Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Johanes 7 Bible Online

Johanes 7 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Johanes 7

¹Nohäa jinkj Jesus en Galiläa rom. Hee wull sikj nich lenja en Judäa opphoolen, wiels de Juden am doa nom Läwen stunden.

²Nu wia de Juden äa Loofboodenfast dicht bie.

³Dan säden siene Breeda to am: Moak die reed un go no Judäa, daut diene Jinja uk de Woakjen seenen, dee du deist.

⁴Wäa doa well bekaunt woaren, blift met siene Woakjen nich em Jeheemen. Wan du soowaut deist, dan lot die von de Welt seenen.

⁵Siene Breeda jleewden noch nich aun am.

⁶Dan säd Jesus to an: Miene Tiet es noch nich jekomen, oba june Tiet es emma reed.

⁷Jie kjennen de Welt nich towadren sennen. Mie oba kaun see nich lieden, wiels ekj an daut väahool, daut äare Woakjen vom beesen staumen.

⁸Got jie nom Fast! Ekj well noch nich [16] nom Fast gonen, miene Tiet es noch nich hia.

⁹Un aus hee an dit jesajcht haud, bleef hee en Galiläa.

¹⁰Oba aus siene Breeda ieescht hanjegonen wieren, jinkj hee uk nom Fast, nich openboa. Hee hilt sikj trigj.

¹¹De Juden sochten opp däm Fast no am un fruagen, wua hee wia.

¹²Doa wort mank daut Volkj äwa am väl jerät. Eenje säden: Hee es fromm un goot. Aundre oba säden: Nä, hee veleit daut Volkj.

¹³Oba kjeena räd frie von am ut Forcht fa de Juden.

¹⁴Oba medden em Fast jinkj Jesus em Tempel nenn un funk aun to lieren.

¹⁵Un de Juden vewundaden sikj un säden: Woo kjant disa de Schreft, wan hee dee niemols jelieet haft?

¹⁶Jesus auntwuad an un säd: Miene Lia es nich miene, oba däm siene, dee mie jeschekjt haft.

¹⁷Un wäa däm sienen Wellen doonen well, woat boolt utfinjen, auf dise Lia von Gott es, ooda auf ekj von mie selfst räd.

¹⁸Wäa von sikj selfst rät, sieekjt siene ieejne Iea. Wäa oba däm siene Iea sieekjt, dee am jeschekjt haft, dee es woarhauftich, un en däm es kjeene Ojjerajchtichkjeit.

¹⁹Haft Moses junt nich daut Jesaz jejäft? Un kjeena von junt helt daut Jesaz. Wuarom vesieekj jie mie dan doot to moaken?

²⁰Daut Volkj auntwuad un säd: Du hast eenen beesen Jeist. Wäa vesieekjt die doot to moaken?

²¹Jesus auntwuad un säd to an: Ekj hab eene eensje Sach jedonen, un jie wundren junt aula.

²²Moses jeef junt de Beschniedunk (nich daut dee von Moses kjeem, oba von de Vodasch), un jie beschnieden een Mensch aum Sabat.

²³Wan een Maun aum Sabat de Beschniedunk kjricht, om Moses sien Jesaz nich to bräakjen, wuarom oajat junt daut dan, wan ekj dän Mensch gaunz un goa aum Sabat jesunt moak?

²⁴Recht nich no Uagenschien, oba lot jun Uadeel een jerajchtet sennen.

²⁵Dan säden eenje von dee von Jerusalem: Es dit nich dee, dän see vesieekjen doot to moaken?

²⁶Oba kjikjt, hee rät gaunz frie, un dee sajen nuscht to am. Sent onse Väajesate sikj nu secha, daut hee werkjlich de Christus es?

²⁷Wie weeten, wua disa häa es. Oba wan de Christus komen woat, dan woat kjeena weeten, von wua dee kjemt.

²⁸Aus Jesus em Tempel lieed, deed hee daut gaunz lud, un säd: Jo, jie kjanen mie un weeten, wua ekj häa sie. Oba ekj sie nich ut mie selfst jekomen, mie haft een Woarhauftja jeschekjt, dän jie nich kjanen.

²⁹Ekj oba kjan am, wiels ekj sie von am, un hee haft mie jeschekjt.

³⁰Dan vesochten see am faust to nämen. Oba kjeena läd de Haunt aun am, wiels siene Tiet wia noch nich jekomen.

³¹Oba väle vom Volkj jleewden aun am un säden: Wan de Christus komen woat, woat dee noch mea Tieekjens doonen aus disa jedonen haft?

³²De Farisäa hieeden daut Volkj äa Jefuschel äwa Jesus. Dan schekjten de Farisäa un Huagepriesta Tempelwajchta han, am faust to nämen.

³³Jesus säd to an: Ekj woa hia aul mau eene korte Tiet sennen, dan go ekj no däm, dee mie jeschekjt haft.

³⁴Jie woaren no mie sieekjen un mie nich finjen, un wua ekj sie, kjenn jie nich hankomen.

³⁵Dan fruagen de Juden sikj unjarenaunda: Wua räakjent hee hantogonen, daut wie am nich finjen sellen? Well hee no de vestreide Juden mank de Griechen gonen, un de Griechen lieren?

³⁶Waut meent hee doamet, wan hee sajcht: Jie woaren no mie sieekjen, oba woaren mie nich finjen, un wua ekj sie, kjenn jie nich hankomen?

³⁷Aum latsten un jratsten Dach opp däm Fast stunt Jesus opp un roopt lud: Wäa darschtich es, dän lod ekj en, no mie to komen un to drinkjen!

³⁸Wäa aun mie jleeft, [17] soo aus de Schreft sajcht, ut däm sien bennaschtet woaren läwendje Wotastreem ranen.

³⁹Hee died doamet opp dän Jeist han, dän dee, dee aun am jleewden, nohäa kjrieen sullen. Wiels de Heilja Jeist wia noch nich doa, wiels Jesus noch nich veharlicht worden wia.

⁴⁰Aus see dit hieeden, säden väle utem Volkj: Dis Maun es werkjlich de Profeet.

⁴¹Aundre säden: Dit es de Christus. Oba eenje säden: Woat de Christus von Galiläa komen?

⁴²Steit nich jeschräwen, daut de Christus von David siene Nokomenschoft un von de Staut Betlehem komen saul, wua David wond?

⁴³Un soo worden de Menschen sikj wäajen am oneenich.

⁴⁴Doa wieren don soone, dee wullen am faust nämen. Oba kjeena läd de Henj aun am.

⁴⁵Tolatst jinjen de Tempelwajchta trigj no de Huagepriesta un Farisäa. Un dee fruagen an: Wuarom hab jie am nich jebrocht?

⁴⁶See säden to an: Soo aus dis Mensch rät, haft noch niemols een Mensch jerät.

⁴⁷Dan säden de Farisäa to an: Sent jie uk aul veleit worden?

⁴⁸Jleeft irjent een väaschta ooda Farisäa aun am?

⁴⁹Nä. Bloos dit Volkj, daut nuscht von Moses sien Jesaz weet, es veflucht!

⁵⁰Dan fruach Nikodemus, eena von an, dee de Nacht no Jesus jegonen wia:

⁵¹Deit ons Jesaz eenen Maun vedaumen onen am verhäa aunjehieet to haben, om uttofinjen, waut hee deit?

⁵²See säden: Best du uk von Galiläa? Forsch un see, von Galiläa kjemt kjeen Profeet.

⁵³Un see jinjen aula wada no Hus.