Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Maleachi 3 Bible Online

Maleachi 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Maleachi 3

¹De HAR, dee aules rejieet, sajcht: Horcht emol, ekj schekj eenen met eene Norecht, dee fa mie woat dän Wajch reed moaken. De Enjel von mienen Bunt, dän jie haben muchten, es aul hinjawäajes. Un boolt woat de Har, no däm jie luaren, plazlich en sienen Tempel doa sennen.

²Oba wua es doa eena, dee daut uthoolen woat ver am? Wäa woat bestonen bliewen, wan hee werkjlich woat hia sennen? Hee es soo aus een jlieejenda Owen, un soo aus de Luag en de Wauschbett.

³Hee woat setten, soo aus eena, dee en eene Schmeltarie dän Aufguss aufjitt, un hee woat aul daut orreine von de levitische Priestasch wajchnämen. Hee woat dee rein moaken, soo aus Golt un Selwa rein jemoakt woaren. Dan woaren see de Opfa rechtich utfieren,

⁴un däm HARN woaren Juda un Jerusalem äare Gowen jefaulen, soo aus ieeschtemma un fa väle Joaren.

⁵Soo woa ekj mank junt komen un junt rechten. Un ekj woa schwind Zeij sennen, jäajen dee waut Hakjsarie driewen, dee waut Huararie driewen, dee waut äa Vespräakjen nich hoolen, dee waut äare Oabeida beschumlen, dee waut de Wätfrues, de Weisen, un de framde utnutzen, un aul dee waut nich Forcht fa mie haben, sajcht de HAR, dee aules rejieet.

⁶Ekj sie de HAR, un de selwja aus ieeschtemma, un jie haben nich oppjehieet Jakob siene Nokomen to sennen.

⁷Aul to june Vodasch äare Tiet hab jie junt jäajen miene Jesazen jesat, un sent dee nich jehuarsom jewast. Kjikjt emol no mie opptoo, un dan woa ekj mie no junt opptoo rechten, sajcht de HAR, dee aules rejieet. Oba jie sajen: “En waut sell wie ons trajcht stalen?”

⁸Na, es daut rajcht, daut eena von Gott stälen deit? Oba jie stälen von mie un sajen dan noch: “Woo hab wie von die jestolen?” Na, jie haben mie nich daut Tieendel von june Arnten jejäft, un daut Poat waut jie de Priestasch jäwen sullen.

⁹Nu sent jie uk unja eenen Fluch, wiels jie bestälen mie; daut gaunze Volkj deit.

¹⁰Brinjt mie daut volle Tieendel en mienen Spikja nenn, soo daut en mien Hus woat to äten sennen. Prooft mie doamet auf, sajcht de HAR, dee aules rejieet, un finjt ut auf ekj nich fa junt woa dän Himmel opmoaken, un eenen Säajen rauf schedden, soo daut junt daut äwarant.

¹¹Ekj woa dän “Kjniepa” nich loten opp june Flekja komen un june Arnten oppfräten; un jie woaren nich eene Misarnt enne Wiengoades haben, sajcht de HAR, dee aules rejieet.

¹²Dan woaren aule Velkja sajen, woo jlekjlich jie sent. Jie woaren een harlichet Launt sennen, sajcht de HAR, dee aules rejieet.

¹³Jie haben strenje Wieed jäajen mie jesajcht, sajcht de HAR. Oba jie sajen: “Waut hab wie jäajen die jesajcht?”

¹⁴Na, jie haben jesajcht: “Daut es vejäfs daut wie däm HARN deenen, un waut halpt daut wan wie ons bemieejen, daut to doonen, waut hee jesajcht haft, ooda wan wie ver däm HARN, dee aules rejieet, en Trua romgonen.

¹⁵Doawäajen saj wie, daut de prauzje daut goot haben. See sent schlajcht jewast un an woat nuscht. Uk wan see Gott aufproowen, komen see doamet wajch.”

¹⁶Dee waut aun Gott jleewen, sajen eena toom aundren: De HAR haft oppjepaust un haft jehieet. Hee haft sikj daut loten oppschriewen, un woat em Denkj hoolen, wäa Forcht fa am haft un wäa sienen Nomen em Denkj helt.

¹⁷Daut woaren miene sennen, sajcht de HAR, dee aules rejieet. Aun dän Dach, fa däm ekj mie reed moak, woaren see gaunz miene sennen. Ekj woa mie äwa an erboarmen, aus een Voda sikj äwa eenen Sän erboarmt, dee am deent.

¹⁸Dan woa jie wada seenen, waut de Unjascheet es tweschen de jerajchte un de gottloose, un tweschen dee waut am deenen, un dee waut am nich deenen.

¹⁹Horcht emol. Doa kjemt een Dach, dee soo brent aus een Hettowen. Dan woaren aule prauzje un aule schlajchte Stroo sennen. De HAR, dee aules rejieet, sajcht: Aun dän Dach, dee doa kjemt, woaren dee vebrennen soo daut kjeen Aust un kjeene Wartel äwabliewen woat.

²⁰Oba jie, dee jie Forcht haben fa mienen Nomen, junt woat jerajcht sennen jejäft woaren, soo aus daut Sonnenlicht jejäft woat. Aus wan opp Flichten, woa jie aun dän Dach aula jun rajcht kjrieen, un junt woat aules goot jemoakt woaren. Jie woaren junt soo loosjeloten feelen, aus een Hoklinkj dän ieeschten Dach oppe Weid.

²¹Aun däm Dach, fa däm ekj reed moak, woa jie de gottloose to Pulwa traumplen, un see woaren Ausch unja june Feet sennen, sajcht de HAR, dee aules rejieet.

²²Hoolt de Lieren, dee ekj junt oppem Horeb Boajch derch Moses, dee mie deend, jeef. Hoolt uk aul de Jebooten un Jesazen, dee jie doa fa daut gaunze Israel kjrieejen.

²³Horcht emol, ekj woa junt däm Profeet Elia schekjen, un daut ea däm HARN sienen grooten un schrakjeljen Dach kjemt.

²⁴Dee woat de Elren met de Kjinja veseenen un de Kjinja met äare Elren, soo daut ekj nich daut gaunze Launt woa tonicht schlonen wan ekj kom.