Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 5. Mose 25 Bible Online

5. Mose 25 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

5. Mose 25

¹Wan twee Mana sikj äwa waut strieden, un dee verem Jerecht komen, sellen de Rechta däm waut oschuldich es friespräakjen, un däm wäa schuldich es daut Uadeel jäwen.

²Un wan dee, waut schuldich es, saul jeschloagen woaren, dan saul de Rechta velangen, daut de Schildna sikj ver dän Rechta dol lajcht, un jewesse Schläaj kjricht, doano aus waut hee veschulcht haft.

³Bat 40 Schläaj derw jie jäwen oba nich mea. Aundasch kunn daut sennen daut hee doa ver junt veacht woat.

⁴Jie sellen nich eenen Oss een Mulkorf oppsaten biem Jeträajd utklunjen.

⁵Wan Breeda toop wonen un eena stoaft onen daut hee een Sän jekjräajen haft, saul däm Vestorwnen siene Fru nich buta de Famielje eenen Maun jejäft woaren, oba däm Vestorwnen sien Brooda saul ar nämen un sikj met ar befrieen.

⁶Dän ieeschten Sän, dän de Fru dan haft, talt aus däm Vestorwnen siene Oaw, soo daut däm sien Nomen nich mank de Israeliten utstoaft.

⁷Un wan däm Vestorwnen sien Brooda de Fru nich nämen well, dan saul de Wätfru nom Puat gonen wua de Leidasch setten un bekaunt jäwen: Mien Maun sien Brooda deit nich siene Fliet om sienen Brooda sienen Nomen en Israel to behoolen. Hee befriet sikj nich met mie un lat sienen Brooda nich Nokomen tookomen.

⁸Dan sellen de Leidasch von de Staut däm Brooda väakroagen un met am räden. Wan hee dan noch sajcht: Ekj well mie nich met dee befrieen,

⁹dan saul de Wätfru no am gonen un ver de Leidasch am de Schlorr auftrakjen un am em Jesecht spieen un sajen: Dit es waut wie met eenen Maun doonen, dee sien Brooda siene Famielje nich well oppbuen.

¹⁰Un siene Famielje saul en Israel bekaunt sennen aus de Famielje, wua däm Voda siene Schlorr jenomen es.

¹¹Wan twee Mana sikj unjarenaunda wellen unjanämen, un eene von äare Frues jeit äaren Maun halpen, wiels hee jeschloagen woat, un see dan dän aundren aum Sak to hoolen kjricht,

¹²sell jie de Fru de Haunt aufschnieden. Jie derwen kjeen Metlieden met ar haben.

¹³Jie sellen nich twee veschiedne Jewichta en june Tausch haben, eenen schwandren un eenen leichtren.

¹⁴Jie sellen nich twee veschiedne Moten en june Hiesa haben, eenen lenja aus de aundra.

¹⁵Jie sellen een rajchtet Jewicht haben un eene rajchte Mot haben, soo daut jie lang en daut Launt, woont de HAR jun Gott junt jeft, läwen kjennen.

¹⁶Aul dee waut orrajchte Moten un Jewichta brucken, un onopprechtich sent, sent schaundhauft ver däm HARN junen Gott.

¹⁷Vejät nich waut Amalek to junt deed aus jie oppem Wajch von Ägipten wieren,

¹⁸woo hee junt toofua aus jie schwak un meed wieren, un hee de latste aufschneet, aul dee waut hinjen jebläwen wieren. Hee haud kjeene Forcht fa Gott.

¹⁹Doawäajen, nu wan de HAR jun Gott junt lat aunsiedlen en daut Launt woont hee junt aus een Oafgoot jeft, un hee junt Fräd met de Fiend runtom jeft, dan sell jie aules venichten waut noch wäm aun Amalek denkjen moakt. Vejät dit nich.