Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 5. Mose 18 Bible Online

5. Mose 18 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

5. Mose 18

¹De levitische Priesta, de gaunza Staum Levi, saul kjeen Stekj Launt oawen en Israel. See sellen gaunz von de Opfa un aundre Gowen läwen dee däm HARN jejäft woaren.

²See sellen kjeen Stekj Launt oawen. De HAR selfst es äa Oafgoot, soo aus hee an daut vesproaken haft.

³De Stekja dee de Priesta haben sellen, wan een Stekj Vee ooda een Schop jeopfat woat, sent de Schulren un daut Unjamul, de Sieden vom Kopp, un de Moag.

⁴Dee sellen uk daut ieeschte Poat von daut Jeträajd, dän nieen Wien, de Olieweneelj, un de Woll, wan jie daut Schop toom ieeschte mol schäaren, kjrieen.

⁵De HAR jun Gott haft Levi un siene Nokomen von ut aul de Stam jewält, daut see sellen emma reed sennen däm HARN to deenen.

⁶Een Levit von irjent eene Staut en Israel doaf emma, wan hee well no dee Städ gonen, dee de HAR wälen woat,

⁷un doa en däm Nomen vom HARN sienen Gott deenen, krakjt soo aus aundre Leviten, dee doa ver däm HARN deenen.

⁸Dee saul krakjt soon Stekj kjrieen aus de aundre Priesta, krakjt eendoont waut hee sest noch kjricht von siene Famielje.

⁹Wan jie en daut niee Launt nenn komen woont de HAR jun Gott junt jeft, sell jie junt nich dee oppscheiselje Sitten von de Enwona lieren.

¹⁰Kjeena saul sienen ieejnen Sän ooda siene ieejne Dochta aus een Opfa vebrennen. Kjeena saul derch Tieekjens sajen, waut noch emol woaren woat, ooda von Hakjsen forschen,

¹¹met de Jeista räden, een Fluch opp eenen aundren saten, ooda von vestorwne Menschen no Rot froagen.

¹²Soont sent bie däm HARN aules oppscheiselje Dinja, un wäajen soone oppscheiselje Dinja woat de HAR jun Gott, de Velkja ver junt utem Launt rut joagen.

¹³Jie sellen däm HARN junen Gott met daut gaunze Hoat tru sennen.

¹⁴En de Lenda wua jie nengonen woaren, doonen de Menschen werkjlich derch Tieekjens sajen waut noch emol woaren woat un von de Jeista forschen, oba de HAR jun Gott lat junt soont nich doonen.

¹⁵De HAR jun Gott woat junt von mank june Lied eenen Profeet, soonen aus ekj sie, jäwen. Horcht no däm.

¹⁶Jie fruagen no daut, biem Horeb Boajch aun dän Dach aus jie doa vesaumelt wieren. Jie säden to däm HARN junen Gott: Lot ons nich wada de Stemm von däm HARN onsen Gott hieren, ooda dit groote Fia seenen, daut wie nich doavon omkomen.

¹⁷Dan säd de HAR to mie: Daut es goot daut see soo räden.

¹⁸Ekj woa an eenen Profeet, soonen aus die, jäwen von mank äare Menschen, un ekj woa am miene Wieed en sien Mul jäwen, un hee woat an aules sajen waut ekj am oppjäw to sajen.

¹⁹Un deejanja dee nich woat no daut Wuat horchen woont hee en mienen Nomen sajcht, von däm woa ekj velangen daut hee selfst to mie auntwuaten woat.

²⁰Un wan irjent een Profeet sikj woacht eene Bootschoft to jäwen, dee ekj nich von am velangd, ooda eene Bootschoft em Nomen von aundre Jetta jeft, dee saul stoawen.

²¹Wan jie noch emol wundren, woo jie weeten kjennen auf de Bootschoft von irjent eenen Profeet von mie es ooda nich,

²²dan hoolt em denkj, daut wan een Profeet em HARN sienen Nomen rät un daut nich soo utkjemt, dan es daut nich eene Bootschoft vom HARN. Dan haft de Profeet daut opp sikj selfst jenomen soont to sajen, un jie brucken junt nich no am rechten.