Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 5. Mose 21 Bible Online

5. Mose 21 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

5. Mose 21

¹Wan jie ieescht en daut Launt läwen, woont de HAR jun Gott junt jäwen woat, un daut väakjemt, daut doa eena oppe Stap es dootjeschloagen worden, un jie weeten nich wäa daut jedonen haft,

²dan sellen de Leidasch un Rechta väakomen un mäten, woo wiet de vestorwna von de Städa en dee Jäajent es.

³Dan sellen de Leidasch von de notste Staut een Hoklinkj brinjen, woont noch nienich haft schaufen must un noch nienich een Joch jedroacht haft,

⁴un daut oppe Stap nämen, wua kjeena oppjelockat ooda jeseit haft bie een Stroom met Wota un sellen doa em Tol daut Hoklinkj daut Jenekj bräakjen.

⁵Dan sellen de levitische Priesta doa väakomen. Dee sellen jieda Faul verem Jerecht, un jieda Faul wua Jewault jebrukt worden es, entscheiden. De HAR jun Gott haft dee jewält daut see am deenen, un daut see daut Volkj en sienen Nomen säajnen.

⁶Un aul de Leidasch von de Staut dee daut notste aun dän Vestorwnen es, sellen sikj äwa daut Hoklinkj met daut jebroakne Jenekj, de Henj wauschen,

⁷un doabie sajen: Onse Henj haben nich disen Mensch omjebrocht, un onse Uagen sagen nich woo daut wort.

⁸HAR, vejeff dien Volkj, de Israeliten, dee du doch hast friejemoakt. Lot de Schult fa dän Doot von däm oschuldjen Mensch nich opp dien Volkj bliewen. Soo woaren see vejäft sennen doafäa, daut dis Mensch omjebrocht es.

⁹Soo sell jie de Schult fa dän Doot von däm oschuldjen Mensch von mank ons nämen, un soo haundlen aus daut rajcht es ver däm HARN.

¹⁰Un wan jie jäajen june Fiend en eenen Striet gonen, un de HAR jun Gott junt dän en june Macht jeft, un jie waut von de Menschen faust nämen,

¹¹un wan eena doa een schmocket Frumensch sitt, fa dee hee een velangen haft un dee hee haben mucht aus siene Fru,

¹²dan saul hee ar no sien Hus nämen. Doa saul see sikj de Hoa un de Finjanäajel aufschnieden,

¹³un see saul sikj aundre Kjleeda auntrakjen un en daut Hus, von däm dee ar jenomen haft, bliewen. Lot ar ieescht eene gaunze Moonat äwa äare Elren truaren. No däm doaf deejanja ar aus siene Fru nämen un aus Maun un Fru met ar läwen.

¹⁴Wan dee Maun ar dan well loos sennen, dan saul hee ar friegonen loten. See saul nich fa Jelt vekoft woaren, un dee saul nich aus een Sklow behaundelt woaren, wiels de Maun met ar haft Schaund jedräwen.

¹⁵Well wie sajen doa es een Maun dee twee Frues haft. Hee es eene von dee goot, un es eene von dee nich goot. Nu wan de Maun Säns von beid Frues haft oba de elsta Sän es een Sän von dee, dee hee nich goot es,

¹⁶dan doaf hee nich dän Sän von däa, dee hee goot es, aus dän elsten aunseenen un dän von dee woone hee nich jleicht, tosied saten.

¹⁷Hee saul dän elsten Sän von de Fru dee hee nich goot es aus sienen Ieeschtjebuarnen daut dobbelde Oafgoot jäwen von aules waut hee haft. Dee Sän es doch de ieeschte Oaw von dan aus hee to siene Krauft kjeem.

¹⁸Well wie sajen doa es een Maun, un dee haft eenen Sän dee ieejenkoppich un jäajenaun es, eena dee onjehuarsom es uk wan see am strofen.

¹⁹Dan sellen de Elren am no de Leidasch vonne Staut nämen, wua dee toopkomen,

²⁰un de Elren sellen de Leidasch sajen: Dis Jung, ons Sän, es ieejenkoppich un jäajenaun. Hee horcht nich no ons. Hee veschlendat aules soo ruchloos un drinkjt sea.

²¹Dan sellen de Mana von de Staut am steenjen met Steena bat hee stoaft. Jie sellen soon beeset von mank junt utroden. Daut gaunze Israel woat daut hieren un sikj enjsten.

²²Wan een Mensch dootjemoakt woat fa een Vegonen, daut met däm Doot bestroft saul woaren, un jie am opp eenen Boom henjen,

²³sell jie däm noch dänselwjen Dach begrowen, un däm nich äwa Nacht loten opp däm Boom henjen. Eena, dee fa soon Vegonen aun eenen Boom henjt, es von Gott unja eenen Fluch un moakt daut Launt orrein. Jie sellen daut Launt woont de HAR jun Gott junt jeft, nich orrein moaken.