Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Lukas 4 Bible Online

Lukas 4 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Lukas 4

¹Dan kjeem Jesus, voll vom Heiljen Jeist, vom Jordan trigj, un wort vom Jeist en de Wiltnis jefieet,

²wua hee 40 Doag vom beesen Fient vesocht wort. Hee eet en dee Doag nuscht, un aus dee äwa wieren, hungad am.

³De beesa Fient säd to am: Wan du Gott sien Sän best, dan jebeed disen Steen, Broot to woaren.

⁴Jesus säd: “Daut steit jeschräwen, Een Mensch läft nich bloos von Broot, oba von aules waut Gott jerät haft.”

⁵Dan neem de beesa Fient am opp een huagen Boajch nopp un leet am, en een Uagenblekj, aule Kjennichsrikjs en de Welt seenen

⁶un säd to am: Dee woa ekj die aula met Macht un Harlichkjeit toop jäwen; wiels dee sent mie jejäft worden, un ekj kaun dee däm jäwen, wäm ekj well.

⁷Un wan du mie aunbäden woascht, es daut aula dient.

⁸Jesus säd: Daut steit jeschräwen: “Du saust sest kjeenem aus Gott, dienen Harn, aunbäden un eensich am saust du deenen.”

⁹Dan brocht de beesa Fient am no Jerusalem un stald am opp de hechste Tempelspetz un säd: Wan du Gott sien Sän best, dan sprinj von hia rauf;

¹⁰wiels doa steit jeschräwen: “Hee woat siene Enjel befälen, die to bewoaren.

¹¹Dee woaren die opp de Henj droagen, daut du die de Feet nich aun de Steena steeten woascht.”

¹²Jesus säd: Doa es jesajcht: “Du saust Gott, dienen Harn, nich vesieekjen.”

¹³Aus de beesa Fient met aul siene Vesieekjungen derch wia, veleet hee am bat de näakjste Jeläajenheit.

¹⁴Jesus kjeem en dän Heiljen Jeist siene Krauft trigj no Galiläa, un daut Nies spreed sea schwind derch de gaunze Jäajent.

¹⁵Hee lieed en äare Schoolen, un aulemaun lowd am.

¹⁶Dan jinkj hee no Nazaret, wua hee oppjewossen wia.Un aum Sabat jinkj hee en de Judenschool nenn, soo aus hee daut jewant wia, un stunt opp, om waut to läsen.

¹⁷Un am wort dän Profeeten Jesaja siene Schreft jejäft. Un aus hee daut Buak opmuak, funk hee de Städ, wua soo jeschräwen steit:

¹⁸“Dän Harn sien Jeist rut opp mie, wiels hee haft mie jewält, de oame daut Evangelium to prädjen. Hee haft mie jeschekjt, dee met een jebroaknet Hoat to heelen, de faustjenomne to prädjen daut see frie un loos sent, un de blinje, daut see seenen kjennen, un dee, dee unjadrekjt sent, frie to stalen,

¹⁹un to sajen, daut Gott sien Jnodenjoa jekomen es.”

²⁰Dan muak hee daut Buak too un jeef dän Deena daut trigj un sad sikj dol, un aulemaun en de School kjikjt no am.

²¹Un hee säd to an: Vondoag es dise Schreft erfelt, soo aus jie jehieet haben.

²²See jeewen am aula rajcht un wundaden sikj, äwa dee seelichmoakende Wieed, dee hee räd, un säden: Es dit nich Josef sien Sän?

²³Un hee säd to an: Jie woaren mie bestemt noch dit Sprechwuat väahoolen: Dokta, halp die selfst! Wie haben jehieet, waut du en Kapernaum fa groote Dinja jedonen hast! Nu doo daut hia tus en diene Staut uk.

²⁴Hee säd wieda: Ekj saj junt de Woarheit: Een Profeet woat tus en siene Staut kjeenmol oppjenomen.

²⁵Ekj saj junt dit: Doa wieren to Elia siene Tiet väl Wätfrues en Israel, aus de Himmel dree Joa un sas Moonat veschloten wia, un äwa daut gaunze Launt, eene groote Hungaschnoot kjeem,

²⁶un doch wort Elia no kjeene Wätfru jeschekjt buta eene en Sarepta en Sidon.

²⁷Un doa wieren en Israel to Elisa dän Profeet siene Tiet väl Lepra, un von dee wort kjeena jereinicht buta Naaman von Sierien.

²⁸Un dee, dee doa en de School wieren, worden aula flaument doll, aus see daut hieeden.

²⁹See stunden opp un juagen am ut de Staut rut un neemen am no een steilen Aufgrunt opp däm Boaj, opp dän dee Staut stunt, om am doa rauftoschmieten.

³⁰Oba hee jinkj meddenderch an un jinkj sienen Wajch.

³¹Un hee jinkj no Kapernaum, eene Staut en Galiläa, un lieed an doa aum Sabat.

³²See wundaden sikj äwa siene Lia, wiels doa wia eene Krauft doarhinja.

³³En de Judenschool wia een Maun, dee von eenem orreinen Jeist besäten wia; dee schrieech met eene lude Stemm

³⁴un säd: Lot ons toch! Waut hab wie met die to doonen, Jesus von Nazaret? Best du jekomen ons en de Grunt to brinjen? Ekj weet wäa du best: du best Gott sien Heilja.

³⁵Jesus befool am strenj, stell to sennen un ut dän Maun rut to komen. De Soton schmeet dän dol ver aule Menschen un fua rut, onen am Schoden to doonen.

³⁶An äwakjeem aula eene Forcht un säden eena toom aundren: Waut es en disen Mensch siene Wieed fa eene Krauft? Met Macht un Jewault jebitt hee de orreine Jeista, un dee foaren rut.

³⁷Un waut hee jedonen haud, wort en de gaunze Jäajent runtjerät.

³⁸Jesus veleet de School un jinkj bie Simon em Hus nenn. Simon siene Schwieemutta leet met sea huaget Feeba, un see prachaden Jesus ar to halpen.

³⁹Hee jinkj un bekjt sikj äwa ar, un derch sien jebeedendet Wuat veleet ar daut Feeba. Un see stunt fuaz opp un bedeend an.

⁴⁰Aus de Sonn unjajinkj, brochten de Menschen aulahaunt kranke no Jesus. Hee läd een jiedrem de Henj opp un heeld an.

⁴¹Un doa kjeemen ut väl Menschen beese Jeista rut un schrieejen: Du best Gott sien Sän! Hee oba beschwicht dee un jeef dee nich de Jeläajenheit to räden; dee wisten daut hee Christus wia.

⁴²Jäajen Morjen jinkj Jesus no eene eensome Städ. De Menschen oba sochten sikj am, un aus see doahan kjeemen, wua hee wia, vesochten see am doa to hoolen un nich loten wajchgonen.

⁴³Hee oba säd: Ekj mott uk noch no aundre Städa gonen, daut Evangelium von Gott sien Rikj doa uk to prädjen; wiels daut es wuatoo ekj jeschekjt sie.

⁴⁴Un hee hilt aun en de Schoolen en Judäa [7] to prädjen.