Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Matäus 9 Bible Online

Matäus 9 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Matäus 9

¹Un Jesus stieech wada en daut Boot un fua no de aundre Sied, wua hee tus hieed.

²Un horcht, see brochten eenen jelämden Mensch no am, dän see opp een Bad druagen. Un aus Jesus äaren Gloowen sach, säd hee to dän Jelämden: Sie mau mootich, mien Sän. Diene Sinden sent die vejäft.

³Oba horcht emol, eenje von de Schreftjelieede säden bie sikj selfst: Dis Mensch lastat.

⁴Jesus oba wist [23] waut see dochten un säd to an: Wuarom hab jie soone beese Jedanken em Hoat?

⁵Waut es leichta to sajen: Die sent diene Sinden vejäft, ooda to sajen: Sto opp un go?

⁶Oba junt to wiesen daut de Menschensän hia oppe Ieed de Krauft haft Sinden to vejäwen, säd Jesus to dän Jelämden: Sto opp, nemm dien Bad un go no Hus.

⁷Un hee stunt opp un jinkj no Hus!

⁸Aus de Menschen daut sagen, ferchten see sikj un lowden Gott, daut hee Menschen soone Krauft jejäft haud.

⁹Aus hee von doa wieda jinkj, sach hee eenen Maun en de Takskollakjtabood setten, dee heet Matäus. Jesus säd to am: Komm folj mie! Un hee stunt opp un foljd am.

¹⁰Un aus Jesus em Hus aum Desch saut, kjeemen väl Takskollakjta un Sinda un saden sikj bie Jesus un siene Jinja dol.

¹¹Un aus de Farisäa daut sagen, säden see to Jesus siene Jinja: Wuarom at jun Meista met de Takskollakjta un Sinda toop?

¹²Aus Jesus daut hieed, säd hee: De jesunde brucken dän Dokta nich. Dän brucken mau de kranke.

¹³Got un lieet waut dit meent: “Ekj well nich june Opfa, oba daut jie Metleet bewiesen.” Ekj sie nich jekomen de jerajchte entoloden oba de Sinda, daut dee sikj oppmoaken.

¹⁴Dan kjeemen Johanes siene Jinja no Jesus un fruagen am: Wuarom doo wie un de Farisäa äare Jinja fausten, [24] un diene Jinja fausten nich?

¹⁵Un Jesus säd to an: Dän Briegaum siene Jast kjennen doch nich truarich sennen, soolang aus de Briegaum bie an es! Oba de Dach kjemt, daut de Briegaum woat von an jenomen woaren, un dan woaren see fausten.

¹⁶Kjeena wudd een oolet Kjleet met nieet Zeich flekjen. Wiels daut niee Flekj ritt doch wada vom Kjleet, un daut Loch woat jrata.

¹⁷Un niea Wien woat uk nich en oole Wienladasch jegoten, wiels dee wudd de Ladatausch opprieten, un de Wien wudd utkjwidren, un daut Wienlada wia vebrukt. Oba niea Wien woat en niee Wienlada jegoten, un dan blift beides goot.

¹⁸Aus Jesus an dise Dinja vetald, kjeem von äare Leidasch eena, kjneed sikj ver am un säd: Miene Dochta es jrod jestorwen, oba komm du un laj ar de Henj opp, dan woat dee wada oppläwen.

¹⁹Un Jesus stunt opp, un met siene Jinja toop jinkj hee met.

²⁰Jrod dan kjeem eene Fru, dee aul 12 Joa unja äa bleeden jeläden haud, un foot sien Kjleet aum Soom.

²¹See säd sikj: Wan ekj bloos sien Kjleet aunfoten kunn, wudd ekj jeheelt woaren.

²²Oba Jesus kjikjt sikj om un sach ar. Hee säd to ar: Sie mau jetroost, Dochta, dien Gloowen haft die jeheelt. Un de Fru wia von dee Stund aun jeheelt.

²³Aus Jesus no dän Leida sien Hus kjeem un de Fleetenspäla sach un hieed, waut de Menschen doa fa een Jetimmel muaken,

²⁴säd hee to an: Moakt Rum. De Mejal es nich doot, dee schlapt. Un see lachten am ut.

²⁵Oba aus de Menschen rutjedräwen wieren, jinkj hee nenn, foot de Mejal aun de Haunt, un dee stunt opp.

²⁶Un dit Nies räd sikj en de gaunze Jäajent rom.

²⁷Aus Jesus von doa wieda jinkj, jinjen am twee blinje Mana hinjaraun un schrieejen lud: Hab Metleet met ons, du David sien Sän!

²⁸Aus Jesus em Hus nenn jinkj, jinjen de blinje uk nenn no am. Un Jesus säd to an: Jleew jie, daut ekj daut doonen kaun? See säden: Jo, Har!

²⁹Dan schieed Jesus äare Uagen aun un säd: Daut saul krakjt soo woaren, aus jie jejleeft haben.

³⁰Un see kunnen seenen! Un Jesus säd an strenj, see sullen soo sorjen, daut kjeena daut wudd enwoaren.

³¹Oba see jinjen rut un vetalden von am en de gaunze Jäajent.

³²Dise wieren jrod wajch, dan brochten see eenen stommen Maun no am, dee von eenen beesen Jeist besäten wia.

³³Un aus de beesa Jeist ieescht rut jedräwen wia, räd de stomma Maun. Un de Lied vewundaden sikj un säden: Soowaut aus dit hab wie en Israel noch nich jeseenen.

³⁴Oba de Farisäa säden: Hee drift dän beesen Jeist derch de beese Jeista äaren bowaschten rut. [25]

³⁵Un Jesus jinkj derch aul äare Städa un Darpa, lieed en äare Schoolen un prädijd daut Evangelium von Gott sien Rikj un muak de Menschen jesunt von aul äare veschiedne Krankheiten.

³⁶Un aus hee daut Volkj sach, jaumad am daut äwa an, wiels see wieren vejoacht un helploos, soo aus Schop onen Hoad.

³⁷Dan säd hee to siene Jinja: Doa es eene groote Arnt, oba doa sent mau weinich Oabeida.

³⁸Froacht doch däm Harn, dän de Arnt jehieet, daut hee Oabeida schekjt, de Arnt entobrinjen.