Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 5. Mose 5 Bible Online

5. Mose 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

5. Mose 5

¹Moses roopt aul de Israeliten toop un säd to an: Nu horcht, jie Israeliten no aul de Jesazen un Väaschreften, dee ekj vondoag jäw. Jie sellen dee goot kjanen lieren un dee krakjt hoolen.

²De HAR ons Gott muak een Bunt met ons aum Horeb Boajch.

³De Bunt wia nich bloos fa an oba fa ons aula, dee wie vondoag läwen.

⁴De HAR räd doa oppem Boajch von em Fia to ons, soo aus unja vea Uagen.

⁵Ekj stunt dan tweschen junt un däm HARN un säd junt däm HARN siene Wieed, wiels jie von daut Fia Angst hauden un nich opp däm Boajch nopp jinjen. Un de HAR säd:

⁶Ekj sie de HAR jun Gott, dee junt ut Ägipten, ut de Sklowarie jebrocht hab.

⁷Jie derwen kjeenen Gott haben buta mie.

⁸Jie sellen junt kjeenen Aufgott moaken un kjeene Form schmäden von irjentwaut, eendoont auf von daut em Himmel bowa junt, ooda waut von oppe Ieed, ooda waut von en daut Wota en de Ieed es;

⁹jie sellen dee nich aunbäden ooda deenen. Ekj auleen sie de HAR jun Gott, un met kjeenem aundren toop. Ekj bestrof de Vodasch äare Sind aun de Kjinja bat opp Grootkjinja un Uagrootkjinja aun dee waut jäajen mie schaufen.

¹⁰Un ekj bliew truhoatich met miene Leew fa dusende Jennerazionen fa dee, dee mie goot sent un no miene Jebooten läwen.

¹¹Jie sellen däm Nomen vom HARN junen Gott nich buta en Ieaforcht brucken, wiels de HAR woat däm nich onbestroft loten, dee sienen Nomen jemeen brukt.

¹²Hoolt däm Sabat soo daut dee heilich es.

¹³Sas Doag sent toom schaufen un aul june Oabeit doonen,

¹⁴un de säwenda Dach es de Sabat fa däm HARN junen Gott. Aun däm Dach sell jie kjeene Oabeit doonen, nich jie, un nich june Kjinja ooda Oabeida ooda Kjäakjsches ooda june Rinda, june Äsels, jun Vee ooda de framde dee bie junt sent, soo daut june Oabeida un june Kjäakjsches sikj vereiwen, soo aus jie.

¹⁵Jie sellen daut em Denkj hoolen daut jie en Ägipten Sklowen wieren, un daut de HAR jun Gott junt met eene stoakje Haunt un een Oarm dee nich meed wort doa rut brocht. Daut es wuarom de HAR jun Gott daut von junt velangt, daut jie dän Sabat hoolen.

¹⁶Ieet june Elren, june Vodasch un june Mitta, soo aus de HAR jun Gott junt jeboden haft, soo daut jie lang läwen kjennen, un daut junt daut goot gonen kaun en daut Launt woont de HAR jun Gott junt jeft.

¹⁷Jie sellen kjeenem daut Läwen nämen.

¹⁸Jie sellen de Ehe nich scheeden.

¹⁹Jie sellen nich stälen.

²⁰Jie sellen nich äwa junen Noba lieejen.

²¹Lot junt junen Noba siene Fru nich jankren. Lot junt junen Noba sien Hus, siene Stap, sienen Oabeida, siene Kjäakjsche, sien Oss, ooda sienen Äsel, ooda irjent waut, waut dien Noba haft, nich jankren.

²²Aul dise Wieed räd de HAR to junt aus een Volkj. Hee räd met eene lude Stemm von en daut Fia, de Wolkj, un daut sea diestre Diesta aun däm Boajch. Dit wieren de Wieed, un kjeene mea. Un hee schreef dee opp twee Steentoflen un jeef mie dee.

²³Un aus jie de Stemm von en däm Diesta hieeden, un de Boajch doa soo kwaulemd un brend, kjeem jie, aul jie aunjestalde un Leidasch vonne Stam,

²⁴un jie säden: De HAR ons Gott haft ons jewäsen woo groosoatich harlich hee es, un wie haben siene Stemm von medden em Fia jehieet. Wie haben jeseenen daut Gott met Menschen rät un de Menschen läwen noch.

²⁵Sull wie ons noch een mol en soone Jefoa bie daut Fia saten? Wan wie däm HARN onsen Gott siene Stemm noch mea hieren sellen, woa wie stoawen.

²⁶Haft doa jeemols sest wäa de Stemm von däm läwendjen Gott jehieet von utem Fia, soo aus wie haben un haft noch wieda jeläft?

²⁷Go du un horch no aules waut de HAR ons Gott sajen well, un saj ons aules waut de HAR ons Gott die sajcht, un wie woaren horchen un jehorchen.

²⁸Un de HAR hieed june Wieed aus jie soo to mie räden, un hee säd to mie: Ekj hab jehieet waut dit Volkj to die jesajcht haft. See sent rajcht en daut waut see jesajcht haben.

²⁹Muchten see doch emma soone Jesennunk haben un Forcht fa mie haben un miene Jebooten hoolen. Dan wudd an un äare Kjinja daut opp emma goot gonen.

³⁰Go un saj an: Got trigj no june Zelten.

³¹Oba du, sto hia bie mie, un ekj woa die de Jebooten un Väaschreften jäwen, dee du an unjarechten saust, soo daut see doano läwen en daut Launt woont ekj an jäw daut see doa wonen kjennen.

³²Israeliten, paust opp no daut waut de HAR jun Gott von junt velangt. Siet nich opp eenen Wajch ooda dän aundren, onjehuarsom to irjent eent von de Jebooten.

³³Jehorcht aules waut de HAR jun Gott velangt, soo daut junt daut woat goot gonen un daut jie lang läwen kjennen en daut Launt, wua jie nengonen un doa wonen woaren.