Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Matäus 12 Bible Online

Matäus 12 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Matäus 12

¹En dee Tiet jinkj Jesus aum Sabat derch de Jeträajd Flekja. Siene Jinja wieren hungrich un fungen aun Oaren to plekjen un to äten.

²Aus de Farisäa daut sagen, säden dee to am: Kjikj, diene Jinja doonen, waut aum Sabat nich erlaupt es.

³Hee säd to an: Hab jie nich jeläst waut David deed, un dee waut met am wieren, aus am hungad?

⁴Woo hee em Gotteshus jinkj un daut Broot eet, daut Gott jeweit wia, waut doa jäajen daut Jesaz wia fa am to äten, un fa dee, dee met am wieren; wiels daut wia bloos fa de Priesta.

⁵Ooda hab jie nich jeläst, woo aum Sabat de Priesta em Tempel dän Sabat veorreinjen un doch oschuldich bliewen?

⁶Ekj saj junt: Hia es wäa jrata aus de Tempel.

⁷Un wan jie vestonen hauden, waut dit meent: “Ekj well nich Opfa, oba daut jie Metleet haben”, dan haud jie de oschuldje nich vedaumt.

⁸Wiels de Menschensän es Har äwa dän Sabat.

⁹Jesus veleet doa un jinkj en de Judenschool nenn

¹⁰un troff doa een Mensch, dee eene vedrieejde Haunt haud. Dan, om daut see eene Sach jäajen am fungen, fruagen see am: Es daut rajcht aum Sabat to heelen?

¹¹Hee säd to an: Es mank junt irjentwäa, wan däm een Schop aum Sabat em Borm foll, dee daut nich wudd to hoolen kjrieen un rut häwen?

¹²Un wooväl mea es een Mensch nich wieet aus een Schop! Doawäajen es daut erlaupt aum Sabat goodet to doonen.

¹³Dan säd hee to dän Maun: Strakj diene Haunt ut! Hee deed daut, un dee wia jrod soo jesunt aus de aundre.

¹⁴Oba de Farisäa jinjen rut to beroden, woo see am äwatsied brinjen kunnen.

¹⁵Aus Jesus dit enwort, jinkj hee von doa wajch. Un am kjeemen väl Menschen hinjaraun un hee heeld dee aula.

¹⁶Un hee veboot an to sajen wäa hee wia,

¹⁷daut sikj erfellen sull, waut de Profeet Jesaja von am jesajcht haud:

¹⁸“Kjikjt, daut es mien Kjnajcht, dän ekj mie jewält hab; mien leewa Sän, met däm miene Seel sea tofräd es, un hee woat de Velkja sajen, waut rajcht es.

¹⁹Hee woat nich Striet un Loarm aunstalen, un siene Stemm woaren see nich opp de Gaussen hieren;

²⁰hee woat daut enjekjnekjte Rua nich aufbräakjen, un een Licht daut noch flakat woat hee nich utpusten, bat hee daut bat doa brinjt daut de Jerajchtichkjeit woat de Äwahaunt haben,

²¹un opp sienen Nomen woaren de Velkja äare Hopninj saten.”

²²Dan brochten de Menschen eenen blinjen, stommen Maun no Jesus, dee von eenen beesen Jeist besäten wia, un hee heeld dän, daut de Maun räden un seenen kunn.

²³Un de Menschen vewundaden sikj un säden: Kunn dit opplatst dän David sien Sän sennen?

²⁴Oba aus de Farisäa daut hieeden, säden dee: Daut es bloos derch Beelzebul, dän bowaschten Soton, daut hee Soton utdriewen deit.

²⁵Jesus wist waut see dochten un säd to an: Jieda Rikj, daut en sikj selfst nich eenich es, jeit to Grunt; un jieda Staut ooda Hus, daut en sikj selfst nich eenich es, kaun nich bestonen.

²⁶Un wan een Soton dän aundren utdrift, oabeit hee jäajen sikj selfst. Woo kaun dan sien Rikj bestonen?

²⁷Un wan ekj derch Beelzebul Soton utdriew, derch wäm driewen june Säns dee ut? Doawäajen woaren see june Rechta sennen.

²⁸Oba wan daut derch Gott sien Jeist es, daut ekj de Soton utdriew, dan es Gott sien Rikj aul äwa junt jekomen.

²⁹Ooda woo kaun irjentwäa en een stoakjen Maun sien Hus nenn bräakjen un am siene Sachen wajchnämen, wan hee dän stoakjen nich ieescht binjen deit? Ieescht mau dan kaun hee sien Hus utplindren.

³⁰Wäa nich fa mie es, es jäajen mie; un wäa nich met mie saumelt, dee vestreit.

³¹Doawäajen saj ekj junt: De Menschen woat aule Sind un Lastrunk vejäft woaren, oba de Lastrunk jäajen dän Heiljen Jeist woat nich vejäft woaren.

³²Wäa jäajen dän Menschensän rät, kaun Vejäwunk kjrieen, oba irjentwäa, dee jäajen dän Heiljen Jeist rät, woat nich vejäft woaren, nich en dise Tiet uk nich en dee, dee nohäa kjemt.

³³Sat eenen gooden Boom, soo woat de Frucht goot sennen; sat eenen schlajchten Boom, un de Frucht woat schlajcht sennen. Aun de Frucht woa jie dän Boom kjanen.

³⁴Jie Schlangenbroodsel, woo kjenn jie goodet räden wan jie schlajcht sent? Wiels wuavon daut Hoat voll es, doavon rät daut Mul.

³⁵Een gooda Mensch brinjt ut siene goode Koma goodet rut; un een schlajchta Mensch brinjt ut siene schlajchte Koma schlajchtet rut.

³⁶Ekj saj junt dit, aum Jerechtsdach woat de Mensch Räakjenschoft jäwen fa jieda onnitzeljet Wuat, daut hee jerät haft.

³⁷Wiels derch june ieejne Wieed woa jie jerajchtfoadicht, un derch june ieejne Wieed woa jie vedaumt.

³⁸Dan säden atelje von de Farisäa un Schreftjelieede to am: Meista, wie wudden jieren een Tieekjen von die seenen.

³⁹Oba hee säd to an: Eene beese ehebräakjarische Jennerazion sieekjt no een Tieekjen; oba an woat sest kjeen Tieekjen jejäft woaren, aus daut, vom Profeeten Jona.

⁴⁰Soo aus Jona dree Doag un dree Nacht em Fesch sienen Buck wia, soo woat de Menschensän dree Doag un dree Nacht medden en de Ieed sennen.

⁴¹De Menschen von Ninive woaren aun janem Jerechtsdach oppstonen un dit vedaumen, wiels dee kjieeden om aus Jona prädijd. Un kjikjt emol, hia es eena jrata aus Jona wia.

⁴²De Kjennichsche utem Sieden woat aum Jerecht oppstonen un dise Jennerazion vedaumen; wiels see kjeem von de aundre Kaunt Welt Salomo siene Weisheit to hieren. Un kjikjt, hia es eena jrata aus Salomo.

⁴³Wan de orreina Jeist ut een Mensch rut foat, jeit dee derch drieeje Wiltnis un sieekjt no Ru, un finjt dee oba nich.

⁴⁴Dan sajcht hee sikj: Ekj woa trigj no mien Hus gonen, von wua ekj kjeem. Un wan hee trigjkjemt, finjt hee daut Hus ladich, jefäacht un oppjeriemt.

⁴⁵Dan jeit hee un holt sikj säwen aundre Jeista, dee oaja sent aus hee selfst, un trakjen nenn un wonen doa, un daut es met soon Mensch tolatst schlemma aus daut verhäa wia. Un soo woat daut dise beese Jennerazion uk gonen.

⁴⁶Aus Jesus noch to aul dee Menschen räd, stunden siene Mutta un siene Breeda buten. Dee wullen met am räden.

⁴⁷Dan säd am wäa: Diene Mutta un diene Breeda stonen buten un wellen met die räden. [31]

⁴⁸Hee säd: Wäa es miene Mutta, un wäa sent miene Breeda?

⁴⁹Hee wees no siene Jinja un säd: Hia sent miene Mutta un miene Breeda!

⁵⁰Wäa doa deit waut mien Voda em Himmel velangt to doonen, es mien Brooda, miene Sesta un miene Mutta.