Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Habakuk 3 Bible Online

Habakuk 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Habakuk 3

¹Dit es een Jebäd vom Profeet Habakuk, en däm Stiel von een Trualeet.

²HAR, ekj hab jehieet, waut von die jesajcht woat, un ekj hab Forcht fa diene Wäaj. Oba en dise Tiet, wies ons dee noch wada, un en dise Tiet, lot ons dee noch wada weeten. Wan du uk sea veläajen best, denkj wada aun Jnod.

³Gott kjemt von Teman, un de Heilja von de Paran Boaj. Hee woat em gaunzen Himmel jeloft; doa woat oppe gaunze Welt goodet von am jesajcht.

⁴Hee dacht aus eene Laump, daut strolt von siene Henj; un en dise wia siene Macht vestoaken.

⁵Ver am gonen Krankheiten, un hinja am en siene Spoaren komen Schwierichkjeiten.

⁶Hee stunt opp, un de Ieed scheddad; hee kjikjt, un de Velkja schudaden sikj. De elste Boaj worden veschmatat, un wua daut noch emma wia boajopp jewast, doa buach sikj daut rauf. Hee deed soo aus hee lang trigj jedonen haud.

⁷Ekj sach de Zelten en Kuschan wieren en Trubbel, un de Woninjen en Midian zettaden.

⁸HAR, wieescht du vestalt äwa de Riefasch? Wieescht du oajalich äwa de Läachten, ooda vedrislich met daut Mäa, aus du met diene Pieed un Woages kjeemst, met dee du de äwahaunt neemst?

⁹Du trokst dienen Boagen rut, un lädsd de Feilen aum Baunt. Du reetst daut Launt opp met Riefasch.

¹⁰De Boaj sagen die un dee enjsten sikj. Daut poascht met Räajen, un daut deepe Mäa breld un hoof siene Walen huach opp.

¹¹De Sonn un de Mon stunden stell opp äare Städen, aus diene Feilen vebie blitzen un dien Schwieet an veblenden deed.

¹²Em Oaja jinjst du derch daut Launt un vetraumpelsd de Velkja.

¹³Du kjeemst äwadäl om dien Volkj to halpen, du wust dienen Jesaulwden raden. Du woascht daut Dak von de gottloose äa Hus twei schlonen, daut von bowen bat unjen aules to seenen woat sennen. Sela.

¹⁴Dee waut ieescht soo bosich aus een Wint aunkjeem, om aules to vedoawen, un aus wan hee de oame met Freid un onverhofs veschlinjen wudd, kjrieech nu dien Spies derch sien Kopp.

¹⁵Du traumpelsd met diene Pieed derch daut Mäa un rieezhd daut groote Wota opp.

¹⁶Wan ekj dit hia, flautat mie aules, un miene Leppen zinjren von de Norecht. Miene Been sent aus vefult, un miene Kjneeen flautren. Ekj woa stell wachten bat dän Dach wan daut vedoawen daut Volkj traft, waut ons aunjript.

¹⁷Wan de Fiejenboom uk nich jreen woat, un de Wienranken nuscht väabrinjen, wan de Oliewenbeem kjeene Frucht droagen, un daut Flekj kjeene Arnt brinjt, wan de Schop von de Häad woaren veräten woaren, un daut Veehock onen Vee es,

¹⁸doawäajen woa ekj mie to däm HARN freien, un mie opp Gott veloten, dee mie raden deit.

¹⁹De HAR, dee aules kaun, dee moakt miene Feet soo aus Ree Feet, daut ekj äwa irjent eenen Boajch gonen kaun. Fa däm Jesankleida, un met siene Instrumenten.