Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 5. Mose 31 Bible Online

5. Mose 31 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

5. Mose 31

¹Dan jinkj Moses rut un räd to daut gaunze Volkj Israel.

²Hee säd: Ekj sie nu 120 Joa oolt, un ekj kaun nich mea jun Leida sennen. De HAR haft to mie jesajcht, daut ekj nich woa äwa dän Jordan gonen.

³De HAR jun Gott woat ver junt en daut Launt nengonen. Hee woat de Velkja doa venichten, soo daut jie daut Launt ennämen woaren kjennen. Un soo aus de HAR jesajcht haft, woat Josua junt veropp en daut Launt nengonen.

⁴De HAR woat to dee Velkja krakjt soo doonen aus hee to Kjennich Sihon un Kjennich Og, dee Kjennichs fa de Amorita deed, un soo aus hee to dee äa Launt deed aus hee an utrod un ombrocht.

⁵De HAR woat junt dee en june Macht jäwen, un jie sellen krakjt soo met an doonen aus waut ekj junt aul jesajcht hab.

⁶Siet stoakj un got mootich. Enjst junt nich fa dee, un lot junt nich dän Moot veschorren. De HAR jun Gott jeit met junt. Dee woat junt nich em Stäakj loten ooda von junt wajchgonen

⁷Un dan roopt Moses Josua, un ver daut gaunze Israel säd hee to am: Sie stoakj un mootich. Du best deejanja dee met dit Volkj woat en daut Launt nengonen, woont de HAR june Vodasch met een Eit vesproaken haft. Du woascht an daut toodeelen.

⁸De HAR selfst jeit ver junt. Hee woat met die sennen un die nich em Stäakj loten ooda von die wajchgonen. Lot die nich enjsten ooda de Moot veschorren.

⁹Un Moses schreef dit Jesaz opp un jeef de Priesta un de Leidasch en Israel daut. Dit wieren de Priesta woone Levi siene Nokomen wieren un de Kjist von däm HARN sien Bunt druagen.

¹⁰Un Moses unjarecht an met dise Wieed: Aum Enj von jieda säwen Joa, en daut Entlotungsjoa, sell jie opp daut Loofbooden Fast toopkomen.

¹¹Wan daut gaunze Volkj doatoo ver däm HARN junen Gott kjemt, opp dee Städ, dee hee junt wiesen woat, sell jie dit Jesaz läsen, soo daut daut gaunze Volkj daut hieren kaun.

¹²Vesaumelt de Lied, de Mana, de Frues, de Kjinja, un de framde dee en june Staut wonen, soo daut see daut hieren. Dan woaren see lieren däm HARN junen Gott ferchten un oppaussen daut see aules hoolen waut en dit Jesaz jesajcht es.

¹³Dan woaren de Kjinja, dee doa nich bekaunt met sent, daut hieren, un dee woaren lieren däm HARN junen Gott to ferchten fa soo lang aus jie en daut Launt wonen, woont jie woaren ennämen, wan jie ieescht derch däm Jordan jegonen sent.

¹⁴Un de HAR säd to Moses: Horch emol. Du woascht nich sea väl mea Doag hia opp de Ieed haben. Nu roop Josua un go met am en daut Vesaumlungszelt, soo daut ekj am doa unjarechten kaun. Un Moses un Josua jinjen en daut Vesaumlungszelt.

¹⁵Un de HAR wees sikj an doa en eene steile Wolkj. De steile Wolkj stunt bie de Däa vom Zelt.

¹⁶Un de HAR säd to Moses: Horch emol. Du woascht boolt stoawen. Dan woat dit Volkj ontru woaren, un dee woaren schaundhauftet doonen met de framde Jetta dee en daut Launt sent, wua see nengonen auntosiedlen. Dee woaren mie veloten un woaren dän Bunt bräakjen dän ekj met an jemoakt hab.

¹⁷Wan dee Dach kjemt, woa ekj sea ontofräd met an sennen. Un ekj woa an em Stäakj loten, un nich mea halpen. Un see woaren väl Schoden un Trubbel derch moaken bat see gaunz enne Grunt jebrocht woaren sennen. Aun dän Dach woaren see enseenen daut aul de Trubbel opp an jekomen es, wäajen de HAR nich mank an es.

¹⁸Oba dän Dach woa ekj gaunz secha nich halpen, wiels see sikj no aundre Jetta jekjieet haben.

¹⁹Un nu, schriew dit Leet dol un lia de Israeliten daut. Lot an daut sinjen soo daut et een Zeij unja junt Israeliten es.

²⁰Wan ekj an ieescht en daut Launt, wua Malkj un Honnich rant, nenn jebrocht hab, daut Launt woont ekj äare Vodasch met een Eit vesproaken hab, un wan see sikj ieescht saut jejäten haben un fat jeworden sent, dan woaren see no aundre Jetta dreien un dee deenen, un see woaren mie veachten un mienen Bunt bräakjen.

²¹Dan woaren veschiedne Schoden un Trubbels opp an komen, oba dit Leet woat aus een Jewessen fa an sennen, un see, un soogoa äare Kjinja, woaren daut nich vejäten. Ekj weet waut vonne Jedanken dee nu aul haben, nu ea ekj an en daut vesproakne Launt nenn brinj.

²²Un aun dän Dach schreef Moses daut Leet dol un lieed de Israeliten daut.

²³Un de HAR unjarecht Josua, Nun sien Sän, un säd: Sie stoakj un mootich. Ekj woa de Israeliten en daut Launt nenn brinjen, woont ekj an met een Eit vesproaken hab. Ekj woa met junt sennen.

²⁴Un Moses schreef daut Jesaz ut bat gaunz opp daut latste.

²⁵Un Moses säd to de Leviten, dee de Kjist von däm HARN sienen Bunt druagen:

²⁶Nämt dit Buak met daut Jesaz un sat daut biesied de Bundeskjist von däm HARN junen Gott sien Bunt. Daut saul doa aus een Zeij fa junt sennen.

²⁷Ekj weet woo jäajenaun un stieekoppich jie sent. Soogoa nu aul, wiel ekj noch läwd, sent jie däm HARN jäajenaun jewast. Wooväl mea woa jie daut wan ekj ieescht wajch sie.

²⁸Vesaumelt aul june Leidasch un june aunjestalde Mana, soo daut ekj to an räden kaun un see hieren woaren, wan ekj dän Himmel un de Ieed aus Zeij jäajen an opproopen woa.

²⁹Ekj weet daut no mienen Doot woa jie onbedinjt orrajchtet doonen un junt von däm Wajch, dän ekj junt väajesajcht hab, wajch dreien. Un dan woat uk noch de Tiet komen, wua jie woaren Schoden lieden wäajen daut beese waut jie ver däm HARN jedonen haben, un woaren sien Oaja reizen derch daut waut jie jedonen haben.

³⁰Un Moses säd dit gaunze Leet opp von Aunfank bat Enj ver de Vesaumlunk von Israeliten.