Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Micha 7 Bible Online

Micha 7 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Micha 7

¹Woo woat daut nu fa mie sennen? Mie jeit daut soo aus eenem, dee Oft plekjen wull, ooda em Wiengoaden noläsen wull, un doa kjeene Pungels mea wieren, un kjeene fresche Fiejen dee am jankaden.

²Doa es kjeena mea em Launt jebläwen von dee waut die tru wieren; doa es kjeena mea mank de Lied dee opprechtich es. Een jiedra luat no wua hee Jewault eewen kaun, ooda bemieecht sikj dän näakjsten to jriepen.

³Äare Henj haben daut drock met beeset doonen; de Leidasch un de Rechta wellen bekoft sennen. Dee, dee de Macht haben, velangen krakjt waut an jankat, un see dreien sikj aules selfst toom paus.

⁴De basta von an es soo aus Spekjakrut, un dee waut daut opprechtichste es, es soo aus eene Plak von Distlen. Oba de Tiet woat komen, daut du woascht besocht woaren; un wäa doano oppaust kaun daut komen seenen. Dan woa jie junt opp kjeenen Wajch halpen kjennen.

⁵Sat kjeen vetruen opp dienen Noba, ooda opp dienen Frint. Paus sea opp, waut du sajchst, soogoa to däa, dee du goot drekjen deist.

⁶Wiels de Sän veacht däm Voda, un de Dochta stalt sikj jäajen äare Mutta. De Schwieedochta es jäajen de Schwieemutta, un dee, met dee eena toop em Hus wont, sent eenem siene Fiend.

⁷Oba ekj woa oppaussen no waut de HAR sajcht; ekj woa no Gott luaren, dee mie rat. Mien Gott woat no mie horchen.

⁸Du mien Fient, frei die nich äwa mie. Wan ekj uk enne Grunt kom, doawäajen woa ekj doch wada oppstonen. Wan ekj em diestren to setten kom, woat de HAR mie een Licht sennen.

⁹Ekj hab jäajen däm HARN jesindicht un doawäajen woa ekj nu sienen Oaja uthoolen, bat hee miene Sach äwanemt un mie jeft waut ekj vedeent hab. Hee woat mie em Licht nenn brinjen, un ekj woa seenen woo hee raden woat.

¹⁰Mien Fient woat daut to seenen kjrieen, un dee woat sikj schämen motten. Dit es dee, dee mie trozt un säd: Wua es de HAR dien Gott? Ekj woa selfst seenen woo see enne Grunt jeit; dan woat opp an doljetraumpelt woaren, aus opp daut Blott oppe Gaus.

¹¹De Tiet woat komen, daut diene Mieren woaren oppjebut woaren. Wan daut romkjemt, woaren diene Jrensen wiet rutjeschowen woaren.

¹²Aun dän Dach woaren see von Assur un von de Städa en Ägipten no die komen. Dee woaren von soo wiet aus Ägipten un däm Eufrat Riefa no die komen, von een Mäa bat daut aundre, von eenen Boajch bat däm aundren,

¹³wiels de Ieed eene Wiltnis jeworden es, wäajen dee waut doa wonden, un wäajen waut dee met daut Launt deeden.

¹⁴Sie du een Hoad fa dien Volkj, HAR, de Häad dee die jehieet. Dee wonen auleen em Woolt, medden en een fruchtboaret Launt. Wies an met dienen Stock, wua see daut goot haben. Lot an en Baschan un en Gilead weiden, soo aus ieeschtemma.

¹⁵Ekj woa an groosoatje Dinja seenen loten, soone aus ekj deed aus see ut Ägipten kjeemen,

¹⁶un soo daut aule Velkja daut seenen woaren un sikj trotz äare Macht woaren schämen motten. Dee woaren sikj de Haunt äwa daut Mul hoolen un sikj de Uaren too hoolen.

¹⁷Dee woaren daut Stoff oppe Ieed lekjen aus Schlangen. Wan see ut äare Städa met dikje Mieren rutkomen, woaren see sikj schudren aus Warm wan dee ut de Ieed komen. See woaren sikj enjsten ver däm HARN onsen Gott. See woaren fa die zetren.

¹⁸Kunn doa noch wua een Gott sennen soona aus du, dee ons, dee wie von dien Volkj äwajebläwen sent, onse Sinden vejeft un daut orrajchte togood helt? Es noch irjent wua een Gott, dee sienen Oaja nich opp emma fausthelt, un dee jieren truhoatich leeftolich es?

¹⁹Hee woat noch wada goot to ons sennen. Hee woat daut, waut wie schuldich sent, met de Feet veklunjen, un aul onse Sinden en daut deepe Mäa schmieten.

²⁰Du woascht tru to Jakob siene Nokomen bliewen, un woascht truhoatich leeftolich sennen to dee, dee von Abraham aufstaumen, krakjt soo aus du onse Vodasch daut to jane Tiet vespräakjen deetst.