Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Matäus 17 Bible Online

Matäus 17 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Matäus 17

¹No sas Doag neem Jesus Petrus, Jakobus un Jakobus sienen Brooda Johanes met sikj opp een huagen Boajch nopp, wua see auleen wieren.

²Un hee wort ver an vewaundelt, un sien Jesecht jlenzt aus de Sonnenschien, un siene Kjleeda worden witt aus daut Licht.

³Un dan sagen see opp eemol Moses un Elia met Jesus räden.

⁴Dan säd Petrus to Jesus: Har, daut es goot daut wie hia sent. Wan die daut soo rajcht es, dan woa ekj hia dree Booden buen, eene fa die, eene fa Moses un eene fa Elia.

⁵Oba aus hee noch räd, kjeem eene dache Wolkj äwa an. Un horcht, von en de Wolkj säd eene Stemm: Dit es mien leewa Sän, met däm ekj sea tofräd sie. Horcht no am!

⁶Aus de Jinja daut hieeden, follen see dol met daut Jesecht opp de Ieed un ferchten sikj sea.

⁷Un Jesus jinkj han un foot an aun un säd: Stot mau opp un enjst junt nich!

⁸Un aus see oppkjikjten, sagen see sest kjeenem aus Jesus.

⁹Aus see vom Boajch rauf kjeemen, befool Jesus siene Jinja, daut kjeenem to sajen, waut see opp däm Boajch jeseenen hauden, bat de Menschensän wudd vom Doot oppjestonen sennen.

¹⁰Dan fruagen de Jinja am: Wuarom sajen de Schreftjelieede dan, daut Elia ieescht komen mott?

¹¹Jesus auntwuad un säd to an: Daut es soo daut Elia ieescht komen mott un aules trajchtstalen.

¹²Oba ekj saj junt: Elia es aul hia jewast, bloos see haben am nich aunerkjant un deeden met am krakjt waut see wullen. Un de Menschensän woat jrod soo derch an lieden motten.

¹³Dan vestunden de Jinja, daut hee von Johanes dän Deepa räd.

¹⁴Un aus see trigj nom Volkj kjeemen, kjeem een Maun no am, kjneed sikj ver am un säd:

¹⁵Har, hab Metleet met mienen Sän! Dee haft sea unja Aunstoot to lieden. Hee felt foaken em Fia un foaken em Wota.

¹⁶Un ekj brocht am no diene Jinja, oba dee kunnen am nich jesunt moaken.

¹⁷Dan säd Jesus: Jie vedreide Jennerazion, daut jie nich Gloowen haben! Woo lang saul ekj noch bie junt bliewen? Woo lang saul ekj mie noch met junt aufjäwen? Brinjt am eemol häa!

¹⁸Dan räd Jesus iernstlich to am, un de Soton veleet, un de Jung wia von dee Stund aun jesunt.

¹⁹Dan kjeemen de Jinja no Jesus aus see auleen wieren un säden: Wuarom kunn wie dän nich utdriewen?

²⁰Hee säd to an: Wiels jun Gloowen soo kjlien wia. Jleeft mie: Wan jie eenen Gloowen hauden soo groot aus een Sampkuarn, wudd jie to disen Boajch sajen: Stal die dort han! un dee wudd sikj dort hanstalen, un junt wudd nuscht ommäajlich sennen.

²¹(Emmahan, soowaut aus dit es bloos derch Fausten un Bäden rut to driewen.) [41]

²²Aus see en Galiläa bleewen, säd Jesus to an: De Menschensän woat de Menschen en de Henj jejäft woaren.

²³Dee woaren am dootmoaken, un om dree Doag woat hee vom Doot oppstonen. Doaräwa wieren siene Jinja sea truarich.

²⁴Aus see no Kapernaum kjeemen, kjeemen de Tempeltaks Kollakjta no Petrus un säden: Betolt jun Liera nich dän Tempeltaks?

²⁵Hee säd: Jo. Un aus hee no Hus kjeem, ea hee waut sajen kunn, fruach Jesus am: Waut denkjst du, Simon? Von wäm kollakjten de Kjennichs opp de Ieed äaren Taks, von äare Birja ooda von de framde?

²⁶Un aus hee säd: Von de framde, säd Jesus to am: Dan sent de Birja frie.

²⁷Oba, om daut see sikj äwa ons nich oajren, go nom Mäa un schmiet diene Angel nenn, un dän ieeschten Fesch dän du rut trakjst, dän nemm. Un wan du däm daut Mul opmoakst, woascht du een Jeltstekj doa bennen finjen; daut nemm un betol dän Tempeltaks fa mie un fa die.