Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Lukas 10 Bible Online

Lukas 10 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Lukas 10

¹Doaropp wäld de Har sikj 70 [22] aundre un schekjt dee emma twee un twee ver sikj no aul de Städa un Darpa to gonen, wua hee räakjend hantogonen.

²Hee säd to an: De Arnt es opp iernst groot, oba doa sent mau weinich Oabeida. Prachat dän Harn, dän de Arnt jehieet, Oabeida to schekjen, to arnten.

³Got; ekj schekj junt soo aus Lama manke Wilw.

⁴Nämt nich eene Jelttausch, nich een Sak uk nich Schlorren met, un bejreest kjeenem hinjawäajes.

⁵Oba wuaemma jie en een Hus nenn komen, dan sajcht: Fräd sie en dit Hus.

⁶Un wan doa een Frädenskjint wont, woat june Fräd äwa am bliewen; wan oba nich, woat dee trigj äwa junt komen.

⁷En daut Hus oba blieft, ät un drinkjt, waut see junt jäwen, wiels een Oabeida es sien Loon wieet. Jie sellen nich von een Hus no daut aundre gonen.

⁸Wan jie en eene Staut nenn komen un see junt oppnämen, doa ät, waut see junt väasaten.

⁹Heelt de kranke, dee doa sent, un sajcht an, daut Gottesrikj es an dicht bie jekomen.

¹⁰Oba wan jie en eene Staut nenn komen, wua see junt nich oppnämen, dan got rut opp de Gaussen un sajcht:

¹¹Wie weschen ons, to june Schaund, soogoa dän Stoff auf, dee ons von june Staut aunhenjt. Oba dit sell jie weeten, daut jie daut Gottesrikj dicht bie hauden.

¹²Oba ekj saj junt: Sodom woat aun janen Dach leichta aufkomen aus soone Staut.

¹³Wee die, Chorazin! Wee die, Betsaida! Wan dise groote Wunda, dee bie junt jedonen worden, wieren en Tierus un Sidon jedonen worden, dee hauden sikj lenjst Sakj omjenomen, en de Ausch jesäten un omjekjieet.

¹⁴Daut woat fa Tierus un Sidon em Jerecht leichta sennen aus fa junt.

¹⁵Un du, Kapernaum, dee du himmelhuach erhowen best, du woascht bat en de Hal rauf jestat woaren.

¹⁶Wäa no junt horcht, horcht no mie; wäa junt veacht, veacht mie; un wäa mie veacht, veacht däm, dee mie jeschekjt haft.

¹⁷Dan kjeemen de 70 [23] froo trigj un säden: Har, en dienen Nomen sent ons soogoa de Soton unjadon.

¹⁸Hee oba säd to an: Ekj sach dän Soton aus een Blitz vom Himmel faulen.

¹⁹Kjikjt emol, ekj hab junt de Krauft jejäft opp Schlangen un Skorpionen romtoklunjen un äwa dän Fient siene Jewault to stonen; un junt woat daut nuscht schoden.

²⁰Doch june Freid saul nich doaräwa sennen, daut junt de Jeista unjadon sent. Freit junt doatoo, daut june Nomes em Himmel jeschräwen stonen.

²¹Dan freid Jesus sikj em Heiljen Jeist un säd: Ekj dank die, Voda un Har äwa Himmel un Ieed, daut du de ojjelieede daut hast weeten loten, waut du de Weise un jelieede nich vestonen leetst. Voda, dit es soo aus du daut fa goot ensachst.

²²Dit es mie aula vom Voda äwajäft worden. Un kjeena aus de Voda weet, wäa de Sän es; un wäa de Voda es weet kjeena aus de Sän, un wäm de Sän sikj noch wält daut weeten to loten.

²³Dan dreid hee sikj no siene Jinja un säd to an auleen: Jesäajent sent dee Uagen, dee daut seenen, waut jie seenen.

²⁴Wiels ekj saj junt, daut väl Profeeten un Kjennichs daut seenen wullen, waut jie seenen, oba kjrieejen daut nich to seenen, un hieren wullen waut jie hieren, oba haben daut nich jehieet.

²⁵Bie eene Jeläajenheit stunt een Schreftjelieeda opp, un om Jesus opp de Proow to stalen, säd hee: Meista, waut mott ekj doonen om daut eewje Läwen to oawen?

²⁶Hee säd to am: Waut steit em Jesaz jeschräwen? Waut last du doa?

²⁷Hee säd: “Du saust Gott, dienen Harn, von gaunzem Hoat, von gaunze Seel, met aul diene Kjraften, un aul diene Jedanken goot sennen, un dien näakjsten saust du soo goot sennen aus die selfst”.

²⁸Dan säd Jesus: Doa hast du rajcht jesajcht; doo daut, dan woascht du läwen.

²⁹Dan wull hee sikj noch selfst rajchtfoadjen un säd to Jesus: Wäa es mien näakjsta?

³⁰Dan auntwuad Jesus am un säd: Doa jinkj een Mensch, von Jerusalem rauf no Jericho, un foll de Reiba en de Henj; dee reeten am de Kjleeda vom Kjarpa, schluagen am, jinjen wajch un leeten am haulfdoot ligjen.

³¹Daut troff sikj soo daut een Priesta dän selwjen Wajch rauf jinkj, un aus dee dän Maun sach, jinkj hee aun de aundre Sied vebie.

³²Jrod soo uk een Levit, aus dee bat doa kjeem un dän Maun sach, jinkj hee aun de aundre Sied vebie.

³³Oba aus een Samarita opp siene Reis bat doa kjeem un dän Maun sach, haud hee Metleet met am.

³⁴Dee jinkj han un bebunk am siene Wunden un goot doa Eelj un Wien nenn. Dan sad hee am opp sien Äsel nopp, neem am no een Gausthus un besorjd am.

³⁵Aus hee näakjsten Dach veloten wull, jeef hee däm Wieet twee Selwastekja [24] un säd, hee sull däm besorjen. Un waut daut mea kosten wudd, wudd hee am betolen, wan hee trigj vebie kjeem.

³⁶Woona von dee dree denkjst du wia een näakjsta aun däm, dee de Reiba en de Henj jefollen wia?

³⁷De Schreftjelieeda säd: Dee, dee Metleet met am haud. Jesus säd to am: Dan go un doo uk soo.

³⁸Aus Jesus un siene Jinja wieda jinjen, kjeemen see no een Darp. Eene Fru, Marta, neem an bie sikj em Hus opp.

³⁹See haud eene Sesta, Maria, dee saut bie Jesus siene Feet un horcht waut hee säd.

⁴⁰Marta oba leet sikj von aul daut hannämen, waut doa reedtomoaken wia. See jinkj nom Harn un fruach, auf hee nuscht rom jeef, daut äare Sesta ar met de Oabeit auleen leet: Saj ar doch, daut see mie halpen saul!

⁴¹De Har säd: Marta, Marta! Du sorchst äwa soo väl, daut du vedrislich woascht.

⁴²Doa es oba mau eent, [25] daut doa sennen mott, un Maria haft sikj daut bätre jewält. Daut saul ar nich wajch jenomen woaren.