Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Johanes 4 Bible Online

Johanes 4 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Johanes 4

¹Aus de Har ieescht wist, daut de Farisäa jehieet hauden, daut Jesus mea Jinja muak un deept aus Johanes,

²wan Jesus selfst uk nich deepen deed, oba de Jinja deeden,

³veleet hee Judäa un jinkj wada no Galiläa.

⁴Hee must oba derch Samaria reisen.

⁵Hee kjeem dan en Samaria no de Staut Siechar, dicht bie daut Stekj Launt, daut Jakob sienen Sän Josef jejäft haud.

⁶Doa wia de Jakobsborm. Wiels Jesus meed wia von siene Reis, sad hee sikj bie däm Borm dol. Daut wia aul Meddach.

⁷Dan kjeem eene Fru von Samaria doahan toom Wota holen. Jesus säd to ar: Jeff mie waut to drinkjen!

⁸Siene Jinja wieren no de Staut jegonen äten kjeepen.

⁹Dan säd de Fru von Samaria to am: Woo kjemt daut, daut du mie no een Drunk Wota frajchst, un doabie best du een Jud un ekj eene samaritische Fru? Wiels de Juden haben met de Samarita nuscht to doonen.

¹⁰Jesus auntwuad un säd to ar: Wan du de Gottesgow kjansd, un wist wäa dit es, dee to die sajcht: Jeff mie to drinkjen, dan wurscht du am jefroacht haben, un hee wudd die läwendjet Wota jejäft haben.

¹¹De Fru säd to am: Har, du hast nuscht, wuamet du schapen kaust, un de Borm es deep. Wua kjrichst du dan daut läwendje Wota häa?

¹²Best du jrata aus ons Voda Jakob, dee ons disen Borm jeef, ut däm hee selfst un siene Säns un sien Vee drunken?

¹³Jesus auntwuad un säd to ar: Wäa von dit Wota drinkjt, däm woat wada darschten.

¹⁴Wäa oba daut Wota drinkjt, daut ekj jäw, däm woat niemols mea darschten. Daut Wota daut ekj jäw, woat en am eene emma ranende Kjwal, un jeft eewjet Läwen.

¹⁵De Fru säd to am: Har, jeff mie daut Wota, daut mie nich mea darschten woat, un ekj nich mea bruck komen, Wota schapen!

¹⁶Jesus säd to ar: Go roop dienen Maun, un komm wada häa!

¹⁷De Fru säd to am: Ekj hab kjeenen Maun. Jesus säd to ar: Du best rajcht wan du sajchst: Ekj hab kjeenen Maun.

¹⁸Du hast fief Mana jehaut, un dee, dän du nu hast, es nich dien Maun. Doa hast du de Woarheit jerät.

¹⁹De Fru säd to am: Har, ekj see, daut du een Profeet best.

²⁰Onse Vodasch haben opp disen Boajch aunjebät, un de Juden sajen, Jerusalem es de Staut, wua eena aunbäden saul.

²¹Jesus säd to ar: Fru, jleew mie, de Tiet kjemt, daut jie dän Voda nich opp disen Boajch, uk nich en Jerusalem aunbäden woaren.

²²Jie Samarita weeten nich, waut jie aunbäden. Wie weeten, waut wie aunbäden, wiels daut Heil kjemt von de Juden.

²³Oba de Tiet kjemt, un es nu aul, daut de woarhauftje Aunbäda dän Voda em Jeist un en de Woarheit aunbäden woaren. No soone Aunbäda sieekjt de Voda.

²⁴Gott es Jeist, un dee am aunbäden, motten am em Jeist un en de Woarheit aunbäden.

²⁵De Fru säd to am: Ekj weet, daut de Messias kjemt, dee doa Christus heet. Wan dee komen woat, dee woat ons aules dietlich moaken.

²⁶Jesus säd to ar: Ekj, dee met die räd, sie de Messias.

²⁷Un doaräwa kjeemen siene Jinja, un see wundaden sikj, daut hee met eene Fru räd. Oba kjeena säd: Waut sieekjst du?, ooda: Wuarom rätst du met ar?

²⁸De Fru leet äare Wotakruck stonen un jinkj en de Staut nenn un säd to de Menschen:

²⁹Komt un seet eenen Maun, dee mie aules jesajcht haft, waut ekj jedonen hab! Kunn dit de Christus sennen?

³⁰Dan jinjen see ut de Staut rut un kjeemen no Jesus.

³¹Entweschen säden de Jinja to am: Liera, [10] at doch!

³²Oba hee säd to an: Ekj hab waut to äten, wua jie nuscht von weeten.

³³Dan säden de Jinja eena toom aundren: Haft am wäa waut to äten jebrocht?

³⁴Jesus säd to an: Mien äten es daut, daut ekj däm sienen Wellen doo, dee mie jeschekjt haft, un sien Woakj verechten doo.

³⁵Saj jie nich: Daut sent noch vea Moonat bat de Arnt Tiet kjemt? Oba ekj saj junt: Moakt eemol de Uagen op un kjikjt no de Arnt, dee es aul riep un reed toom arnten.

³⁶Wäa de Arnt enbrinjt, kjricht Loon un saumelt Frucht fa daut eewje Läwen, soo daut dee, dee doa seit, un dee, dee doa arnt, sikj toop freien kjennen.

³⁷Wiels hia es dee Spruch woa: Eena seit un dee aundra arnt.

³⁸Ekj hab junt jeschekjt, daut to arnten, wuafäa jie nich jeoabeit haben. Aundre haben de Oabeit jedonen, un jie sent en äare Oabeit nenn jekomen.

³⁹Väl Samarita en dee Staut jleewden aun am, wiels de Fru to an säd: Hee haft mie aules jesajcht, waut ekj jedonen hab.

⁴⁰Aus de Samarita no am kjeemen, prachaden see am, daut hee bie an bliewen sull. Un hee bleef doa twee Doag.

⁴¹Un derch daut, waut hee to an räd, jleewden noch väl mea aun am.

⁴²Dan säden see to de Fru: Nu jleew wie nich mea bloos wäajen daut, waut du ons sätst. Wie haben nu selfst jehieet, un wie weeten, daut dit werkjlich Christus, de Heilant fa de Welt es.

⁴³Om twee Doag veleet Jesus doa un jinkj no Galiläa.

⁴⁴Jesus säd selfst, daut een Profeet en sienem ieejnen Launt nich jeieet woat.

⁴⁵Aus hee dan no Galiläa kjeem, neemen de Galiläa am opp, wiels see wieren uk en Jerusalem opp däm Fast jewast un hauden jeseenen, waut hee doa aules jedonen haud.

⁴⁶Jesus kjeem dan wada no Kana en Galiläa, wua hee daut Wota to Wien jemoakt haud. Un doa wia een Rejierungs Beaumta von Kapernaum, dee eenen kranken Sän haud.

⁴⁷Aus dee hieed, daut Jesus von Judäa no Galiläa jekomen wia, jinkj hee han un prachad am, to komen un sienen Sän to heelen, dee doodeskrank wia.

⁴⁸Dan säd Jesus to am: Wan jie Menschen nich Tieekjens un Wunda seenen, well jie nich jleewen.

⁴⁹De Rejierungs Beaumta säd to am: Har, komm ea mien Kjint stoaft!

⁵⁰Jesus säd to am: Go trigj, dien Sän läft. De Mensch jleewd, waut Jesus säd, un muak sikj opp dän Wajch.

⁵¹Un opp däm Trigjwajch kjeemen am siene Deena entjäajen un säden to am: Dien Sän läft.

⁵²Hee fruach an, om woone Tiet daut met am wia bäta jeworden. Un see säden: Jistren, Klock eent nomeddach veleet am daut Feeba.

⁵³Dan sach de Voda, daut daut krakjt dee Tiet jewast wia aus Jesus to am jesajcht haud: Dien Sän läft. Un hee selfst, un siene gaunze Famielje kjeemen toom Gloowen.

⁵⁴Dit wia nu daut tweede Tieekjen, daut Jesus deed, aus hee von Judäa no Galiläa jekomen wia.