Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Matäus 26 Bible Online

Matäus 26 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Matäus 26

¹Aus Jesus met siene Räden derch wia, säd hee to siene Jinja:

²Jie weeten, daut en twee Doag daut Passafast aunfangt, un daut de Menschensän dan woat hanjejäft woaren, daut see am kjriezjen.

³Dan kjeemen de Huagepriestasch un de Eltestasch vom Volkj bie Kaifas en sienen Paulaust toop,

⁴om doaräwa to beroden, woo see Jesus derch Lest jriepen un doot moaken kunnen.

⁵Oba see säden: Bloos nich oppem Fast, daut et nich een Opprua mank de Menschen jeft!

⁶Aus Jesus en Betanien en Simon, dän Lepra, sien Hus wia,

⁷kjeem eene Fru no am, dee haud een Aulabausta Glauskje met sea diere Saulweelj un goot am dee oppem Kopp, aus hee aum Desch saut.

⁸Oba aus de Jinja daut sagen, wieren see vedrislich doaräwa un säden: Wuarom soo en de Grunt brinjen?

⁹De Eelj haud kunt dia vekoft woaren un dan daut fa de oame jejäft woaren.

¹⁰Jesus oba wist, waut see dochten, un säd: Towaut moak jie de Fru daut schwoa? See haft waut sea scheenet fa mie jedonen.

¹¹De oame hab jie emma bie junt, oba mie woa jie nich emma haben.

¹²Doamet, daut see mie dise Eelj äwajeeten deed, muak see mie reed toom begrowen.

¹³Ekj saj junt de Woarheit: Wua dit Evangelium en de gaunze Welt woat jeprädicht woaren, woat dit von ar vetalt woaren, om aun ar to denkjen.

¹⁴Dan jinkj eena von dee 12, Judas Iskariot, nom Huagenpriesta un säd:

¹⁵Waut wudd jie mie jäwen, wan ekj am junt veroden doo? See tolden am 30 Selwastekja.

¹⁶Von dan aun socht hee no eene Jeläajenheit, am to veroden.

¹⁷Dän ieeschten Fastdach, aun dän see daut onjesuadet Broot eeten, kjeemen siene Jinja no Jesus un säden: Wua sell wie fa die daut Passamol tooreeden?

¹⁸Hee säd to an: Got no de Staut no soon un soon Maun un sajcht to am: De Meista lat die sajen: Miene Tiet es nu hia, daut ekj en dien Hus met miene Jinja toop daut Passamol äten well.

¹⁹Un de Jinja deeden, waut Jesus an befool, un muaken doa daut Passamol reed.

²⁰Aus daut Owent wort, sad hee sikj met siene Twalw [68] aum Desch.

²¹Un aus see eeten, säd hee: Ekj saj junt de Woarheit: Eena von junt woat mie veroden.

²²Dit stemd an sea truarich, un see fungen aun, eena nom aundren, am to froagen: Har, sie ekj daut?

²³Hee oba auntwuad un säd: Dee, dee sien Broot met mie toop em Schatel dukt, woat mie veroden.

²⁴Met dän Menschensän woat daut krakjt soo romkomen, aus daut von am jeschräwen steit; oba wee däm Menschen, dee dän Menschensän verot! Fa däm wudd daut bäta sennen, wan dee nie wia jebuaren worden.

²⁵Dan säd Judas, dee am veroden wudd: Sie ekj daut, Liera? [69] Hee säd to am: Soo hast du jesajcht.

²⁶Aus see eeten, neem Jesus daut Broot, dankt doafäa un bruak daut un jeef siene Jinja daut un säd: Nämt un ät; dit es mien Kjarpa.

²⁷Un hee neem een Kuffel Wien, un aus hee doafäa jedankt haud, jeef hee an daut un säd: Drinkjt aula doavon,

²⁸wiels dit es mien Bloot en dän nieen [70] Bunt, daut fa väle vegoten woat, daut an kjennen de Sinden vejäft woaren.

²⁹Ekj saj junt: Ekj woa von disen Wien nich mea drinkjen, bat aun janen Dach, aun dän ekj wada fresch met junt toop en mienen Voda sien Rikj drinkjen woa.

³⁰Aus see een Dankleet jesungen hauden, jinjen see rut nom Oliewen Boajch.

³¹Dan säd Jesus to an: Dise Nacht woa jie junt aula oajren äwa mie, wiels daut steit jeschräwen: “Ekj woa dän Schophoad schlonen, un dan woaren de Schop von de Häad uteneen ranen.”

³²Oba wan ekj ieescht oppjestonen sie, dan woa ekj ver junt no Galiläa gonen.

³³Dan säd Petrus to am: Wan de aundre uk aula sikj äwa die oajren, ekj woa nich.

³⁴Jesus säd to am: Ekj saj die de Woarheit: Ea de Hon dise Nacht kjreien woat, woascht du mie aul dree mol veloagen haben.

³⁵Petrus säd to am: Un wan ekj met die stoawen mott, ekj woa die nich velieejen. Un soo säden de Jinja aula.

³⁶Dan jinkj Jesus met an no een Plauz, Getsemane, un hee säd to siene Jinja: Sat junt hia dol. Ekj go noch wieda om to bäden.

³⁷Dan neem hee Petrus un Zebedäus siene twee Säns met sikj, un am äwakjeem eene Angst, dee am gaunz truarich muak.

³⁸Dan säd hee to an: Miene Seel es truarich un en Doodesangst; blieft hia un woakt met mie!

³⁹Hee jinkj noch een bät wieda un foll oppem Jesecht un bäd: Mien Voda, wan daut mäajlich es, dan lot dise lieden aun mie vebie gonen; doch nich soo aus ekj well, oba soo aus du west.

⁴⁰Un hee kjeem trigj no siene Jinja, un dee wieren enjeschlopen. Un hee säd to Petrus: Kunn jie nich eene Stund met mie toop woaken?

⁴¹Woakt un bät, daut jie nich en Vesieekjunk faulen! De Jeist es wellich, oba daut Fleesch es schwak.

⁴²Hee jinkj toom tweeden mol un bäd: Mien Voda, wan daut nich mäajlich es, daut dit Kuffel aun mie vebie jeit, onen daut ekj daut drinkj, dan lot daut no dienen Wellen gonen!

⁴³Un aus hee trigj kjeem, schleepen de Jinja wada, un kunnen schia nich de Uagen opmoaken.

⁴⁴Un hee leet an doa un jinkj daut dredde mol un bäd deeselwje Wieed.

⁴⁵Dan kjeem hee no siene Jinja un säd to an: Well jie noch emma schlopen un reiwen? Seet, de Stund es hia, daut de Menschensän en de Sinda äare Henj äwajäft woat.

⁴⁶Stot opp, well wie gonen! Dee es hia, dee mie veroden deit.

⁴⁷Aus hee noch räd, kjeem Judas, eena von de 12, un met am eene groote Häad met Säbels un Kjneppels, von de Eltestasch un Huagepriestasch utem Volkj jeschekjt.

⁴⁸Un de Veroda haud an een Tieekjen jejäft un jesajcht: Wäm ekj kussen woa, daut es hee; dän nämt faust.

⁴⁹Un hee kjeem jlikj no Jesus un säd: Mien leewa Meista! [71] un jeef am een Kuss.

⁵⁰Jesus säd to am: Frint, towaut best du jekomen? Dan kjeemen see opp un neemen Jesus faust.

⁵¹Un eena von dee, dee met Jesus wieren, trock sien Schwieet rut, heiwd dän Huagenpriesta sien Kjnajcht eent, un schneet am een Ua auf.

⁵²Dan säd Jesus to däm: Stäakj dien Schwieet trigj wua daut hanjehieet! Wiels wäa daut Schwieet nemt, woat derch daut Schwieet omkomen.

⁵³Jleew jie nich daut ekj mienen Voda doarom bäden kunn, un daut dee mie fuaz mea aus 12.000 Enjel schekjen wudd?

⁵⁴Oba woo sull dan passieren, waut jeschräwen steit? Dit mott soo komen!

⁵⁵Dan säd Jesus to de Häad: Sent jie met Säbels un Kjneppels jekomen mie to jriepen, aus wan jie daut met een Reiba to doonen haben? Ekj hab je een Dach nom aundren em Tempel jesäten un jelieet, un jie haben mie nich faustjenomen.

⁵⁶Oba dit passieet aula, daut sikj daut soo erfellen sull, aus de Profeeten jeschräwen haben. Dan leeten de Jinja am em Stäakj un sagen daut see doavon kjeemen.

⁵⁷Dee, dee Jesus faustjenomen hauden, leiden am no dän Huagenpriesta Kaifas, wua de Schreftjelieede un Eltestasch toopwieren.

⁵⁸Petrus oba jinkj von wiet auf hinjaraun, bat opp däm Huagenpriesta sien Hoff, un jinkj un sad sikj met de Wajchta toop dol, om to seenen, woo sikj daut romnämen wudd.

⁵⁹Nu sochten de Huagepriesta un de gaunza Rot no faulsche Zeichnisen jäajen Jesus, daut see am doot moaken kunnen.

⁶⁰Oba see fungen kjeen Grunt doatoo, wan uk väle een faulschet Zeichnis jeewen. Tolatst kjeemen twee väa un säden:

⁶¹Dis Maun haft jesajcht hee kaun Gott sien Tempel dolrieten un en dree Doag wada oppbuen.

⁶²Un de Huagapriesta stunt opp un säd: Hast du doaropp kjeene Auntwuat? Waut sajen dise jäajen die?

⁶³Jesus oba wia stell. De Huagapriesta säd to am: Ekj velang nu en dän läwendjen Gott sien Nomen, daut du ons sajchst auf du de Messias, de Gottes Sän best.

⁶⁴Jesus säd to am: Du sajchst soo. Oba ekj saj die: Wan dit ieescht äwa es, dan woascht du dän Menschensän bie dän aulmajchtjen Gott to rajchte Haunt setten seenen, un seenen daut hee opp de Himmelswolkjen wadakomen woat.

⁶⁵Dan reet de Huagapriesta sikj de Kjleeda twei un säd: Hee haft jelastat! Towaut bruck wie noch mea Zeichnisen? Seet, jie haben sien Lastren nu jehieet.

⁶⁶Waut denkj jie? See auntwuaden: Hee haft dän Doot vedeent.

⁶⁷Dan spieejen see am en daut Jesecht un schluagen am met de Fusten. Aundre heiwden am eent

⁶⁸un säden: Saj woa, du Christus, wäa haft die jeschloagen?

⁶⁹Petrus saut buten oppem Hoff aus eene Deenstmejal kjeem un to am säd: Du wieescht uk met disen Jesus von Galiläa.

⁷⁰Hee oba veluach daut doa ver an aula un säd: Ekj weet nich, von waut du rätst.

⁷¹Un aus hee rut nom Puat jegonen wia, sach am eene aundre Mejal un säd to dee, dee doa wieren: Disa wia uk met dän Jesus von Nazaret.

⁷²Hee veluach daut noch eemol un schwieed doaropp: Ekj kjan dän Maun nich.

⁷³Om een stootje kjeemen dee, waut doa stunden, un säden to Petrus: Du best secha uk eena von dee, wiels diene Sproak verot die.

⁷⁴Dan funk hee aun to flieekjen un to schwieren: Ekj kjan dän Maun nich. Un fuaz doaropp kjreid de Hon.

⁷⁵Dan docht Petrus aun de Wieed, dee Jesus to am jesajcht haud: Ea de Hon kjreien woat, woascht du die dree Mol von mie loosjesajcht haben. Dan jinkj hee rut un hield bettalich.