Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Markus 9 Bible Online

Markus 9 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Markus 9

¹Un hee säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Hia stonen eenje, dee dän Doot nich derchmoaken woaren, bat see daut Gottesrikj haben seenen en Krauft komen.

²Om sas Doag neem Jesus Petrus, Jakobus un Johanes met sikj opp eenen huagen Boajch nopp, wua see auleen wieren, un doa ver an wort hee met eemol vewaundelt.

³Siene Kjleeda worden witta aus Schnee, soo witt, aus dee kjeen Wauscha opp de Ieed moaken kaun.

⁴Dan kjeem Elia met Moses doahan, un see unjahilden sikj met Jesus.

⁵Petrus säd to Jesus: Har, [23] daut es goot daut wie hia sent. Well wie hia dree Booden oppstalen, eene fa die, eene fa Moses un eene fa Elia.

⁶Hee enjst sikj soo, daut hee nich wist, waut hee sajen sull.

⁷Dan kjeem eene Wolkj äwa an, soo daut see em Schauten wieren. Un ut de Wolkj säd eene Stemm to an: Dit es mien leewa Sän; doot waut hee sajcht!

⁸See kjikjten sikj fuaz om, oba sagen sest kjeenem mea bie an aus bloos Jesus.

⁹Aus see vom Boajch rauf kjeemen, befool hee an, daut kjeenem to sajen, waut see jeseenen hauden, bat de Menschensän wudd vom Doot oppjestonen sennen.

¹⁰Soo hilden see daut fa sikj selfst un fruagen sikj unjarenaunda, waut vom Doot oppstonen meenen kunn.

¹¹Un see fruagen am: Wuarom sajen de Schreftjelieede, daut Elia ieescht komen mott?

¹²Jesus säd: Elia kjemt ieescht, wada aules häatostalen. Un wuarom steit dan noch jeschräwen, daut de Menschensän mott väl lieden un veschmäten woaren?

¹³Oba ekj saj junt: Elia es aul jekomen, un see deeden met am, jrod waut see wullen, soo aus von am jeschräwen steit.

¹⁴Un aus hee no de aundre Jinja kjeem, sach hee väl Volkj rom an, un daut de Schreftjelieede sikj met an streeden.

¹⁵Un aus de Menschen Jesus sagen, wundaden see sikj äwa am un randen han am to bejreessen.

¹⁶Un hee fruach an: Äwa waut stried jie junt met an?

¹⁷Dan auntwuad eena utem Volkj: Meista, ekj brocht die mienen Sän, dee eenen stommen Jeist haft.

¹⁸Un wan dee am to hoolen kjricht, schmitt dee am opp de Ieed; un dan schumt dee utem Mul un gnorscht met de Tänen un woat stiew. Un ekj säd diene Jinja, see sullen dän rut driewen, un dee kunnen daut nich.

¹⁹Jesus säd: Oo woo schwak es daut met dise Menschen äa Gloowen bestalt! Woo lang saul ekj bie junt sennen? Woo lang saul ekj mie met junt noch aufjäwen? Brinjt mie dän Jung häa!

²⁰Un see brochten dän Jung no am. Un aus de Jeist Jesus sach, schmeet hee dän Jung em Aunstoot. Un aus hee opp de Ieed foll, rold hee sikj un schumd ut däm Mul.

²¹Jesus [24] fruach däm Jung sienen Voda: Woo lang haft hee aul hiamet to doonen jehaut? Hee säd: Von Kjint aun.

²²Dee haft am foaken em Fia ooda em Wota jeschmäten, om am doottomoaken. Oba wan du irjentwaut doonen kaust, dan hab Metleet un halp ons!

²³Auf ekj kaun? säd Jesus. Aules es mäajlich fa dän, dee doa jleeft.

²⁴Dän Jung sien Voda roopt [25] plazlich ut: Ekj jleew; halp mie en mienem Ongloowen!

²⁵Aus Jesus daut Volkj doa sach hanranen, beschwicht hee dän orreinen Jeist un säd: Du doowa stomma Jeist, ekj jebeed die ut am rut to komen un niemols mea trigj nenn to foaren!

²⁶Dan kjreesch de Jeist un schmeet am noch eemol en eenen schrakjeljen Aunstoot un veleet am. Dän Jung sach daut soo no eenem Dooden, daut de mieeschte säden: Dee es doot.

²⁷Oba Jesus foot am aun de Haunt un hoof am aun, un hee stunt wada opp.

²⁸Un aus hee trigj em Hus kjeem, fruagen siene Jinja am em vetruen, wuarom see dän Jeist nich hauden kunt rutdriewen.

²⁹Hee säd to an: Soone Jeista aus dit komen derch sest nuscht rut aus derch daut Jebäd. [26]

³⁰See veleeten doa dan un jinjen derch Galiläa. Jesus wull nich haben, daut irjentwäa wist wua see wieren.

³¹Hee lieed siene Jinja un säd: De Menschensän woat de Menschen en de Henj jejäft woaren. Dee woaren am doot moaken; oba om dree Doag woat hee oppstonen.

³²Oba see vestunden nich waut hee meend un ferchten sikj, am to froagen.

³³Dan kjeemen see no Kapernaum. Un aus see ieescht em Hus bennen wieren, fruach hee an: Wuaräwa streed jie junt hinjawäajes?

³⁴See oba wieren stell; wiels see hauden sikj hinjawäajes doaräwa jesträden, wäa von an de jratsta wia.

³⁵Jesus sad sikj dol un roopt de Twalw un säd: Wäa de jratsta sennen well, mott sikj selfst aus dän jerinjsten stalen un aulemauns Deena sennen.

³⁶Dan neem hee een kjlienet Kjint un stald daut medden mank an. Un aus hee daut opp däm Oarm neem, säd hee to an:

³⁷Wäa eent von dise kjliene Kjinja en mienen Nomen oppnemt, nemt mie opp; un wäa mie oppnemt, nemt nich mie opp, oba dän, dee mie jeschekjt haft.

³⁸Dan auntwuad Johanes am un säd: Meista, wie sagen wäm [27] en dienen Nomen beese Jeista utdriewen, un wie vebooden am daut, wiels hee nich eena von ons wia.

³⁹Oba Jesus säd: Daut sull jie däm nich vebeeden. Wäa en mienem Nomen Wunda deit, kaun nich soo boolt doaropp schlajchtet von mie räden.

⁴⁰Wäa nich jäajen ons es, es opp onse Sied.

⁴¹Ekj saj junt de Woarheit: Wäa junt en mienen Nomen, un doawäajen wiels jie Christus aunjehieren, eenen Drunk Wota jeft, däm woat daut nich onbeloont bliewen.

⁴²Un wäa eent von dise kjliene, dee aun mie jleewen, eene Uasoak jeft to faulen, fa däm wia daut bäta, daut am een Molsteen aum Jenekj jehongen un em Mäa jeschmäten wort.

⁴³Un wan diene Haunt die veuasoakt to sindjen, hak dee auf! Daut es fa die bäta, wan du en dit Läwen mau eene Haunt hast, aus beid Henj to haben un en de Hal to komen, wua daut Fia niemols utjeit,

⁴⁴(wua äare Warm nich dootgonen un daut Fia nich utjeit). [28]

⁴⁵Un wan dien Foot die veuasoakt to sindjen, hak dän auf! Daut es fa die bäta, wan du lom derch dit Läwen jeist, aus beid Feet to haben un en de Hal jeschmäten to woaren, en daut Fia daut niemols utjeit,

⁴⁶(wua äare Warm nich dootgonen un daut Fia niemols utjeit.) [29]

⁴⁷Un wan dien Uag die veuasoakt to sindjen, riet daut rut! Daut es bäta fa die met een Uag en daut Gottesrikj to komen, aus twee Uagen to haben un en daut Halenfia jeschmäten to woaren,

⁴⁸wua äare Warm nich dootgonen un daut Fia nich utjeit.

⁴⁹Wie motten aula met Fia jesolten woaren. (Un aule Opfa woaren met Solt jesolten.) [30]

⁵⁰Solt es goot; oba wan daut Solt ieescht nich mea soltich es, wuamet jeit daut wada soltich to moaken? Habt Solt en junt selfst un hoolt Fräd unjarenaunda!