Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Lukas 8 Bible Online

Lukas 8 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Lukas 8

¹Un daut neem sikj soo rom, daut Jesus boolt doaropp derch aul äare Städa un Darpa jinkj un prädijd daut Evangelium vom Gottesrikj; un de 12 Jinja kjeemen uk met,

²un uk eenje Frues, dee von beese Jeista un Krankheiten wieren jeheelt worden. Doa wia Maria von Magdala, ut däa säwen beese Jeista rut jefoaren wieren,

³un Johana, de Fru von Chusa, dee Herodes sien Jeschaftsvewaulta wia, un Susanna un väle aundre, dee von äa Vemieejen jejäft hauden, fa am [14] to sorjen.

⁴Un aus sikj väl Volkj toopjesaumelt haud un aundre noch von aule Städa kjeemen, räd hee derch een Jlikjnis:

⁵Doa jinkj een Maun rut, sien Sot to seien. Un aus hee seid, voll eenjet biesied dän Wajch; daut wort veklunjt, un de Väajel kjeemen un freeten daut opp.

⁶Eenjet voll opp een Steen; un sooboolt aus daut oppkjeem, vedrieejd daut, wiels daut nich Feichtichkjeit haud.

⁷Waut doavon voll manke Distlen; un de Distlen kjeemen uk opp un stekjten daut.

⁸Oba waut doavon voll opp goode Ieed; daut kjeem opp un brocht 100 mol sooväl. Un aus hee dit jesajcht haud, schrieech hee: Wäa Uaren haft, toom hieren, däm lot hieren!

⁹Dan fruagen siene Jinja am, waut daut Jlikjnis to bedieden haud.

¹⁰Hee säd: Junt es daut jejäft, de Jeheemnisen von daut Gottesrikj to weeten. To de aundre oba räd ekj en Jlikjnisen, daut see doano kjikjen kjennen, un daut oba doch nich seenen, daut see doano horchen, un daut oba nich vestonen.

¹¹Daut Jlikjnis es dit: Daut Sot es Gott sien Wuat.

¹²Daut aun de Sied Wajch, sent dee, dee daut hieren; dan kjemt de beesa Fient un nemt an daut Wuat utem Hoat wajch, daut see nich sellen jleewen un jerat woaren.

¹³Oba daut opp däm Steen, sent dee, dee, wan see daut Wuat hieren, daut dan met Freid oppnämen, oba see haben nich Wartlen; see jleewen eene Tietlank; oba wan ieescht Vesieekjungen äwa an komen, faulen see auf.

¹⁴Un daut waut manke Distlen foll, sent dee, dee daut Wuat hieeden, dee daut dan oba von de Sorjen em Läwen, von dän Rikjtum un de Plezhia stekjen loten, daut et nich Frucht brinjt.

¹⁵Oba daut Sot oppem gooden Launt sent dee, dee daut Wuat hieren un daut opprechtich en een goodet Hoat oppnämen un jeduldich bliewen, bat see Frucht brinjen.

¹⁶Kjeena wudd eene Laump aunstekjen un dee dan met een Jefäs bestelpen ooda unja daut Bad stalen. Hee stalt dee oppem Laumpenhoola, daut dee, dee nenn komen, daut Licht seenen kjennen.

¹⁷Wiels doa es nuscht soo stell jehoolen, daut daut nich woat verendach komen, un nuscht soo vestoaken, daut et nich woat jefungen un aun daut Licht jebrocht woaren.

¹⁸Siet väasechtich, woo jie horchen. Wäaemma doa haft, däm woat mea jejäft woaren; wäa oba nich haft, von däm woat uk daut jenomen woaren, waut hee docht daut hee haud.

¹⁹Dan kjeemen siene Mutta un Breeda no am un kunnen oba wäajen daut väle Volkj nich dicht bie komen.

²⁰Dan wort am von wäm jesajcht, daut siene Mutta un Breeda buten stunden un am seenen muchten.

²¹Hee oba säd to an: Miene Mutta un miene Breeda sent dise, dee Gott sien Wuat hieren un doonen waut daut sajcht.

²²Nu neem sikj daut eenen bestemden Dach soo rom, daut hee un siene Jinja en een Boot nenn stieejen. Dan säd hee to an: Well wie äwa daut Mäa no de aundre Sied foaren. Un see läden loos.

²³Jesus oba schleep hinjawäajes en. Dan kjeem een jewaultja Wintstorm äwa däm Mäa. See kjrieejen soo väl Wota en daut Boot, daut see en Jefoa wieren.

²⁴Un see kjeemen un wuaken am opp un säden: Meista, Meista, wie komen om! Dan stunt hee opp un beschwicht dän Wint un daut toobende Wota. Dan leet de Wint no, un daut wort gaunz stell.

²⁵Hee oba säd to an: Wua es jun Gloowen? Oba see ferchten sikj un staunden un säden eena toom aundren: Wäa kaun dit sennen? Wiels hee haft een jebeedendet Wuat äwa Wint un Wota, un dee jehorchen am!

²⁶Dan fuaren see äwa no de Gadarena [15] äare Jäajent, aun dee aundre Sied von Galiläa.

²⁷Un aus hee oppem Launt nopp stieech, bejäajend am een Maun von de Staut, dee aul lang beese Jeista jehaut haud. Hee haud kjeene Kjleeda aun un läwd uk nich en een Hus, oba bleef en de Jräwa.

²⁸Aus hee Jesus sach, schrieech hee loos un foll ver am han, un säd rajcht lud: Waut hab ekj met die to doonen, Jesus, dän hechsten Gott sien Sän? Ekj bedd, kjwäl mie nich!

²⁹Wiels hee haud dän orreinen Jeist jeboden, ut dän Maun rut to komen, wiels dee haud am aul lang jeploacht. See hauden am faustjenomen un Henj un Feet met Kjäden jebungen. Un doch, wan de Soton am äwakjeem, reet hee de Kjäden twei un wort von am en de Wiltnis jedräwen.

³⁰Jesus fruach am, woo hee heeten deed. Hee säd: Legion, wiels hee haud väl beese Jeista en sikj.

³¹Un see prachaden am, an nich em Aufgrunt nenn to schekjen.

³²Doa opp däm Boaj grosd eene groote Häad Schwien. Dan prachaden see am, daut hee an sull loten en dee Schwien nenn foaren. Un hee jeef daut too.

³³Dan fuaren de beese Jeista ut dän Mensch rut un fuaren en de Schwien nenn; un de Häad moaracht äwa eene steile Kaunt em Mäa nenn un vesoopen.

³⁴Un aus de Schwienshoad sagen, waut passieet wia, randen dee no de Staut un uk oppem Launt un vetalden waut jeworden wia.

³⁵Dan jinjen de Menschen han, to seenen waut passieet wia, un kjeemen no Jesus un fungen dän Maun, ut dän de beese Jeista rut jefoaren wieren. Un an äwakjeem eene Forcht aus see dän Maun veninftich em denkjen, un jekjleet, bie Jesus setten sagen.

³⁶Un dee daut jeseenen hauden, vetalden an, woo de besätna wia jeheelt worden.

³⁷Dan kjeem daut Volkj von de gaunze gadarenische [16] Omjäajent toop un prachaden am, daut hee äare Jäajent veloten sull; wiels an haud eene groote Angst jepakt. Un hee stieech en daut Boot nenn un fua trigj.

³⁸De Maun, ut dän de beese Jeista rut jefoaren wieren, prachad Jesus, auf hee bie am bliewen kunn. Oba Jesus schekjt am wajch un säd:

³⁹Go no Hus un vetal an doa, waut fa groote Dinja Gott fa die jedonen haft. Un hee jinkj trigj derch de gaunze Staut un vetald waut Jesus fa groote Dinja fa am jedonen haud.

⁴⁰Un aus Jesus trigjkjeem, neemen see am opp, wiels see hauden aul aula no am jeluat.

⁴¹Jrod dan kjeem Jairus, een Leida von de Judenschool, kjneed ver Jesus han un prachad am, no sien Hus to komen,

⁴²wiels siene eensje Dochta, 12 Joa oolt, lach opp stoawen. Oba wäarent hee jinkj, drenjd daut Volkj am.

⁴³Un eene Fru dee aul 12 Joa jeblat haud, (un aules, waut see toom läwen brukt, vedoktat haud,) [17] un doch von kjeenem kunn jeheelt woaren,

⁴⁴kjeem von hinjen aun Jesus naun un foot am bloos aum Kjleet; un opp eemol hieed see opp met bleeden.

⁴⁵Dan säd Jesus: Wäa haft mie aunjeschieet? Aus see daut aula vestreeden, säd Petrus [18] to am: Meista, daut Volkj drenjt un schift die, un du frajchst noch wäa die aunjeschieet haft?

⁴⁶Oba Jesus säd: Mie haft wäa aunjeschieet. Ekj feeld daut eene Krauft von mie rut jinkj.

⁴⁷Aus de Fru sach, daut see doamet nich kunn jeheem bliewen, funk see aun to zetren un kjeem un schmeet sikj ver Jesus han un säd to am, doa ver aule Menschen, wuarom see am aunjeschieet haud, un woo see fuaz wia jeheelt worden.

⁴⁸Dan säd hee to ar: Dochta, dien Gloowen haft die jeholpen. Go en Fräd!

⁴⁹Aus hee noch räd, kjeem eena von däm Leida vonne School sien Hus un säd to am: Diene Dochta es aul jestorwen; dan lot dän Meista nu mau tofräd.

⁵⁰Oba aus Jesus daut hieed, säd hee to am: Fercht die nich; jleew bloos, dan woat see jesunt woaren!

⁵¹Aus hee em Hus nenn jinkj, leet hee kjeenem met nenn komen buta Petrus un Jakobus un Johanes un daut Kjint äaren Voda un Mutta.

⁵²Bennen wort om daut Kjint jehielt un jetruat, oba hee säd see sullen nich hielen. See es nich doot, see schlapt bloos.

⁵³See oba lachten äwa am, wiels see wisten daut see doot wia.

⁵⁴Oba hee schekjt dee aula rut, neem ar aun de Haunt un säd: Kjint, sto opp!

⁵⁵Dan kjeem de Jeist trigj en ar nenn, un see stunt plazlich opp. Un hee befool an, ar waut to äten to jäwen.

⁵⁶Un äare Elren vewundaden sikj. Hee oba befool an, daut kjeenem to sajen, waut doa passieet wia.