Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Matäus 13 Bible Online

Matäus 13 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Matäus 13

¹Dänselwjen Dach jinkj Jesus utem Hus rut, jinkj aum Mäa un sad sikj dol.

²Un om am saumelden sikj soo väl Menschen, daut hee en een Boot stieech un sikj doa dolsad, un de Menschen stunden aun de Kaunt vom See.

³Un hee vetald an välet derch Jlikjnisen. Hee säd: Doa wia een Maun dee jinkj seien.

⁴Un aus hee seid, foll eenjet opp däm Stich; un de Väajel kjeemen un freeten daut opp.

⁵Waut von daut Sot foll opp steenajen Boddem, wua nich väl Ieed wia, un daut jinkj fuaz opp, wiels doa nich deep Ieed wia.

⁶Oba aus de Sonn oppjinkj, vebrend daut, un wiels daut nich Wartlen haud, vedrieejd daut.

⁷Waut Sot foll manke Distlen; un de Distlen wossen opp un stekjten daut.

⁸Dan foll doa uk Sot opp goodet Launt un brocht Frucht. Eenjet brocht 100 mol, eenjet 60 un eenjet 30 mol soo väl aus jeseit wia.

⁹Wäa Uaren haft toom hieren, [32] däm lot hieren.

¹⁰Dan kjeemen de Jinja no am un fruagen: Wuarom rätst du to an en Jlikjnisen?

¹¹Doaropp auntwuad hee an: Wiels junt daut jejäft es de Jeheemnisen vom Himmelrikj to vestonen, jane oba es daut nich jejäft worden.

¹²Wiels wäa doa haft, däm woat mea jejäft woaren, daut dee mea aus jenuach haft; wäa oba nich haft, von däm woat noch daut jenomen woaren waut hee haft.

¹³Doawäajen räd ekj to an derch Jlikjnisen. Wiels see seenen nich wan see uk kjikjen, un hieren nich wan see uk horchen; un vestonen uk nich.

¹⁴En dee es Jesaja sien Profeeten Wuat woa: “Jie woaren emma hieren oba niemols vestonen; jie woaren emma kjikjen oba woaren daut nich venämen.

¹⁵Wiels dit Volkj es em Hoat vehoat, äare Uaren hieren schlajcht un see haben äare Uagen too. Sest kunnen see met de Uagen seenen un met de Uaren hieren un em Hoat vestonen un dan omdreien, un dan wudd ekj an heelen.”

¹⁶Oba june Uagen sent jesäajent, wiels dee seenen, un june Uaren, wiels dee hieren.

¹⁷Wiels ekj saj junt de Woarheit: Väle Profeeten un jerajchte Mana wudden jieren jeseenen haben, waut jie seenen, oba haben daut nich jeseenen, un hieren waut jie hieren, oba haben daut nich jehieet.

¹⁸Dan horcht no daut Jlikjnis von däm Maun, dee doa seien jinkj.

¹⁹Wan irjentwäa daut Wuat vom Gottesrikj hieet, un vesteit nich waut daut meent, dan kjemt de beesa un fipst am daut wajch, waut en sien Hoat jeseit wia. Dit es daut waut opp däm Stich jeseit wia.

²⁰Un waut opp däm steenajen jeseit wia, es soo: Daut es eena, dee daut Wuat hieet un fuaz met Freid oppnemt.

²¹Oba dee haft nich Wartlen un daut helt mau eene korte Tiet väa. Un wan irjent lieden ooda Vefoljunk wäajen daut Wuat kjemt, oajat am daut sooboolt.

²²Un daut waut manke Distlen jeseit wia, es soo: Daut es eena dee daut Wuat hieet, oba de Sorjen en dise Welt un de Freid aum Rikjtum stekjen daut Wuat, un daut kaun nich Frucht droagen.

²³Un daut waut opp goode Ieed jeseit wia, sajcht dit: Daut es eena, dee daut Wuat hieet un vesteit un daut doano Frucht drajcht, un brinjt 100 ooda 60 ooda 30 mol soo väl aus jeseit wort.

²⁴Jesus stald an noch een Jlikjnis väa un säd: Daut Himmelrikj es met een Maun to vejlikjen, dee goodet Sot opp siene Stap seid.

²⁵Aus de Menschen schleepen, kjeem sien Fient un seid Onkrut mank sien Weit, un jinkj doavon.

²⁶Un aus de Plaunten oppkjeemen un Frucht kjrieejen, kjeem daut Onkrut uk verendach.

²⁷Dan kjeemen dän Wirtschofta siene Deena un säden: Har, hast du nich goodet Sot opp dien Aka jeseit? Wua kjemt daut Onkrut häa?

²⁸Hee säd to an: Daut haft een Fient jedonen. Dan säden de Deena to am: Sell wie dan gonen daut rut saumlen?

²⁹Oba hee säd: Nä! daut jie nich biem weeden dän Weit uk utrieten.

³⁰Lot daut beides bat däm Eifst waussen. Un wan daut ieescht Eifst es, dan woa ekj de Drascha sajen: Saumelt ieescht daut Onkrut un binjt daut en Bunj toom vebrennen. Oba dän Weit saumelt em Spikja.

³¹Un Jesus vetald noch een aundret Jlikjnis. Hee säd: Daut Himmelrikj es met een Sampkuarn to vejlikjen, daut een Maun neem un en sien Aka seid.

³²Daut es daut kjlanste Sotkuarn, oba wan daut ieescht jewossen es, es daut von daut jratste Struck un woat een Boom, soo daut de Väajel komen un sikj en de Asta äare Nasta buen.

³³Hee vetald an noch een Jlikjnis: Met däm Himmelrikj es daut soo aus wan eene Fru Häw em Dieech nenn kjnät, wuaderch daut gaunze Stekj Dieech oppjeit.

³⁴Aul dit räd Jesus to de väle Menschen en Jlikjnisen, un räd to an nich aundasch aus derch Jlikjnisen,

³⁵daut et soo romkjeem aus de Profeet [33] jesajcht haud: “Ekj woa en Jlikjnisen räden. Ekj woa von Dinja räden, dee vom Aunfank vonne Welt sent jeheem jehoolen.”

³⁶Dan leet Jesus daut Volkj gonen un jinkj em Hus nenn. Siene Jinja kjeemen no am un säden: Saj ons waut daut Jlikjnis vom Onkrut opp de Stap bediet.

³⁷Hee auntwuad un säd to an: Dee, dee daut goode Sot seit, es de Menschensän.

³⁸De Aka es de Welt. De goode Sot sent dee, dee toom Himmelrikj jehieren, un daut Onkrut sent dee, dee dän beesen jehieren.

³⁹De Fient, dee daut seit, es de Soton. De Eifst es dan, wan dise Tiet to Enj kjemt. De Drascha sent de Enjel.

⁴⁰Jrod soo aus daut Krut utjeräten un em Fia jeschmäten woat, soo woat daut uk sennen, wan dise Tiet to Enj kjemt.

⁴¹De Menschensän woat siene Enjel schekjen, aules ut sien Rikj rut to saumlen, waut doa err fieet un wäa jesazloos es,

⁴²un woat dee en een flaumenda Owen schmieten. Doa woaren de Menschen jaumarierent schrieen un met Tänen kjnirschen.

⁴³Dan woaren de jerajchte en äaren Voda sien Kjennichrikj schienen aus de Sonn. Wäa doa Uaren haft, to hieren, däm lot hieren!

⁴⁴Met daut Himmelrikj es daut soo aus met een Schauz, dee opp de Stap vegroft es, dän een Maun funk un dan vestuak un en siene Freid jinkj un aules vekoft, waut hee haud, un daut Stekj Launt koft.

⁴⁵Dan es daut Himmelrikj uk met een Haundelsmaun to vejlikjen, dee no feine Parlen socht.

⁴⁶Dee dan, aus hee eene sea wieetvolle Parl funk, jinkj un vekoft aules, waut hee haud, un koft dee.

⁴⁷Dan es daut Himmelrikj uk soo aus een Nat, daut em Mäa jeschmäten woat, un aule veschiedenste Sorten Fesch saumelt.

⁴⁸Un wan daut ieescht voll es, schlapen see daut no de Kaunt. Dan saten de Menschen sikj dol un saumlen de goode en Jefässa, un de schlajchte woaren wajch jeschmäten.

⁴⁹Soo woat daut uk sennen wan dise Tiet to Enj kjemt: Dan woaren de Enjel komen un de beese von de jerajchte scheeden

⁵⁰un woaren dee em Fia schmieten. Doa woaren de Menschen jaumarieren un met de Tänen kjnirschen.

⁵¹Jesus säd to an: Hab jie dit aula vestonen? See säden to am: Jo.

⁵²Hee säd to an: Daut es wuarom jieda Schreftjelieeda, dee äwa daut Himmelrikj belieet es, soo es aus een Huswieet, dee ut siene Schauzkoma oolet uk nieet verendach brinjt.

⁵³Aus Jesus derch wia met siene Jlikjnisen vetalen, jinkj hee von doa wieda.

⁵⁴Un aus hee no siene Staut kjeem, wua hee tus jehieed, lieed hee an en äare Judenschool, soo daut see sikj vewundaden un säden: Wua komen disem soone Weisheit un Wundawoakjen häa?

⁵⁵Es dit nich dän Holtoabeida sien Sän? Un heet siene Mutta nich Maria, un siene Breeda Jakobus un Josef un Simon un Judas?

⁵⁶Un sent siene Sestren nich aula bie ons? Wua haft dis Mensch daut aula häa?

⁵⁷Un see stieeden sikj äwa am. Oba Jesus säd to an: Een Profeet woat noanich weinja jeieet aus en sien ieejnet Launt un sien ieejnet Hus.

⁵⁸Un hee deed doa nich väl Wundawoakjen, wiels see nich jleewden.