Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Lukas 14 Bible Online

Lukas 14 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Lukas 14

¹Aus Jesus aun een Sabat bie eenen von de väaschte Farisäa em Hus nenn jinkj to eene Moltiet, pausten see jeneiw opp, waut hee deed.

²Un ver am stunt een Maun, dee de Wotasocht haud.

³Dan fruach Jesus de Schreftjelieede un Farisäa, auf daut rajcht wia aum Sabat to heelen ooda nich.

⁴Oba see säden nuscht. Dan neem Jesus un heeld am un leet am gonen.

⁵Dan säd Jesus to an: Wan von junt irjentwäm aum Sabat de Oss ooda de Äsel [32] em Borm foll, wudd jie dän nich opp de Städ rut kjrieen?

⁶Un see kunnen am doaropp kjeene Auntwuat jäwen.

⁷Aus Jesus sach woo de enjelodne sikj no een Ierenplauz aum Desch drenjden, vetald hee an een Jlikjnis:

⁸Wan die wäa enlot to Kjast, dan sat die nich opp een Ierenplauz dol, wiels daut kunn sennen, daut noch een väanämra aus du, enjeloden worden es,

⁹un daut dee, dee junt beid enjelot haft, dan to die sajen mott: Jeff disen Maun dän Plauz! un daut du die dan must schämen, un läaja rauf setten gonen.

¹⁰Oba wan du enjeloden woascht, dan go sat die hinjen dol, soo daut, wan dee kjemt, dee die enjelot haft, dan to die sajen kaun: Frint, Komm wieda no väaren! Dan woascht du aunseenen haben bie dee, met dee du toop aum Desch setst.

¹¹Wiels wäa sikj selfst erhäft, woat rauf jesat woaren; oba wäa ut sikj selfst rauf sticht, woat erhowen woaren.

¹²Dan säd hee uk to däm dee an enjeloden haud: Wan du een Meddach ooda een Owentkost utreeden deist, dan lod nich diene Frind un Breeda un Frintschoft en, uk nich diene rikje Nobasch, daut dee die nich uk enloden, un die daut vegoodjen.

¹³Oba wan du eene Moltiet utreedst, dan lod de oame, de Kjräpels, de lome un de blinje en.

¹⁴Dan woascht du een Säajen doarut haben. Wiels dee die daut nich trigjtolen kjennen, woascht du dienen Loon kjrieen wan de jerajchte vom Doot oppstonen woaren.

¹⁵Aus eena, dee met am aum Desch saut, dit aula hieed, säd dee to am: Jesäajent es dee, dee en daut Gottesrikj Broot äten woat.

¹⁶Dan säd Jesus to am: Doa wia een Maun, dee een grootet Owentkost utreed un väle doatoo enloot.

¹⁷Un aus daut ieescht Tiet wia to äten, schekjt hee siene Deena, dee to sajen, dee doa enjelot wieren, see sullen komen, wiels daut wia nu aula reed.

¹⁸Oba dee fungen aula aun, sikj eena nom aundren to entschuljen. De ieeschta säd: Ekj hab een Stekj Launt jekoft un mott gonen daut beseenen. Ekj froag die, mie to entschuljen.

¹⁹Een aundra säd: Ekj hab fief Poa Ossen jekoft, un ekj sie opp däm Wajch han, dee uttoproowen; ekj froag die, mie to entschuljen.

²⁰Noch een aundra säd: Ekj hab mie eene Fru jefriet; doawäajen kaun ekj nich komen.

²¹Dan kjeem de Kjnajcht un vetald sienen Harn dit aula. Dan wort de Huswieet doll un säd to sienen Kjnajcht, hee sull schwind opp de Wäaj un Stautsgaussen gonen un de oame, lome, Kjräpels un blinje nenn brinjen.

²²Dan säd de Kjnajcht: Har, ekj deed waut du befoolst; doa es oba noch Rum.

²³Dan säd de Har to dän Kjnajcht: Go noch rut opp de Huachwäaj un hinja de Hakjen un Tieninjen un bedwinj an nenn to komen, daut mien Hus voll woat.

²⁴Wiels ekj saj junt, daut nich eena von dee, dee doa enjeloden wieren, mien Owentkost schmakjen woat.

²⁵Doa jinkj väl Volkj met am met; un hee dreid sikj om un säd to an:

²⁶Wan irjentwäa no mie kjemt, un nich sien Voda un siene Mutta, un Fru un Kjinja, un Brooda un Sesta vestat, un soogoa sien ieejnet Läwen, dee kaun nich mien Jinja sennen.

²⁷Un wäa nich sien Kjriez drajcht un met mie kjemt, kaun nich mien Jinja sennen.

²⁸Wan von junt wäa wudd wellen een Torm buen, wudd dee sikj nich ieescht hansaten un de Kosten äwaräakjnen, om to seenen auf hee daut uk betolen kunn?

²⁹Daut hee nich, wan hee ieescht dän Grunt jelajcht haud, utfunk, daut hee dän nich foadich buen kunn, un dee daut sagen, dan äwa am spotten wudden

³⁰un sajen: Dis Maun funk aun to buen, oba kunn daut nich foadich moaken.

³¹Ooda wua wudd doa een Kjennich sennen, dee jäajen een aundren Kjennich kjrieejen wull, dee sikj nich ieescht wudd dolsaten un sikj daut äwalajen, auf hee met 10.000 jäajen däm gonen kunn, dee no am met 20.000 kjeem?

³²Un wan nich, dan schekjt hee dän, wan dee noch wiet auf es, Frädensdräaja entjäajen, om sikj to veeenjen.

³³Jrod soo uk jie! Wäa sikj nich von aules loosmoakt, waut hee haft, kaun nich mien Jinja sennen.

³⁴Solt es goot; oba wan daut Solt dän Schmak velist, wuamet es dee trigjtokjrieen?

³⁵Daut es dan nuscht wieet fa daut Launt uk nich fa dän Mesthupen, oba woat rut jeschmäten. Wäa Uaren haft, toom hieren, däm lot hieren.