Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Matäus 18 Bible Online

Matäus 18 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Matäus 18

¹En dee Tiet kjeemen de Jinja no Jesus un fruagen: Wäa es de jratsta em Himmelrikj?

²Un Jesus roopt een Kjint un stald daut medden mank an un säd:

³Ekj saj junt de Woarheit: Wan jie nich omkjieren un soo woaren aus de Kjinja, soo woa jie nich en daut Himmelrikj nenn komen.

⁴Wäa sikj soo jerinj stalt aus dit Kjint, dee es de jratsta em Himmelrikj.

⁵Wäa een soon Kjint oppnemt en mienen Nomen, dee nemt mie selfst opp.

⁶Wäa oba eent von dise kjliene, dee aun mie jleewen, tofaul brinjt, fa däm wia daut bäta, wan am een groota Molsteen aum Hauls jehongen wort un dan em deepsten Mäa veseept.

⁷Wee de Welt fa äare Veleidungen! Veleidungen woaren komen, oba wee dän Mensch, derch dän dee komen.

⁸Doawäajen, wan diene Haunt ooda Foot die Uasoak jäwen to sindjen, dan hak dee auf un schmiet dee von die. Daut es fa die bäta, aus Kjräpel derch däm Läwen gonen, aus beid Feet un beid Henj to haben un em eewjen Fia jeschmäten to woaren.

⁹Un wan dien Uag die veuasoakt to sindjen, riet daut ut un schmiet daut wajch. Daut es fa die bäta, wan du met een Uag derch dit Läwen jeist, aus beid Uagen to haben un em Halenfia nenn jeschmäten to woaren.

¹⁰Paust opp, daut jie nich eent von dise kjliene veachten. Wiels daut saj ekj junt: Äare Enjel em Himmel seenen emma daut Jesecht von mienem Voda, dee em Himmel es.

¹¹(Wiels de Menschensän es jekomen de veloarne seelich to moaken.) [42]

¹²Waut denkj jie? Wan een Maun 100 Schop haud un eent von dee sikj velieren wudd, wudd hee nich dee 99 tochloten un en de Boaj gonen, om daut to sieekjen, daut sikj veloaren haud?

¹³Un wan hee daut finjt, ekj saj junt, hee woat sikj mea to daut eene freien, aus to dee 99, dee nich vebiestat wieren.

¹⁴Jrod soo es daut uk nich mien [43] Voda sien Wellen, daut von dise kjliene eent veloaren jeit.

¹⁵Wan dien Brooda sikj jäajen die vesindicht, dan go han un hool am dee Sind väa, tweschen die un am auleen. Wan hee no die horcht, dan hast du dien Brooda jewonnen.

¹⁶Wan hee oba nich no die horcht, dan nemm noch eenen ooda twee met die, soo daut twee ooda dree met äa Zeichnis hinja die stonen.

¹⁷Wan hee dan noch nich horcht, dan nemm de Sach ver de Jemeent. Wan hee sikj uk von de Jemeent nich sajen lat, dan hool am fa een Sinda un aus een Takskollakjta.

¹⁸Ekj saj junt de Woarheit: Aules waut jie oppe Ieed binjen woaren, woat uk em Himmel jebungen sennen, un waut jie oppe Ieed leesen, woat uk em Himmel jeleest sennen.

¹⁹Un ekj saj junt uk dit: Wan twee von junt sikj hia oppe Ieed eenich woaren, om waut to bedden, dan woat mien Voda em Himmel junt daut jäwen.

²⁰Wiels wan twee ooda dree en mienen Nomen toopjekomen sent, dan sie ekj medden mank an.

²¹Dan kjeem Petrus opp un säd: Har, woo foaken mott ekj mienen Brooda vejäwen, wan dee sikj aun mie vesindicht? Rieekjt säwen mol too?

²²Jesus säd to am: Ekj saj die, nich mau säwen mol, oba 70 mol [44] säwen mol.

²³Daut Himmelrikj es met een Kjennich to vejlikjen, dee met siene Schildna veräakjnen wull.

²⁴Un aus hee aunfunk to veräakjnen, wort eena ver am jebrocht, dee am väle dusende [45] schuldich wia.

²⁵Un aus hee nich haud, daut to betolen, befool sien Har am met Fru un Kjinja toop, un aules waut hee haud, to vekjeepen un de Schult to betolen.

²⁶Dan foll de Maun dol un bäd am aun un säd: Har, hab Jedult met mie. Ekj woa die daut aula betolen.

²⁷Dan jaumad däm Harn daut äwa dän Kjnajcht, leet am gonen, un vejeef am de gaunze Schult.

²⁸Dan jinkj dee selwja Kjnajcht rut, un troff eenen von siene Metoabeida, dee am gaunz weinich [46] schuldich wia. Däm kjrieech hee aum Hauls to hoolen, funk am aun to warjen, un velangd am aules to betolen, waut hee schuldich wia.

²⁹Dan foll dis Maun ver am dol un prachad am: Hab Jedult met mie. Ekj woa die aules betolen.

³⁰Oba hee horcht doa nich no, jinkj un leet am enstoppen, bat hee aules betolen wudd, waut hee schuldich wia.

³¹Aus siene Metkjnajchten daut sagen, wieren see sea bedrekjt un jinjen un vetalden dän Harn de gaunze Jeschicht, waut doa väajefollen wia.

³²Dan foddad de Har am wada un säd to am: Du beesa Kjnajcht! Ekj vejeef die aul diene Schult, wiels du mie doarom prachadsd.

³³Sust du die nich jrod soo goot met dienen Metkjnajcht Metleet jehaut haben, aus ekj met die Metleet haud?

³⁴Un sien Har wia soo doll, daut hee am leet en de Foltakoma [47] enstoppen, bat hee aules wudd betolt haben.

³⁵Un soo woat mien himlischa Voda daut met een jiedrem von junt moaken, wan jie junen Brooda siene Äwaträdungen nich von Hoaten vejäwen.