Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 5. Mose 20 Bible Online

5. Mose 20 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

5. Mose 20

¹Wan jie en eenen Kjrich jäajen june Fiend gonen, un seenen daut dee Pieed un Woages haben un een Häa daut väl jrata es aus junt, sell jie junt doch nich enjsten loten von dän. De HAR jun Gott, dee junt ut Ägipten rut jebrocht haft, es met junt.

²Wan jie en eenen Kjrich nengonen wellen, saul ieescht een Priesta komen un ver junt stonen un to junt räden.

³Hee saul to daut Häa sajen: Horcht, jie Israeliten. Jie gonen vondoag en eenen Kjrich met june Fiend. Lot junt daut nich de Moot veschorren un enjst junt nich. Jie brucken nich zetren, un jie brucken nich ver dee vegonen.

⁴De HAR jun Gott es met junt un woat fa junt jäajen dän Fient kjriejen, un woat junt halpen.

⁵Un dan sellen de aunjestalde junt aunräden un sajen: Es hia een Maun dee sikj een nieet Hus jebut haft, un haft daut noch nich enjeweit? Wan hia soona es, dan saul dee trigj no Hus gonen, daut hee nich em Kjrich stoaft un een aundra Maun weit sien Hus en.

⁶Es hia eena dee sikj eenen Wiengoaden jekoft haft, un haft noch kjeene Arnt von däm jekjräajen? Soona saul ieescht trigj no sien Hus gonen, daut hee nich em Kjrich stoaft un een aundra Mensch sikj to de Frucht freit.

⁷Es hia een Maun dee Velafnis jehaut haft, un es oba noch nich befriet? Dee saul trigj no Hus gonen, aundasch kunn hee em Kjrich stoawen, un een aundra Maun kunn dee nämen, waut am vesproaken es.

⁸De aunjestalde sellen noch wieda sajen: Es hia wäa, dee Angst haft ooda dee nich mootich es? Dee saul trigj no Hus gonen, soo daut dee aundre Mana nich uk dän Moot velieren.

⁹Un wan de aunjestalde ieescht aul dit to daut Häa jesajcht haben, dan sellen Leidasch äwa daut Häa jesat woaren.

¹⁰Wan jie eene Staut entjäajen gonen toom met dee kjriejen, dan beet dee ieescht Frädens Bedinjungen aun.

¹¹Wan dee frädlich sent un junt nenn loten, dan sellen aul de Menschen doa june Sklowen woaren.

¹²Wan de Menschen oba sikj nich hanjäwen un wellen met junt kjriejen, dan moakt eenen Rinkj rom de Staut met jun Häa.

¹³Dan, wan de HAR jun Gott junt dee Staut enne Henj jeft, dan schauft aule Mana en de Staut auf.

¹⁴De Frues un Kjinja oba, un daut Vee un aules waut en de Staut es, waut eenen Wieet haft, kjenn jie fa junt selfst nämen. Freit junt doatoo un brukt von junen Fient siene Sachen. De HAR jun Gott haft junt daut jejäft.

¹⁵Dit es woo jie met Städa doonen sellen, dee een Enj auf sent, un nich eent von dise Städa waut hia sent.

¹⁶Oba en dise Städa, dee de HAR jun Gott junt jeft aus Oafgoot, doa sell jie nuscht aum Läwen loten waut doa noch Odem haft.

¹⁷Lot kjeenem läwen von de Hetita, de Amorita, de Kanaanita, de Perisita, de Hiwita un de Jebusita. Daut es däm HARN dien Gott sien Jeboot,

¹⁸soo daut dee junt nich aul de oppscheiselje Sitten lieren, dee see fa äare Jetta eewen. Daut wudd fa junt Sind jäajen däm HARN junen Gott sennen.

¹⁹Wan jie noch emol een langet stoot om eene Staut sent om dee entonämen, dan hakt nich de Fruchtbeem dol. Du doascht von de Frucht äten oba nich dän Boom dolhacken. De Beem sent doch nich june Fiend, daut jie dee unjanämen motten.

²⁰Jie sellen bloos soone Beem dolhacken, dee nich Frucht jäwen toom äten. Dee kjenn jie brucken toom Jestal buen toom dän Kjrich fieren met de Staut, bat jie dee ennämen kjennen.