Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Zefanja 3 Bible Online

Zefanja 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Zefanja 3

¹Daut woat Jerusalem noch schlajcht gonen, daut see soo jäajenaun un vesindicht es, un soo jewaultmässich omhäa jegonen es.

²See horcht nich no Gott siene Stemm un lat sikj nich trajchtwiesen. See sat äa vetruen nich opp däm HARN un helt sikj nich aun äa Gott.

³Äare Leidasch sent soo jefäadlich aus een brellende Leiw, un äare Rechtasch aus Wilw, dee zeowes nuscht fa däm Morjen loten.

⁴Äare Profeeten jäwen weinich rom un sent nich to truen; äare Priestasch brinjen Schaund opp daut, waut heilich es, un moaken daut Jesaz daut sajen, waut an paust.

⁵De HAR es mank an un es jerajcht, un deit nuscht waut orrajcht es. Aule Morjen lat hee seenen waut rajcht es; doa blift kjeen Dach ut. Oba de onopprechtje Menschen enne Staut weeten von kjeene Schaund.

⁶De HAR sajcht: Ekj hab Velkja utjerot; ekj hab dikje Mieren enne Grunt jebrocht, un äare Gaussen ladich jeloten; ekj hab äare Städa venicht, daut doa kjeena mea wont.

⁷Ekj docht: Dee woaren doch Forcht fa mie haben, un sikj belieren loten. Dan wudd ekj äare Jebieda nich dolbräakjen un an nich bestrofen, soo aus ekj woarnd. Oba see sent iewrich beeset to doonen.

⁸Un nu sajcht de HAR: Denkjt aun dit, aun däm Dach wan ekj woa oppstonen un jäajen junt zeijen. Ekj hab mie beschloten de Velkja tooptoroopen, un de Kjennichrikjs to vesaumlen, un dan mienen Oaja äwa an loostoloten, un aul daut Gloot von mienen Groll opp an komen loten. De gaunze Welt saul oppjeriemt woaren, derch daut Fia von mienen Oaja.

⁹Un dan woa ekj de Velkja reine Miela jäwen, soo daut see aula däm HARN sien Nomen aunroopen un am bestendich deenen.

¹⁰Von jantsied von däm Riefa en Kusch woat mien vestreidet Volkj, dee waut mie aunbäden, mie äare Gowen brinjen.

¹¹Wan dee Tiet kjemt, woascht du nich Schaund lieden fa aul daut, waut du jäajen mie jeschauft hast. Dan woa ekj dee, dee soo sea met sikj puchen, von mank junt wajchnämen; dan woascht du opp mienen heiljen Boaj nich mea ieejenkoppich sennen.

¹²Ekj woa mank junt een jerinjet un eefachet Volkj loten. Dee woaren sikj fa äa Schutz opp däm HARN sienen Nomen veloten.

¹³Dee waut dan noch woaren en Israel sennen, woaren nich lieejen ooda schlajchtet doonen. De Tung en äa Mul woat Menschen nich väalieejen. Soo aus Schop oppe Weid jebrocht woaren un sikj dol lajen, soo woat sikj mien Volkj fa nuscht enjsten.

¹⁴Lacht, jie Menschen en Zion; roopt fa freid, jie Israeliten. Freit junt, jie Lied en Jerusalem, un lot junt daut von Hoaten scheengonen,

¹⁵wiels de HAR haft june Strof von junt jenomen, un haft june Fiend tosied jesat. De HAR, Israel äa Kjennich, es medden mank junt, soo daut jie junt fa kjeen Trubbel mea enjsten brucken.

¹⁶Wan dee Tiet kjemt, woaren see to Jerusalem sajen: Enjst junt nich en Zion. Lot june Henj nich schwak woaren,

¹⁷wiels de HAR, jun Gott, es bie junt. Hee es stoakj un kaun raden. Hee woat sikj äwa junt freien un froo sennen. En siene Leew, woat hee junt vejäwen, un hee woat sikj lud to junt freien,

¹⁸soo aus aun eenen Fastdach. Ekj woa daut Onheil von junt nämen, soo daut jie junt nich schämen brucken.

¹⁹Horcht emol, ekj woa dan uk een Enj moaken met aul dee, dee junt bedrenjden. Ekj woa de lome halpen un de vestreide toopsaumlen von aule Velkja, un woa äare Schaund to Iea vewaundlen.

²⁰Wan dee Tiet kjemt, woa ekj junt vesaumlen un junt no Hus brinjen. Wan ekj junt wada oppbuen woa, woa ekj junt jeloft un aunjeseenen moaken mank aule Velkja oppe Ieed; un jie woaren daut to seenen kjrieen, sajcht de HAR.