Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Johanes 6 Bible Online

Johanes 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Johanes 6

¹Boolt doaropp fua Jesus äwa dän See von Galiläa, dee uk See von Tiberias heet.

²Dan kjeemen am een grootet Schoof Menschen hinjaraun, wiels see dee Wundatieekjens sagen, dee hee aun de Kranke deed.

³Jesus jinkj opp een Boajch nopp un sad sikj doa met siene Jinja toop dol.

⁵Dan kjikjt Jesus opp, un aus hee de väle Menschen no sikj komen sach, säd hee to Filippus: Wua kjenn wie Broot kjeepen, daut dise äten kjennen?

⁶Dit säd hee, om am opp de Proow to stalen. Hee selfst wist, waut hee doonen wudd.

⁷Filippus säd to am: Acht Moonatloon [13] wudd nich toorieekjen, fa jiedrem een Biet to kjeepen.

⁸Eena von de Jinja, Andreas, Simon Petrus sien Brooda, säd to am:

⁹Hia es een Jung, dee haft fief Joaschtbrood un twee Fesch. Oba waut es daut fa soo väl?

¹⁰Dan säd Jesus: Seet doano, daut de Menschen sikj dolsaten. Doa wia väl Graus opp dee Städ. Doa saden sikj ojjefäa 5.000 Maunslied dol.

¹¹Un Jesus neem de Brood, un aus hee jedankt haud, deeld hee siene Jinja dee too, un de Jinja jeewen dee wieda aun dee, dee sikj doljesat hauden. Un soo uk de Fesch, soo väl aus see äten wullen.

¹²Un aus see ieescht saut wieren, säd hee to siene Jinja: Saumelt de äwajebläwne Brocken toop, daut nuscht vekjemt.

¹³Dan saumelden see dee toop, un daut jeef twalw Kjarw voll Brocken, dee von de fief Joaschtbrood wieren äwajebläwen.

¹⁴Aus de Menschen daut Wundatieekjen sagen, daut Jesus jedonen haud, säden see: Dit es woarhauftich dee Profeet, dee en de Welt komen sull!

¹⁵Un aus Jesus enwort, daut de Menschen bat doa wieren, daut see am met Jewault wullen toom Kjennich moaken, veleet hee doa un jinkj fa sikj auleen opp eenen Boajch.

¹⁶Aus daut ieescht Owent wort, jinjen siene Jinja nom See.

¹⁷See stieejen en eene Lomm un fuaren äwa no Kapernaum opptoo. Daut wia nu aul diesta jeworden, un Jesus wia noch nich no an jekomen.

¹⁸Dan kjeem een stoakja Storm opp, soo daut de Walen huachhäa rolden.

¹⁹Un aus see ojjefäa dree ooda vea Miel [14] jeroodelt hauden, sagen see Jesus opp däm Wota gonen un noda no de Lomm komen, un an wort angst.

²⁰Oba hee säd to an: Fercht junt nich. Dit sie ekj!

²¹See neemen am jieren en de Lomm nenn, un wieren uk fuaz aum Launt, wua see han wullen.

²²De Menschen, dee aun de aundre Sied See jebläwen wieren, dochten aum näakjsten Dach doaraun, daut doa mau eene Lomm jewast wia, un daut Jesus doa nich met siene Jinja toop nenn jestäajen wia, un daut dee onen am jefoaren wieren.

²³Doa wieren aundre Lommen von Tiberias, dee doa dicht bie launden deeden, wua de Menschen daut Broot jejäten hauden aus de Har doafäa jedankt haud.

²⁴Aus de Lied utfungen, daut Jesus un siene Jinja nich doa wieren, stieejen see en de Lommen nenn un fuaren no Kapernaum, Jesus doa to sieekjen.

²⁵Aus see am aun dee aundre Sied Mäa fungen, säden see to am: Liera, [15] wanea best du häa jekomen?

²⁶Jesus säd to an: Ekj saj junt gaunz bestemt: Jie sieekjen mie nich doawäajen, daut jie Wundatieekjens sagen, oba wiels jie von däm Broot jejäten un saut jeworden sent.

²⁷Schauft junt Äten aun, daut nich vekomen deit. Schauft junt Äten aun, daut fa daut eewje Läwen blift. De Menschensän woat junt soont jäwen, wiels daut es wuatoo Gott de Voda mie jeschekjt haft.

²⁸Dan säden see to am: Waut sell wie doonen, om Gott siene Woakjen to wirkjen?

²⁹Jesus auntwuad un säd to an: Gott sien Woakj es dit, daut jie aun dän jleewen, dän hee jeschekjt haft.

³⁰Dan säden see to am: Waut deist du fa een Wundatieekjen, daut wie daut seenen un aun die jleewen? Waut woascht du doonen?

³¹Onse Vodasch haben en de Wiltnis daut Mauna jejäten, soo aus jeschräwen steit: “Hee jeef an Broot vom Himmel to äten.”

³²Jesus säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Daut wia nich Moses, dee junt daut Broot vom Himmel jeef, oba mien Voda jeft junt daut woare Broot vom Himmel.

³³Daut Broot von Gott es dee, dee vom Himmel raufkjemt, un de Welt daut Läwen jeft.

³⁴Dan säden see to am: Har, jeff ons emma soon Broot.

³⁵Jesus oba säd to an: Ekj sie daut Läwensbroot. Wäa no mie kjemt, däm woat nich mea hungren, un wäa aun mie jleeft, däm woat nich mea darschten.

³⁶Oba ekj hab junt jesajcht, jie haben mie jeseenen, oba jie jleewen doch nich aun mie.

³⁷Aules, waut de Voda mie jeft, kjemt no mie, un wäa no mie kjemt, dän woa ekj nich rutsteeten.

³⁸Ekj sie nich vom Himmel raufjekomen, mienen Wellen to doonen, oba däm sien Wellen to doonen, dee mie jeschekjt haft.

³⁹Dit es däm Voda sien Wellen, dee mie jeschekjt haft, daut ekj kjeenen von dee velia, dee hee mie jejäft haft, oba daut ekj dee aum latsten Dach oppwakjen doo.

⁴⁰Mien Voda well, daut wäa dän Sän sitt un aun am jleeft, daut eewje Läwen haben saul, un dän woa ekj aum latsten Dach vom Doot oppwakjen.

⁴¹Dan grumsaujden de Juden äwa am, wiels hee jesajcht haud: Ekj sie daut Broot, daut vom Himmel raufjekomen es.

⁴²See säden: Es dis Jesus nich Josef sien Sän, un wie kjanen sienen Voda un siene Mutta? Woo kaun hee dan nu sajen: Ekj sie vom Himmel rauf jekomen?

⁴³Jesus säd to an: Hieet opp to grumsaujen.

⁴⁴Kjeena kaun no mie komen, wan de Voda, dee mie jeschekjt haft, am nich trakjen deit. Un ekj woa am aum latsten Dach oppwakjen.

⁴⁵En de Profeeten steit jeschräwen: “See woaren aula von Gott jelieet sennen.” Wäa dän Voda hieet un von am lieet, kjemt no mie.

⁴⁶Nich daut wäa dän Voda jeseenen haft, buta dee, dee vom Voda es, dee haft dän Voda jeseenen.

⁴⁷Ekj saj junt de Woarheit: Wäa aun mie jleeft, haft eewjet Läwen.

⁴⁸Ekj sie daut Läwensbroot.

⁴⁹June Vodasch eeten Mauna en de Wiltnis, un sent jestorwen.

⁵⁰Dit es daut Broot, daut vom Himmel raufjekomen es. Wäa doavon at, brukt nich to stoawen.

⁵¹Ekj sie daut läwendje Broot, daut vom Himmel raufkjeem. Wäa von dit Broot äten woat, woat eewich läwen. Un daut Broot, daut ekj jäwen woa, es mien Fleesch, daut ekj doatoo jäw, daut de Welt läwen kaun.

⁵²Dan streeden de Juden sikj unjarenaunda un säden: Woo kaun disa ons sien Fleesch to äten jäwen?

⁵³Jesus säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Wan jie dän Menschensän sien Fleesch nich äten, un sien Bloot nich drinkjen, hab jie kjeen Läwen en junt.

⁵⁴Wäa mien Fleesch at, un mien Bloot drinkjt, haft eewjet Läwen, un ekj woa am aum latsten Dach oppwakjen.

⁵⁵Mien Fleesch es de woare Noarunk, un mien Bloot es de woara Drunk.

⁵⁶Wäa mien Fleesch at un mien Bloot drinkjt, blift en mie, un ekj en am.

⁵⁷Soo aus de läwendja Voda mie jeschekjt haft, un ekj wäajen am läw, soo woat uk dee, dee mien Fleesch at, wäajen mie läwen.

⁵⁸Dit es daut Broot, daut vom Himmel raufkjeem. Un daut es nich soo aus daut Broot, daut june Vodasch eeten. Dee sent jestorwen. Oba wäa dit Broot at, woat eewich läwen bliewen.

⁵⁹Dit säd hee, aus hee en Kapernaum en äare School lieren deed.

⁶⁰Väl von siene Jinja, aus see dit hieeden, säden: Daut sent hoade Wieed, wäa kaun daut vestonen?

⁶¹Aus Jesus enwort, daut siene Jinja doaräwa ontofräd wieren, fruach hee an: Stieet junt daut?

⁶²Waut woa jie dan sajen, wan jie dän Menschensän woaren seenen trigj doahan foaren, wua hee ieescht wia?

⁶³Daut Läwen kjrie wie derch dän Jeist. Daut Fleesch kaun doarenn nuscht halpen. De Wieed, dee ekj to junt räd, sent Jeist un sent Läwen.

⁶⁴Oba mank junt sent soone, dee nich jleewen. Wiels Jesus wist von Aunfank aun, woont dee wieren, dee nich jleewden, un wäa am veroden wudd.

⁶⁵Un hee säd: Doawäajen säd ekj to junt, daut kjeena no mie komen kaun, wan am daut nich von mienem Voda jejäft woat.

⁶⁶Von don aun jinjen väl von siene Jinja trigj un jinjen nich mea met am.

⁶⁷Dan säd Jesus to de Twalw: Well jie uk wajchgonen?

⁶⁸Dan säd Simon Petrus to am: Har, no wäm sell wie gonen? Diene Wieed sent eewjet Läwen.

⁶⁹Un wie sent uk bat doa jekomen, daut wie jleewen un weeten, daut du Christus, Gott sien heilja Sän, best.

⁷⁰Jesus säd to an: Hab ekj nich junt Twalw jewält? Un eena von junt es een beesa Fient.

⁷¹Hee räd von Judas, Simon Iskariot sien Sän, eena von de Twalw, dee am veroden wudd.