Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Markus 5 Bible Online

Markus 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Markus 5

¹Un see kjeemen no de aundre Sied Mäa, en de Gadarena [10] äare Jäajent.

²Un aus hee ut de Lomm stieech, kjeem am fuaz een Maun von mank de Jräwa entjäajen, dee von eenem orreinen Jeist besäten wia.

³Dis Maun wond mank de Jräwa un wia met nuscht mea to binjen, nich emol met Kjäden.

⁴Hee wia aul foaken aun Henj un Feet jekjät wast, oba hee haud noch emma de Kjäden tweijeräten un de Iesasch aun de Feet tweijebroaken. Un doa wia kjeena, dee am faustnämen kunn.

⁵Hee waundad, Dach un Nacht, mank de Jräwa un en de Boaj, schrieech un schluach sikj met Steena.

⁶Aus Jesus kjeem, sach hee am aul von wiet auf. Hee rand am entjäajen un schmeet sikj ver am opp de Kjneeen.

⁷Hee schrieech met lude Stemm: Waut hab ekj met die to doonen, Jesus? Du best däm hechsten Gott sien Sän. Schwia ver Gott, daut du mie nich kjwälen woascht!

⁸Wiels Jesus haud to am jesajcht: Du beesa Jeist, komm ut disem Mensch rut!

⁹Dan fruach Jesus [11] am woo hee heet. Hee säd: Ekj heet dusende, wiels wie sent onsa väle.

¹⁰Un hee prachad Jesus emma wada, an nich ut de Jäajent rut to schekjen.

¹¹Doa dicht bie aum Boajch grosd eene groote Häad Schwien.

¹²Dan prachaden de orreine Jeista am, an en de Schwien nenn foaren to loten.

¹³Jesus jeef an de Frieheit, un de beese Jeista kjeemen rut un fuaren en de Schwien nenn. Un de Häad von 2.000 Schwien moaragd em Mäa nenn, un dee vesoopen.

¹⁴Un de Schwienshoad randen un vetalden en de Staut un uk opp daut Launt, waut jeworden wia. Un de Menschen kjeemen han to seenen, waut passieet wia.

¹⁵Un aus see no Jesus kjeemen, sagen see dän, dee von de orreine Jeista wia besäten jewast, veninftich un jekjleet setten, un see ferchten sikj.

¹⁶Un dee, dee daut jeseenen hauden, vetalden de Menschen, waut met däm Maun passieet wia, dee von beese Jeista besäten jewast wia, un uk woo sikj daut met de Schwien romjenomen haud.

¹⁷Dan fungen de Menschen aun Jesus [12] drinjent to prachren, äare Jäajent to veloten.

¹⁸Aus Jesus en de Lomm nenn stieech, prachad dee Maun, dee von beese Jeista wia besäten jewast, auf hee metkomen kunn.

¹⁹Jesus leet daut nich to, oba säd hee sull no Hus, no siene Famielje gonen un an vetalen, woo de Har met am Metleet haud un waut hee am en siene Jnod fa eenen grooten Jefaulen jedonen haud.

²⁰Un hee jinkj loos un funk aun en de tieen Städa to vetalen, waut Jesus aules fa am jedonen haud. Un aulemaun wundad sikj.

²¹Aus Jesus wada met de Lomm no de aundre Sied Mäa jefoaren wia, saumelden sikj doa biem Wota wada väl Menschen om am.

²²Un Jairus, eena von de Leidasch von de Judenschool, kjeem uk, un aus hee Jesus sach, foll hee ver am dol

²³un prachad am sea un säd: Miene kjliene Dochta es aum stoawen; komm doch un laj ar diene Henj opp, daut see kaun jesunt woaren un läwen.

²⁴Un hee jinkj met am met. Doa kjeemen väle met un drenjden sikj no am opptoo.

²⁵Un doa wia eene Fru, dee aul 12 Joa jeblat haud.

²⁶Dee haud aul väl jeläden derch een deel Doktasch un aules utjejäft, waut see haud. Oba daut wia met ar en de Städ bäta, bloos emma oaja jeworden.

²⁷Aus see von Jesus hieed, kjeem see derch daut Volkj von hinjen aun am naun un schieed siene Kjleeda aun.

²⁸See haud sikj jesajcht: Wan ekj am bloos aun de Kjleeda aunschieren kunn, wudd ekj jesunt woaren.

²⁹Äa bleeden hieed fuaz opp, un see kunn daut em Lief feelen, daut see von äare Ploag jeheelt wia.

³⁰Un Jesus späad fuaz aun sikj, daut eene Krauft ut am jegonen wia, un dreid sikj mank daut Volkj om un fruach: Wäa haft miene Kjleeda aunjeschieet?

³¹De Jinja säden to am: Du sitst, daut daut Volkj die drenjt, un dan frajchst noch, wäa die aunjeschieet haft?

³²Un hee kjikjt sikj om, to seenen, wäa daut jedonen haud.

³³De Fru wia angst daut ar flautad, wiels see wist je waut met ar jeworden wia. See kjeem un foll ver am dol un säd am de volle Woarheit.

³⁴Un hee säd to ar: Miene Dochta, dien Gloowen haft die jeholpen. Go en Fräd! Du best von diene Ploag loos.

³⁵Oba aus hee noch räd, kjeemen eenje Mana von daut Hus von däm Leida von de School un säden: Diene Dochta es aul jestorwen. Wuarom woa wie dän Liera noch mea baudren?

³⁶Oba Jesus hieed, waut doa jerät wort, un säd to dän Leida: Fercht die nich lenja, jleew bloos!

³⁷Un hee leet sest kjeenem met komen aus Petrus, Jakobus un Johanes, Jakobus sien Brooda.

³⁸Un see kjeemen no däm Leida von de Judenschool sien Hus un sagen dän Klommua un daut jaumarierende Jehiel.

³⁹Jesus jinkj nenn un säd to an: Wuarom moak jie soo een Klommua un Jehiel? Daut Kjint es nich jestorwen; daut schlapt.

⁴⁰Un see fungen aun äwa am to lachen. Hee schekjt an aula rut, neem daut Kjint äaren Voda un Mutta un dee, dee met am wieren, un jinkj en de Stow nenn, wua daut Kjint wia.

⁴¹Hee foot daut Kjint aun de Haunt un säd to ar: Talieta kum! daut meent: Mejalkje, ekj saj die, sto opp!

⁴²Un daut Mejalkje stunt plazlich opp un funk aun to gonen, wiels dee wia aul 12 Joa oolt. Un see wisten sest nuscht, aus doaräwa to staunen.

⁴³Un hee jeboot an sea strenj, daut dit kjeena wudd to hieren kjrieen, un säd, daut see ar sullen to äten jäwen.