Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Markus 6 Bible Online

Markus 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Markus 6

¹Jesus veleet doa un jinkj met siene Jinja no siene Staut, wua hee tus hieed.

²Un aus de Sabat kjeem, funk hee en äare Judenschool aun to lieren. Un väle, dee am hieeden, staunden doaräwa un fruagen: Wua haft dis Maun dit häa? Waut es dit fa eene Weisheit, dee am es jejäft worden, daut hee soogoa Wunda doonen kaun!

³Es dit nich de Holtoabeida? Es dit nich Maria äa Sän un de Brooda aun Jakobus, Joses, Judas un Simon? Sent siene Sestren nich uk hia mank ons? Un see stieeden sikj äwa am.

⁴Jesus säd to an: Een Profeet woat emma jeieet, buta en siene Staut wua hee tus jehieet, un mank sien Frintschoft un en siene ieejne Famielje.

⁵Un hee kunn doa kjeene Wunda doonen, buta een poa kranke Menschen de Henj opplajen, daut dee jesunt worden.

⁶Un hee wundad sikj äwa äaren Ongloowen. Un hee jinkj en de Darpa un lieed.

⁷Un hee foddad sikj de Twalw un schekjt dee poawies ut un jeef an Krauft äwa de orreine Jeista.

⁸Un hee befool an: Opp june Reis nämt sest nuscht met aus eenen Gonstock, kjeen Broot, uk nich eene Reistausch, uk nich Jelt em Biedel.

⁹Trakjt junt Schoo aun, oba nämt nich twee Rakj met.

¹⁰Hee säd uk to an: Un wuaemma jie en een Hus nenn komen, blieft doa, bat jie de Staut veloten.

¹¹Un wuaemma see junt nich oppnämen un nich no junt horchen, un jie dan von doa wajchgonen, dan scheddat junt dän Stoff von de Feet; daut woat fa an eene Woarnunk sennen.

¹²Dan jinjen dee un prädijden, daut de Menschen omkjieren sullen.

¹³See dreewen väl beese Jeista ut un aun väl kranke brukten see Eelj om dee to heelen.

¹⁴Dan kjrieech uk Kjennich Herodes von Jesus [13] to hieren; wiels Jesus sien Nomen wia aul sea bekaunt jeworden. Hee [14] säd: Johanes de Deepa es vom Doot oppjestonen; un daut es wuarom dise wundawirkjende Krauft en am es.

¹⁵Eenje säden: Hee es Elia. Aundre säden: Hee es een Profeet, soo aus eena von de oole Profeeten.

¹⁶Oba aus Herodes doavon hieed, säd hee: Johanes, dän ekj dän Kopp aufhaken leet, es vom Doot oppjestonen.

¹⁷Herodes haud selfst jeschekjt Johanes fausttonämen un entostoppen, om Herodias, sienen Brooda Filippus siene Fru äat haulwen, dee hee sikj jefriet haud.

¹⁸Johanes haud to Herodes jesajcht: Daut es nich rajcht, daut du dienen Brooda siene Fru hast.

¹⁹Dan wia Herodias schwierich äwa am jeworden un wull am doot moaken. See kunn oba nich,

²⁰wiels Herodes fercht Johanes un bewoad am. Hee wist, daut Johanes een fromma heilja Maun wia. Hee horcht jieren no Johanes, wan am daut uk sea beorruijd, waut hee säd.

²¹Met eemol kjeem eene paussende Jeläajenheit. Aus Herodes opp sienen Jeburtsdach fa siene Huachbeaumte un Offizieren un aunjestalde en Galiläa een Fastmol utreed,

²²kjeem Herodias äare Dochta nenn un daunzt, un Herodes un dee, dee met am aum Desch sauten, jefoll daut. Dan säd de Kjennich to daut Mejalkje: Froag mie no irjentwaut, waut du west. Ekj woa die daut jäwen.

²³Un hee vespruak ar, opp een Schwua, to jäwen wuano see froagen wudd, bat opp sien haulwet Kjennichrikj.

²⁴Dan jinkj see rut un fruach äare Mutta, no waut see froagen sull. See säd: No Johanes dän Deepa sienen Kopp.

²⁵Dan jinkj see fuaz schwind trigj no däm Kjennich un säd: Jeff mie nu fuaz opp eene Schiew Johanes dän Deepa sienen Kopp.

²⁶De Kjennich wia sea entwei doaräwa; oba wiels hee doaropp jeschwuaren haud, un om siene Jast äat haulwen, wull hee ar daut nich aufsajen.

²⁷Dan schekjt hee fuaz eenen Soldot, dee een Wajchta wia un säd hee sull am Johanes sienen Kopp brinjen. De Maun jinkj un hakt Johanes dän Kopp auf un brocht am dän opp eene Schiew.

²⁸Hee jeef daut Mejalkje dän, un dee jeef dän äare Mutta.

²⁹Aus Johanes siene Jinja daut hieeden, kjeemen dee un läden sienen Kjarpa en een Grauf.

³⁰De Apostel saumelnden sikj om Jesus un säden am aules, waut see jedonen un jelieet hauden.

³¹Wiels doa soo väl Menschen han un häa jinjen, säd hee to an: Wie haben hia nich emol Jeläajenheit to äten. Komt, well wie wua fa ons auleen gonen un ons een stootje utreiwen.

³²Un see fuaren en eene Lomm no eene eensome Städ, wua see fa sikj auleen wieren.

³³Un de Menschen sagen an wajch foaren, un väle kjanden am. Un von aul de Städa randen de Menschen to Foot doahan un kjeemen doa ea han aus see.

³⁴Un aus hee aun de Kaunt Mäa jinkj, sach hee de groote maussen von Menschen; un am jaumad daut äwa an, wiels dee wieren soo aus Schop onen Hoad. Un soo funk hee wada aun, an to lieren.

³⁵Nu wia daut oba aul lot no Meddach, soo daut siene Jinja no am kjeemen un säden: Dit es eene eensome Städ, un daut es aul sea lot.

³⁶Schekj de Menschen wajch, daut see en de Städa un Darpa en de Omjäajent gonen un sikj Broot kjeepen, daut see waut to äten haben.

³⁷Hee oba säd: Jäft jie an to äten! See säden to am: Daut wudd acht Moonat Loon [15] brucken. Sell wie soo väl aun Broot utjäwen, an to äten to jäwen?

³⁸Un hee säd to an: Woo väl Stekja Broot hab jie? Got kjikjt emol! Un see jinjen un fungen ut un säden: Fief, un twee Fesch.

³⁹Dan befool Jesus an, daut see sikj aula en Gruppen opp daut jreene Graus dolsaten sullen.

⁴⁰Soo saden see sikj dol en Gruppen von 100 un von 50.

⁴¹Hee neem dee fief Brood un dee twee Fesch un kjikjt nopp no däm Himmel un dankt doafäa un bruak daut Broot. Dan jeef hee de Jinja daut, daut see de Menschen daut jeewen. Hee vedeeld dee twee Fesch uk mank an aula.

⁴²See eeten aula un worden saut.

⁴³Dan lausen de Jinja noch 12 Kjarw voll Bietakjes Broot un Fesch toop.

⁴⁴Un jejäten hauden doa ojjefäa 5.000 Maun.

⁴⁵Doaropp schekjt Jesus siene Jinja fuaz en de Lomm to stieen un veropp äwa de Läacht no Betsaida to foaren, wäarent hee vom Volkj Aufscheet neem.

⁴⁶Aus dee ieescht wajch wieren, jinkj hee en de Boaj, bäden.

⁴⁷Aus daut Owent wort, wia de Lomm medden opp däm See, un hee wia auleen oppem Launt.

⁴⁸Un hee sach, daut de Jinja sikj biem roodlen kjwälden, wiels see dän Wint von väaren hauden. Jäajen Morjen kjeem Jesus oppem Wota no an opptoo jegonen. Aus hee bie an vebie gonen wull,

⁴⁹sagen see am oppem Wota gonen, dochten see hee wia een Jeist, un vefieeden sikj soo, daut see ut Angst aunfungen to schrieen.

⁵⁰Hee oba räd to an un säd, see sullen mau jetroost sennen: Dit sie ekj; fercht junt nich!

⁵¹Dan stieech hee bie an en de Lomm nenn un de Wint läd sikj. See wisten bloos nich waut see denkjen sullen.

⁵²Wiels see daut noch nich vestonen kunnen, woo Jesus daut met daut Broot jedonen haud, wieren äare Hoaten noch veschloten.

⁵³Aus see en Genezaret aunkjeemen, ankaden see sikj doa faust.

⁵⁴Un sooboolt aus see ut de Lomm stieejen, kjanden de Menschen Jesus

⁵⁵un randen en de gaunze Omjäajent un druagen de kranke opp äare Madrauzen no Jesus, wuaemma see hieeden, daut hee wia.

⁵⁶Un wuaemma hee en de Städa, un Darpa ooda oppem Launt kjeem, läden see de kranke oppem Moakjtplauz un prachaden am, daut hee an bloos sull loten dän Soom aun siene Kjleeda aunschieren; un aule dee am aunschieeden worden jesunt.