Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Micha 6 Bible Online

Micha 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Micha 6

¹Horcht waut de HAR to Israel sajcht: Komm emol, un saj de huage Boaj, woo die daut jeit. Lot de Humpels diene Stemm hieren.

²Jie Boaj, horcht emol wäajen waut de HAR sien Volkj vekloacht; un jie Gruntsteena von de Ieed, kjikjt emol woo am daut jeit. De HAR es nich tofräd met sien Volkj; hee well Israel ver Jerecht brinjen.

³Waut hab ekj junt aunjedonen, mien Volkj? Met waut hab ekj die daut schwoa jemoakt? Saj mie daut emol.

⁴Ekj hab die doch ut Ägipten rut jeleit, un die von de Sklowarie jerat. Ekj schekjt die Moses un Aaron un Mirjam.

⁵Horcht emol, mien Volkj, waut haud Balak, de moabitischa Kjennich, em Senn, un waut auntwuad Bieleam, Beor sien Sän, am? Un woo kjeem jie von Schittim bat Gilgal? Denkjt daut noch emol no, un seet daut doa nuscht es wäajen waut jie däm HARN vekloagen kjennen.

⁶Met waut saul ekj ver däm HARN komen, un mie ver Gott, dee soo huach steit, kjneeen? Saul ekj ver am met een Brauntopfa, un met een Hoklinkj komen?

⁷Woat däm HARN daut jefaulen wan eena 1.000 Bakj brocht, ooda 10.000 Riefasch Eelj? Saul ekj mienen elsten Sän oppjäwen, doafäa daut ekj orrajcht jedonen hab?

⁸Oba Mensch, hee haft die weeten jeloten waut goot es un waut de HAR von die velangt: See nom rajchten; komm emma wada en Leew fa däm aundren opp; un bliew truhoatich leeftolich un deemootich ver Gott derch daut Läwen.

⁹Eena kaun aulawäajen enne Staut däm HARN roopen hieren; un wäa no am horcht, dee haft gooden Rot aunjenomen. Hee roopt: Horcht emol, mien Volkj, un dee waut daut Volkj rejieren.

¹⁰En de Hiesa, wua schlajchtet jedonen woat, woat daut, waut orrajcht es, noch emma goot jenant. Un dan es doa noch emma de orrajchte Mot, dee ekj vedaumt hab.

¹¹Ooda sull mie daut eendoont sennen wäajen däm, dee met een Pinjel voll faulsche Jewichta orrajcht wajcht?

¹²June rikje Menschen doonen väl orrajcht, un dee waut en june Städa wonen, beschaftjen sikj met Läajes. Dee haben eene veloagne Tung en äa Mul.

¹³Daut es wuarom ekj aunfangen woa die daut Läwen schwoa to moaken, un die wäajen diene Sinden enne Grunt brinjen.

¹⁴Du woascht äten un nich saut woaren; diene Moag woat ladich bliewen. Du woascht die waut wajchlajen un daut nich hoolen kjennen. Waut du vesocht hast, es nich to Staund jekomen, un waut die to Staund jekomen es, hab ekj daut Schwieet äwajejäft.

¹⁵Du woascht seien un nich arnten. Du woascht Oliewen utklunjen, un die oba nich met de Eelj enschmäaren; du woascht Wiendruwen utklunjen un kjeen Wien drinkjen.

¹⁶Daut es wiels du die aun Omri siene Wäaj un aun Ahab sien Biespel jehoolen hast; du hast dee äaren Rot aunjenomen. Nu woa ekj diene Jäajent to eene Wiltnis moaken, un diene Lied veacht moaken. Jie woaren dän Spott von de Menschen nämen motten.