Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Markus 14 Bible Online

Markus 14 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Markus 14

¹Un om twee Doag wia daut Passafast un de Doag von onjesuade Brood. Un de Huagepriesta un Schreftjelieede sochten no eene Jeläajenheit, am derch Lest fausttonämen un doottomoaken.

²Oba see säden: Bloos nich oppem Fast, daut et nich eene Oppräajunk mank de Menschen jeft!

³Aus Jesus en Betanien bie däm Lepra Simon aum Desch saut, kjeem eene Fru, dee haud eene Buddel voll diere ajchte Warteleelj. See bruak daut Glaus entwei un goot am de Eelj opp dän Kopp.

⁴Eenje von dee, dee doa wieren, wieren ontofräd un säden eena toom aundren: Wuarom dise Eelj soo tonichtbrinjen?

⁵Dee haud kunt fa mea aus een Joaresloon [40] vekoft woaren un daut Jelt de oame jejäft; un see schullen äwa ar.

⁶Jesus säd: Lot ar tofräd! Wuarom bauda jie ar? See haft aun mie waut wundascheenet jedonen.

⁷De oame hab jie emma bie junt, daut jie dee halpen kjennen. Mie oba woa jie nich emma haben.

⁸See deed, waut see doonen kunn; see haft mie dise Eelj em verut äwa dän Kjarpa jegoten, mie reedtomoaken toom begrowen.

⁹Ekj saj junt de Woarheit: Wuaemma daut Evangelium en dise Welt woat jeprädicht woaren, woat nich vejäten woaren to sajen, waut see jedonen haft.

¹⁰Dan jinkj Judas Iskariot, eena von de Twalw, no de Huagepriestasch, om Jesus aun an to veroden.

¹¹See freiden sikj aus see daut hieeden un vespruaken am Jelt. Hee socht dan no eene Jeläajenheit, Jesus en äare Henj to leewren.

¹²Dän ieeschten Dach oppem Fast von onjesuade Brood, aun dän daut Passalaum jeschlacht wort, fruagen Jesus siene Jinja am: Wua sell wie gonen reedmoaken, daut Passalaum to äten?

¹³Dan schekjt hee twee von an en de Staut nentogonen un säd: Doa woa jie eenen Maun trafen, dee eene Kruck met Wota drajcht. Got däm hinjaraun;

¹⁴un wua dee em Hus nenn jeit, sajcht dän Ieejendeema: De Meista lat die froagen, woont de Gauststow es, wua ekj met miene Jinja toop daut Passalaum äten kaun.

¹⁵Dee woat junt eene groote Bowastow wiesen, dee utjepolstat un reed es; doa moakt daut fa ons reed.

¹⁶De Jinja jinjen en de Staut nenn un fungen daut krakjt soo, aus Jesus jesajcht haud. Un see muaken doa reed toom Passafast.

¹⁷Aus daut Owent wort, kjeem Jesus met de Twalw.

¹⁸Aus see aum Desch sauten un eeten, säd Jesus: Ekj saj junt de Woarheit: Eena von junt, dee met mie toop at, woat mie veroden.

¹⁹Daut muak an truarich, un see säden eena no däm aundren: Oba doch nich ekj!

²⁰Hee säd: Daut es eena von junt Twalw. Daut es dee, dee sien Broot met mie toop en de Schiew endukt.

²¹De Menschensän woat jrod soo hangonen, aus von am jeschräwen steit; oba wee dän Mensch, dee dän Menschensän verot! Daut wudd fa däm bäta sennen, wan hee niemols wia jebuaren worden.

²²Un wäarent see eeten, neem Jesus Broot, dankt doafäa un bruak daut, jeef siene Jinja daut un säd: Nämt un ät daut; dit es mien Kjarpa.

²³Dan neem hee uk daut Kuffel un dankt doafäa un jeef an daut; un see drunken aula doarut.

²⁴Hee säd: Dit es mien Bloot vom nieen [41] Bunt, daut fa väle vegoten woat.

²⁵Ekj saj junt de Woarheit: Ekj woa von dise Wiendruwen Frucht nich mea drinkjen, bat ekj en daut Gottesrikj nieen Wien drinkjen woa.

²⁶Un aus see een Dankleet jesungen hauden, jinjen see rut no däm Oliewen Boajch.

²⁷Jesus säd to an: Jie woaren junt dise Nacht aula äwa mie oajren un mie veloten, wiels daut steit jeschräwen: “Ekj woa dän Hoad schlonen un de Schop woaren uteneenranen.”

²⁸Oba wan ekj ieescht oppjestonen sie, woa ekj ver junt no Galiläa gonen.

²⁹Petrus säd: Un wan see die aula veloten sullen, ekj woa nich.

³⁰Jesus säd: Ekj saj die de Woarheit: Vondoag, ea de Hon dise Nacht tweemol jekjreit haft, woascht du die aul dree mol von mie loosjesajcht haben.

³¹Oba Petrus bleef doaropp stonen: Un wan ekj met die toop stoawen must, ekj wudd mie nich von die loossajen. Un see säden aula soo.

³²Un see kjeemen no eenen Hoff, dee Getsemane jenant wort. Un hee säd to siene Jinja: Sat junt hia dol, wäarent ekj bäden go.

³³Un hee neem Petrus, Jakobus un Johanes met sikj. Un am äwakjeem eene Angst, daut hee zettad un zoagd.

³⁴Dan säd hee to an: Miene Seel es en Doodestrua; blieft hia un woakt!

³⁵Dan jinkj hee een bät wieda un schmeet sikj opp de Ieed un bäd, daut, wan daut mäajlich wia, dan sull am dise Stund nich trafen.

³⁶Hee säd: Voda, leewa Voda, bie die es aules mäajlich; nemm mie dit Liedenskuffel wajch; un doch saul daut nich soo sennen aus ekj well, oba soo aus du west!

³⁷Aus hee trigjkjeem, schleepen de Jinja. Dan säd hee to Petrus: Simon, schlapst du? Kust du nich eene Stund woaken?

³⁸Woakt un bät, daut jie nich en Vesieekjunk faulen! De Jeist es wellich, oba daut Fleesch es schwak.

³⁹Hee jinkj noch eemol bäden un säd deeselwje Wieed.

⁴⁰Un aus hee trigjkjeem, schleepen de Jinja wada. See kunnen de Uagen nich ophoolen, un wisten nich, waut see to am sajen sullen.

⁴¹Dan kjeem hee daut dredde mol un säd to an: Well jie nu reiwen un schlopen? Nu es daut jenuach; de Stund es hia. Kjikjt, de Menschensän woat de Sinda en de Henj jejäft woaren.

⁴²Stot opp, well wie gonen! Kjikjt, dee mie veroden deit, es hia.

⁴³Un fuaz, wäarent hee noch räd, kjeem Judas, eena von de Twalw, un met am een schoof Mana met Schwieed un Kjneppels, dee von de Huagepriestasch un Schreftjelieede un Eltestasch jeschekjt wieren.

⁴⁴Un de Veroda haud an een Tieekjen jejäft un jesajcht: Wäm ekj kussen woa, daut es dee; nämt am faust un hoolt am unja Oppsecht.

⁴⁵Judas jinkj fuaz no Jesus un säd: Liera! [42] un kust am.

⁴⁶Dan pakten see am un neemen am faust.

⁴⁷Dan neem eena von dee, dee doa dicht bie stunden, sien Schwieet un heiwd de Huagepriesta sienen Kjnajcht eent un hakt am een Ua auf.

⁴⁸Dan säd Jesus to an: Sent jie no mie jekomen, aus wan jie met Schwieed un Kjneppels komen eenen Reiba fausttonämen?

⁴⁹Ekj wia aule Dach bie junt em Tempel un lieed junt, un jie neemen mie nich faust. Oba daut mott soo romkomen aus de Schreft sajcht!

⁵⁰Dan veleeten see am aula un sagen daut see wajch kjeemen.

⁵¹Doa kjeem een junga Maun met Jesus met, dee bloos een Loaken om sikj haud.

⁵²Aus see däm to hoolen kjrieejen, leet hee an met daut Loaken en de Henj un rand noaktich wajch.

⁵³Dan leiden see Jesus wajch no däm Huagenpriesta, wua aul de Huagepriestasch un Eltestasch un Schreftjelieede toopjekomen wieren.

⁵⁴Oba Petrus kjeem wiet hinjaraun, gaunz bat opp däm Huagenpriesta sienen Hoff. Un hee sad sikj met de Deena toop aum Fia un woamd sikj.

⁵⁵Un de Huagepriestasch un de gaunza Rot sochten Uasoak Jesus doottomoaken, oba fungen kjeene.

⁵⁶Doa wieren väle met äa Zeichnis; oba dee räden nich de Woarheit un stemden uk nich.

⁵⁷Un eenje kjeemen met äare Onwoarheit opp jäajen am un säden:

⁵⁸Wie hieeden, daut hee säd: Ekj woa disen Tempel, dee met de Henj jebut es, dolbräakjen un en dree Doag onen Henj eenen aundren buen.

⁵⁹Oba äa Zeichnis stemd uk noch nich.

⁶⁰Dan stunt de Huagapriesta medden mank an opp un fruach Jesus: Jefst du kjeene Auntwuat opp daut, waut dise jäajen die to sajen haben?

⁶¹Jesus oba bleef stell un jeef am kjeene Auntwuat. De Huagapriesta fruach noch eemol un säd to am: Best du de Christus, dän Huachjelowden sien Sän?

⁶²Un Jesus säd: Ekj sie dee; un jie woaren dän Menschensän bie däm Aulmajchtjen to rajchte Haunt setten seenen, un am seenen en de Himmelswolkjen komen.

⁶³Dan vereet de Huagapriesta sikj daut Kjleet un säd: Wuarom bruck wie noch mea Zeijen?

⁶⁴Jie haben daut Jelasta jehieet. Waut denkj jie? Un see vedaumden am aula toom Doot.

⁶⁵Dan fungen eenje aun, am to bespieen un bungen am de Uagen too un schluagen am met de Fusten un säden to am: Profeet, saj wäa die schluach! Dan schluagen de Kjnajchts am met de Henj en daut Jesecht.

⁶⁶Aus Petrus unjen em Tempelhoff wia, kjeem eene von dän Huagenpriesta siene Deenstmejales.

⁶⁷Un aus see sach, daut Petrus doa em woamen stunt, kjikjt see am von dicht bie aun un säd: Du wieescht uk met dän Jesus von Nazaret toop.

⁶⁸Hee oba veluach daut un säd: Ekj kjan dän nich un weet uk nich, von waut du rätst. Dan jinkj hee rut em Väahoff nenn, un doaropp kjreid de Hon. [43]

⁶⁹Dan sach am de Deenstmejal noch eemol un funk aun, to dee to sajen, dee doa runtom stunden: Dit es uk eena von dee.

⁷⁰Hee oba veluach daut wada. Un een bät lota säden dee, dee doa romstunden, wada to Petrus: Du best woarhauftich uk eena von dee, wiels du best een Galiläa un rätst krakjt soo aus dee.

⁷¹Oba hee funk aun, eenen Fluch opp sikj to roopen un schwieed doaropp, daut hee dän Maun nich kjand, von dän see räden.

⁷²Un dan kjreid de Hon toom tweede mol. Dan foll Petrus daut bie, daut Jesus jesajcht haud: Ea de Hon tweemol woat jekjreit haben, woascht du daut dree mol veloagen haben, daut du mie kjanst. Un hee funk aun to hielen.