Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Lukas 13 Bible Online

Lukas 13 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Lukas 13

¹Doa wieren en dee Tiet soone, dee Jesus von de Galiläa vetalden, dee äa Bloot Pilatus en siene Opfa jemenjt haud.

²Jesus säd: Jleew jie daut dise Galiläa oajre Sinda wieren aus aule aundre Galiläa, wiels see opp disen Wajch lieden musten?

³Ekj saj junt: Nä; wan jie nich omkjieren woaren, woa jie aula krakjt soo omkomen.

⁴Ooda dee achtieen, dee en Siloa to dood kjeemen aus de Torm opp an nopp foll, denkj jie daut dee oajre Sinda wieren aus aule aundre Menschen, dee en Jerusalem wonden?

⁵Ekj saj junt: Nä; un wan jie nich omkjieren, woa jie aula krakjt soo omkomen.

⁶Hee vetald uk dit Jlikjnis: Een jewessa Maun haud en sien Wiengoaden een Fiejenboom jeplaunt, un hee kjeem Frucht doaraun to sieekjen, oba funk kjeene.

⁷Dan säd hee to de Wiengoadna: Ekj sie nu aul dree Joa hinjarenaunda jekomen Frucht aun disen Boom to sieekjen, un hab kjeene jefungen. Heiw dän auf! Wuarom dän noch lenja loten Krauft ut de Ieed nämen?

⁸Hee oba säd: Lot dän noch een Joa stonen. Ekj woa om dän Boom growen un Mest rombrinjen.

⁹Un wan dee dan Frucht brinjt, dan es daut goot; oba wan nich, dan kaust du dän dan aufhaken.

¹⁰Un hee lieed en eene von äare Judenschoolen aum Sabat.

¹¹Un doa wia eene Fru, dee aul 18 Joa von eenen Jeist besäten wia, dee ar vekjräpelt haud, daut see sikj ommäajlich opprechten kunn.

¹²Oba aus Jesus ar sach, roopt hee ar no sikj un säd to ar: Fru, du best von diene Krankheit loos!

¹³Hee läd ar siene Henj opp; un see recht sikj fuaz jlikj opp un lowd Gott.

¹⁴Oba de Leida von de School wia oajrich doaräwa, daut Jesus aum Sabat jeheelt haud, un säd toom Volkj: Doa sent sas Oabeitsdoag; komt dan un lot junt heelen, oba nich aum Sabat.

¹⁵De Har säd dan to am: Du Heichla! Deit nich een jiedra von junt sien Oss ooda Äsel aum Sabat utem Staul nämen un to Drenkj leiden?

¹⁶Sull dise Fru, Abraham siene Dochta, dee 18 Joa vom Soton jebungen es, dan nich aum Sabat von äare Krankheit jeleest woaren?

¹⁷Un aus hee dit jesajcht haud, musten aul siene Jäajna sikj schämen. Oba aule Menschen freiden sikj, daut hee soone Wundawoakjen deed.

¹⁸Dan säd hee: Waut es soo aus daut Gottesrikj? Un wuamet kaun ekj daut vejlikjen?

¹⁹Daut es soo aus een Sampkuarn, daut een Maun en sien Goaden seid; un daut woss un wort een groota Boom, un de Väajel unja däm Himmel kjeemen un buden sikj äare Nasta en siene Asta.

²⁰Un hee säd wada: Wuamet saul ekj daut Gottesrikj vejlikjen?

²¹Daut es soo aus een Häwmenjsel daut eene Fru en dree Scheffel Mäl nenn kjnäd, bat dee gaunz derchjesuat wia.

²²Un Jesus jinkj derch Städa un Darpa un lieed un jeef sikj opp däm Wajch no Jerusalem.

²³Dan fruach am wäa: Har, sent daut mau weinje, dee doa seelich woaren? Un hee säd to an:

²⁴Sträft doano derch daut enje Puat nenn to gonen; wiels ekj saj junt, väle woaren vesieekjen nenn to komen, un woaren nich kjennen.

²⁵Wiels wan de Hushar ieescht oppsteit un de Däa tooschlitt, woa jie buten stonen un aunkloppen un prachren: Har, moak ons de Däa op! Oba hee woat dan sajen: Ekj kjan junt nich, un weet nich, von wua jie komen.

²⁶Dan woa jie sajen: Wie haben ver die jejäten un jedrunken, un du lieezhd ons opp de Gaussen.

²⁷Hee oba woat to an sajen: Ekj weet nich wäa jie sent, ooda wua jie häa komen; seet daut jie, dee daut orrajchte doonen, von mie wajch komen!

²⁸Doa woat een jaumarieren un een tänenkjnirschen sennen, wan jie Abraham, Isaak en Jakob un aul dee oole Profeeten em Gottesrikj seenen, un jie oba woaren rut jeschmäten woaren.

²⁹De Menschen woaren vom Oosten, un vom Wasten, vom Sieden un vom Nuaden komen un em Gottesrikj aum Desch setten.

³⁰Un doa sent bestemt latste, dee daut ieeschte sennen woaren, un ieeschte, dee daut latste sennen woaren.

³¹Krakjt to dee Tiet kjeemen eenje Farisäa un säden to am: See daut du von hia wajch kjemst, wiels Herodes well die doot moaken!

³²Un hee säd to an: Got sajcht dän Foss, ekj woa vondoag un morjen noch Soton utdriewen un heelen, un aum dredden Dach hab ekj mien Woakj verecht.

³³Oba ekj mott aulemol noch vondoag, morjen un äwamorjen aum gonen bliewen, wiels daut jeit nich aundasch aus daut een Profeet en Jerusalem stoaft.

³⁴Oo Jerusalem, Jerusalem, dee du de Profeeten doot moakst un dee steenichst, dee die jeschekjt woaren! Woo foaken hab ekj diene Kjinja nich saumlen wult, soo aus eene Kluck sikj de Kjikjel unja de Flichten saumelt, oba jie wullen daut nich!

³⁵Seet mau, jun Tempel woat junt vewillat jeloten. Un ekj saj junt: Jie woaren mie nich ea seenen, bat de Tiet kjemt, daut jie sajen woaren: Jesäajent es dee, dee en dän Harn sienen Nomen kjemt!