Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Lukas 2 Bible Online

Lukas 2 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Lukas 2

¹De Kjeisa Augustus befool to siene Tiet, daut aul siene Menschen sullen jetalt un em Taksrejista enjeschräwen woaren.

²Dit wia daut ieeschte mol daut de Menschen jetalt worden, un passieed aus Kierinius de Rejentschoft en Sierien haud.

³Un een jiedra jinkj doahan, wua hee jebuaren wia, om sikj enschriewen to loten.

⁴Dan jinkj Josef von Nazaret, en Galiläa, no Betlehem, en Judäa, wiels sien Staumvoda, de Kjennich David, doa jebuaren wia,

⁵om sikj met Maria, dee am aunvetrut wia, enschriewen to loten. See wia schwanga.

⁶Un jrod aus see en Betlehem wieren, kjeem de Tiet, daut see daut Kjint to Welt brinjen must.

⁷Un see brocht äaren ieeschten Sän to Welt, wekjeld am en Winjlen un läd am en de Foodakjrebb; wiels em Gausthus kjeen Rum to finjen wia.

⁸En dee Jäajent wieren en dee Nacht Schophoad opp de Stap un woakten äwa äare Häad.

⁹Un plazlich stunt dän Harn sien Enjel ver an, un Gott siene Harlichkjeit muak daut om an soo dach, daut an eene groote Angst äwakjeem.

¹⁰Oba de Enjel säd to de Hoad: Fercht junt nich! Horcht! Ekj brinj junt eene goode groote Freidens Norecht, wuatoo sikj aule Menschen freien woaren;

¹¹junt es dise Nacht, en David siene Staut, de Heilant jebuaren, de Har, Christus!

¹²Un om uttofinjen auf daut soo es, woa jie doa een Kjint finjen daut en Winjlen enjewekjelt es, un en eene Kjrebb licht.

¹³Dan stunden bie dän eenen Enjel plazlich een grootet Schoof Enjel un lowden Gott un säden:

¹⁴Lot Gott em hechsten Himmel Iea kjrieen, un de Menschen opp de Ieed Fräd, dee, aun dee hee sien Jefaulen haft. [3]

¹⁵Un aus de Enjel wada trigj nom Himmel fuaren, säden de Hoad eena toom aundren: Dan well wie nu fuaz no Betlehem gonen un de Jeschicht unjasieekjen, dee de Har ons haft weeten loten.

¹⁶Un see spooden sikj, daut see hankjeemen, un fungen Josef un Maria, un doatoo uk daut Kjint, daut en de Kjrebb lach.

¹⁷Un aus see daut Kjint jeseenen hauden, vetalden see aulemaun, waut an von daut Kjint wia jesajcht worden.

¹⁸Un aula, dee daut hieeden, wundaden sikj doaräwa, waut de Schophoad an to vetalen hauden.

¹⁹Maria oba, leet sikj jieda Wuat to Hoaten gonen un docht doaräwa no.

²⁰De Hoad jinjen wada trigj, un lowden un veharlichten Gott fa aules, waut see jehieet un jeseenen hauden, un daut et krakjt soo jewast wia aus an wia jesajcht worden.

²¹Om acht Doag must daut Kjint beschnäden woaren, un hee kjrieech dän Nomen, Jesus, jrod soo aus de Enjel daut befolen haud, noch ea Maria am druach.

²²Un aus äare Reinjungstiet äwa wia, soo aus Moses sien Jesaz väaschreef, brochten de Elren daut Kjint no Jerusalem nom Tempel, om am aun Gott to äwajäwen.

²³Daut Jesaz säd: “Jieda ieeschta Jung, dee to Welt kjemt, saul dän Harn aus heilich äwajäft woaren.”

²⁴Un see wullen dän Harn uk een Opfa brinjen, soo aus daut Jesaz daut velangd: “een Poa Turtelduwen ooda een Poa junge Duwen”.

²⁵En Jerusalem wond don een Maun, dee heet Simeon; daut wia een fromma Maun, dee Gott ferchten deed un doano luad, daut Israel äa Heilant komen sull, un de Heilja Jeist wia en am.

²⁶Am wia vom Heiljen Jeist jesajcht worden, daut hee noch ea hee stoawen wudd, dän Harn sienen Christus seenen wudd.

²⁷Dan jinkj hee, vom Jeist jedrungen, em Tempel nenn. Un aus de Elren daut Jesus Kjint doa nenn brochten, soo aus an väajeschräwen wia,

²⁸neem hee daut Kjint opp siene Oarms, lowd Gott un säd:

²⁹Har! Du hast dien Vespräakjen jehoolen. Nu latst du dienen Deena en Fräd stoawen.

³⁰Nu haben miene Uagen dienen Heilant jeseenen,

³¹dän du fa aule Menschen häajestalt hast,

³²een Licht, de Velkja de Woarheit to brinjen, un eene Harlichkjeit fa dien Volkj Israel.

³³Sien Voda un siene Mutta wundaden sikj doaräwa, waut Simeon von daut Kjint to sajen haud.

³⁴Un Simeon säajend an un säd to Maria, Jesus siene Mutta: Dit Kjint es doatoo bestemt, daut derch am en Israel väle woaren tofaul komen, un uk daut väle derch am woaren oppjerecht woaren. Hee woat een Tieekjen sennen, wua eenje doajäajen räden woaren.

³⁵Un uk derch diene ieejne Seel woat een Schwieet jestoaken woaren, daut et verendach kjemt, waut väle Menschen em Hoat denkjen.

³⁶Em Tempel wia dan uk jrod eene Profeetin, Hana, Fanuel siene Dochta, dee staumd von Asser häa.

³⁷Dee wia aul sea oolt; säwen Joa wia see befriet jewast un wia nu eene Wätfru von 84 Joa oolt. Dee veleet dän Tempel nich, oba bleef doa Dach un Nacht un deend dän Harn met Fausten un Bäden.

³⁸Dee troff daut doa dan uk aula aun un dankt Gott un vetald vom Harn Jesus to aulemaun en Jerusalem, dee no daut Heil luaden.

³⁹Un aus Josef un Maria aules jedonen hauden waut Gott sien Jesaz velangd, jinjen see trigj no Hus no Galiläa, no äare ieejne Staut, Nazaret.

⁴⁰Daut Kjint woss groot un stoakj un wia voll Weisheit, un Gott siene Jnod wia met am.

⁴¹Siene Elren reisden aule Joa no Jerusalem toom Passafast.

⁴²Aus hee 12 Joa oolt wia, jinjen see, soo aus jeweenlich, no Jerusalem toom Passafast.

⁴³Aus daut Fast äwa wia un see no Hus jinjen, wia de Jung Jesus en Jerusalem jebläwen, onen daut Josef un Maria daut wisten.

⁴⁴See dochten, dee wia en äare Jesalschoft, un reisden een gaunzen Dach, ea see mank äare Frind un vewaunte aunfungen no am to sieekjen.

⁴⁵Un aus see am nich fungen, jinjen see trigj no Jerusalem un sochten am.

⁴⁶Om dree Doag fungen see am em Tempel, met de Lierasch om am, un daut hee no an horcht un Froagen stald.

⁴⁷Un aula, dee am hieeden, wundaden sikj, woo hee aules vestunt un beauntwuad.

⁴⁸Aus see am sagen, wisten see nich waut see doavon denkjen sullen, un siene Mutta säd to am: Sän, wuarom hast du ons dit aunjedonen? Kjikj emol, dien Voda en ekj haben die ut Angst jesocht.

⁴⁹Hee säd to an: Wuarom socht jie no mie? Wist jie nich, daut ekj en mien Voda sien Hus sennen must?

⁵⁰Oba see vestunden nich, waut hee doamet meend.

⁵¹Dan jinkj hee met an met, un see kjeemen no Nazaret, un hee jehorcht an un wia an unjadon. Maria leet sikj aul dise Wieed to Hoaten gonen un vegaut dee nich.

⁵²Un Jesus woss opp [4] un neem too aun Weisheit. Un Gott un Menschen hauden Jefaulen aun am.