Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Markus 13 Bible Online

Markus 13 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Markus 13

¹Aus hee ut däm Tempel rut jinkj, säd eena von siene Jinja to am: Liera, kjikj emol waut hia fa Steena un fa Jebieda sent!

²Jesus säd to am: Sitst du dise groote Jebieda? Dee woaren soo doljebroaken woaren, daut hia nich een Steen opp däm aundren bliewen woat.

³Aus hee opp däm Oliewen Boajch jäajenäwa von däm Tempel saut, fruagen Petrus, Jakobus, Johanes un Andreas gaunz stell,

⁴auf hee an sajen wudd, wanea daut woaren wudd, un waut doa wudd fa een Tieekjen komen, wan daut ieescht passieren sull.

⁵Un Jesus funk aun to an to sajen: Seet doano, daut junt kjeena veleiden woat!

⁶Väle woaren en mienem Nomen komen un sajen: Ekj sie dee, un see woaren väle veleiden.

⁷Un wan jie von Kjrich un Kjrichsjeschrech hieren woaren, doawäajen fercht junt nich. Daut mott aula komen. Oba daut es noch nich daut Enj.

⁸Een Volkj woat jäajen daut aundre oppstonen un een Kjennichrikj jäajen daut aundre. Doa woat opp veschiedne Städen Ieedbäben sennen. Doa woat Hungaschnoot un Forcht sennen. Oba dit es noch mau wua daut Trua aunfangt.

⁹Oba moakt junt reed! Jie woaren ver Jerecht jebrocht woaren un woaren en de Judenschoolen jepriejelt woaren. Un wäajen mient haulwen woa jie ver Kjennichs un aunjestalde to stonen komen om jun Zeichnis von mie to jäwen.

¹⁰Un ea daut Enj kjemt, mott daut Evangelium aule Velkja jeprädicht woaren.

¹¹Un wan jie enjestopt woaren un ver Jerecht komen, sorcht nich doaräwa, waut jie sajen sellen. Sajcht daut, waut junt dan jejäft woat, wiels daut sent nich jie, dee doa räden, oba de Heilja Jeist.

¹²Un een Brooda woat dän aundren toom Doot veroden, soo uk een Voda sien Kjint. Un Kjinja woaren jäajen äare Elren oppstonen un Uasoak jäwen dee doottomoaken.

¹³Jie woaren wäajen mie un miene Lia von aulemaun vestat woaren. Oba wäa bat aum Enj tru bliewen woat, woat seelich woaren.

¹⁴Oba wan jie daut oppscheislich Jreselje doa woaren stonen seenen, wua daut nich hanjehieet — lot däm Läsa vestonen — dan sellen dee en Judäa moaken, daut see en de Boaj nenn komen.

¹⁵Un wäa oppem Husendak es, saul nich noch rauf stieen un em Hus nenn gonen, irjentwaut rut to holen.

¹⁶Un wäa opp de Stap es, saul nich trigjgonen, siene Kjleeda holen.

¹⁷Schrakjlich schwoa woat daut fa dee Frues sennen, dee schwanga sent, un fa dee Mitta dee een Kjint aun de Brost haben!

¹⁸Bät doarom, daut dit nich em Winta passieren woat.

¹⁹En dee Doag woat daut soo schrakjlich sennen, aus daut bat nu noch niemols jewast es, von don aus Gott de Welt jemoakt haft, un uk niemols wada woaren woat.

²⁰Un wan Gott dee Doag nich vekjartren wudd, wudd daut kjeena derchsaten; oba om Gott siene utjewälde äat haulwen, vekjartat hee dee Doag.

²¹Wan dan irjentwäa sajcht: Kjikjt, hia es de Christus! ooda: Kjikjt, doa es hee! jleeft daut nich.

²²Wiels doa woaren väl faulsche Christussen un väl faulsche Profeeten verendach komen un Tieekjens un Wundasch doonen, om de utjewälde to veleiden, wan daut mäajlich wia.

²³Jie oba siet väasechtich! Wiels ekj hab junt dit aula em verut jesajcht!

²⁴Oba wan daut schrakjelje, en dee Doag, woat äwa sennen, woat de Sonn diesta woaren un de Mon uk dän Schien velieren.

²⁵De Stierns woaren vom Himmel faulen, un de Himmelskjraften woaren sikj bewäajen.

²⁶Dan woaren de Menschen dän Menschensän en de Wolkjen en groote Krauft un Harlichkjeit komen seenen.

²⁷Dan woat hee siene Enjel no aule vea Rechtungen en de Welt schekjen, siene utjewälde to saumlen, von soowiet aus Himmel un Ieed gonen.

²⁸Lieet vom Fiejenboom eene Lekzion: Sooboolt, aus de Asta jalsta woaren un de Bläda rut komen, weet jie daut de Somma kjemt.

²⁹Jrod soo weet jie uk, wan dit aula passieet, daut daut dan gaunz dicht bie es.

³⁰Ekj saj junt de Woarheit: Dise Jennerazion woat nich utstoawen, bat dit aula passieren woat.

³¹Himmel un Ieed woaren vegonen; oba miene Wieed vegonen nich.

³²Dän Dach ooda de Stund wanea daut passieren woat, weet kjeena, nich emol de Enjel em Himmel, uk nich de Sän. Daut weet bloos de Voda.

³³Siet waka, siet väasechtich! [39] Wiels jie weeten nich wanea dee Tiet komen woat.

³⁴Daut es soo aus wan een Maun wajch foat un siene Deena sien Hus aunvetrut un de Oabeida eenem jiedren siene Oppgow jeft un dän Däarenwajchta befält to woaken.

³⁵Blieft waka; wiels jie weeten nich wanea de Har vom Hus trigjkomen woat, auf zeowes ooda medden en de Nacht ooda wan de Hon kjreit, ooda zemorjes.

³⁶Sorcht doafäa, daut jie nich schlopen woaren, wan hee met eemol onverhofs komen sull.

³⁷Waut ekj to junt saj, saj ekj to aule: Woakt!