Dan reisden see vom Boajch Hor en de Rechtunk nom Schelpmäa, daut see rom de Edomita äa Launt jinjen. Oba daut Volkj wort opp dän Wajch vedrislich

⁵un räd jäajen Gott un jäajen Moses: Wuarom hab jie ons ut Ägipten rutjebrocht, daut wie en de Wiltnis stoawen? Hia es kjeen Broot ooda Wota, un dit proste Äten äakjelt ons aul soo!

⁶Dan schekjt de HAR dolle jeftje Schlangen mank daut Volkj, waut de Menschen beeten, daut väle Israeliten storwen.

⁷Dan kjeemen see no Moses un säden: Wie haben jesindicht, daut wie jäajen dän HARN un jäajen die jerät haben. Bäd to däm HARN, daut hee de Schlangen von ons nemt. Un Moses bäd fa daut Volkj.

⁸Dan säd de HAR to Moses: Moak die eene bronsne Schlang un henj dee huach aun eene Stang opp. Wäa jebäten woat, saul dise Schlang aunkjikjen, dan woat hee nich stoawen!

⁹Dan muak Moses eene bronsne Schlang un honk dee huach opp. Un wan wäa von eene Schlang jebäten wort, kjikjt hee de bronsne Schlang aun un bleef läwen.

¹⁰De Israeliten trocken wieda un loagaden sikj en Obot.

¹¹Un von Obot trocken see wieda un loagaden sikj en Ije Abarim, en de Wiltnis nom Oosten han von daut Launt Moab.

¹²Von doa trocken see wieda un loagaden sikj en daut Sered Tol.

¹³Von doa trocken see wieda un loagaden sikj en de Wiltnis aun de aundre Sied vom Arnon Riefa, dee von en daut Amorita Launt kjemt. De Arnon es de Jrens tweschen de Moabita un de Amorita.

¹⁴Doawäajen heet daut en daut Buak von däm HARN sien Kjrich: “De Staut Waheb en Sufa, un de Streem aum Arnon,

¹⁵un daut Eewa, waut no de Staut Ar rauf jeit un bat aun de Jrens von Moab rieekjt.”

¹⁶Un von doa trocken see no Beer. Daut es de Borm, von däm de HAR to Moses säd: Vesaumel daut Volkj, ekj woa an Wota jäwen.

¹⁷Dan sunk Israel dit Leet: “Borm, lot daut Wota ranen; sinjent well wie daut bejreessen!

¹⁸Dit es de Borm, dän Volkjsleida jegroft haben; dän de väaschte em Volkj met däm Kjennichstock un aundre Stakja utjeholt haben.” Un von Beer trocken see no Matana

¹⁹un von Matana no Nahaliel; un von Nahaliel no Bamot Baal;

²⁰un von Bamot Baal no daut Tol, woont en Launt von Moab licht, bie de Spetz vom Boajch Pisga, von wua daut Jordantol to seenen jeit.

²¹Un Israel schekjt Bootschofta no Sihon, de Amorita äaren Kjennich, un leet am sajen:

²²Lot ons derch dien Launt reisen! Wie wellen nich aufdreien opp dien Akalaunt nopp ooda en diene Wiengoades nenn, wie wellen uk nich ut diene Borms drinkjen; wie wellen bloos opp de groote Gaus reisen, bat wie derch dien Launt derch sent.

²³Oba Sihon erlaubd de Israeliten daut nich derch sien Launt to reisen, hee saumeld sien gaunzet Kjrichsvolkj toop un jinkj de Israeliten en de Wiltnis entjäajen. Un aus hee bat Jahaz kjeem, jreep hee an aun.

²⁴Oba Israel schluach an met de Schnied vom Schwieet un neem äa Launt en vom Arnon bat aun dän Jabok, un bat aun de Amonita äa Launt; oba de Amonita äare Jrens wia vesechat.

²⁵Soo neem Israel aul dise Städa en un wond en aul de Städa von de Amorita, en Heschbon un en aul de aundre Siedlungen.

²⁶Heschbon wia däm Amorita Kjennich Sihon siene Rejierungs Staut jewast, un hee haud verhäa met däm Moabita Kjennich jekjamft un däm aul sien Launt bat aum Arnon wajchjenomen.

²⁷Von doa sajcht daut Leet: Komt no Heschbon, un but daut wada, lot Sihon wada oppjebut woaren.

²⁸Een Fia es ut Heschbon jegonen, un groote Flaumen ut Sihon; dee vebrenden de Staut Ar en Moab un daut huage en daut Huachlaunt aum Arnon.

²⁹Auwee, met Moab es daut to Enj, machtloos wia sien Aufgott Kemosch. Siene Mana musten flichten, un de Frues schlapt Sihon aus Jefangne met no Hus.

³⁰Oba nu sent wie de Sieja, von Heschbon bat Dibon wort jieda Staut vestieet; nuscht bleef äwa en de Flaumen, uk Nofach un Medeba worden vom Fia jefräten.

³¹Soo neemen de Israeliten de Amorita äa Launt en.

³²Un Moses schekjt Spionen no de Staut Jaser; un see neemen dee met de Siedlungen toop en, waut doa rom wieren, un dreewen de Amorita uk doa rut.

³³Dan wongen see un jinjen dän Wajch no Baschan. Doa kjeem Og, de Kjennich von Baschan, an met sien gaunzet Kjrichsvolkj entjäajen no Edrei toom Kaumf.

³⁴De HAR säd to Moses: Fercht die nich fa am, ekj hab am met Launt un Menschen toop en diene Macht jejäft. Du saust met am daut doonen, waut du met Sihon, däm Amorita Kjennich, dee en Heschbon wond, jedonen hast.

³⁵Un see schluagen am un siene Säns un sien gaunzet Kjrichsvolkj dol, bat kjeena äwableef, un neemen daut Launt en.