Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Johanes 9 Bible Online

Johanes 9 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Johanes 9

¹Aus Jesus vebie jinkj, sach hee eenen Maun, dee blint jebuaren wia.

²Siene Jinja fruagen am: Liera, wäa haft jesindicht, dis Maun ooda siene Elren, daut hee blint jebuaren es?

³Jesus säd: Dee Maun es nich doavon blint, daut hee ooda siene Elren jesindicht haben, oba doawäajen, daut Gott siene Woakjen aun am verendach komen sullen.

⁴Soolang aus daut noch äwadach es, mott wie däm siene Woakjen verechten, dee mie jeschekjt haft. Eene Nacht woat komen, wan kjeena woat oabeiden kjennen.

⁵Soolang aus ekj en dise Welt sie, sie ekj daut Licht fa dise Welt.

⁶Aus hee dit jesajcht haud, spieech hee opp de Ieed un rieed een Schmäasel en, un läd daut opp de Uagen vom blinjen.

⁷Un hee säd to am: Go nom Siloa Wota un wausch die doabennen! (Siloa meent, jeschekjt sennen). De Maun jinkj un wosch sikj, un kjeem trigj un kunn seenen.

⁸Siene Nobasch un dee, dee am verhäa hauden prachren seenen, fruagen dan: Es dit nich dee Maun, dee doa jeweenlich saut un prachad?

⁹Eenje meenden, daut hee dee wia. Aundre säden: Nä, dee likjent däm mau bloos. Hee selfst oba säd: Ekj sie dee.

¹⁰Dan säden see to am: Woo sent die de Uagen opjegonen?

¹¹Hee säd to an: Een Maun, dän see Jesus nanen, muak een Schmäasel un läd mie daut opp de Uagen un säd to mie, ekj sull nom Siloa Wota gonen un mie wauschen. Ekj jinkj un wosch mie, un dan kunn ekj seenen.

¹²Dan fruagen see am: Wua es dee Maun? Hee säd: Ekj weet nich.

¹³Dan brochten see dän, dee ieescht blint jewast wia, no de Farisäa.

¹⁴Daut wia aum Sabat, aus Jesus daut Schmäasel enrieed un däm Maun de Uagen opmuak.

¹⁵De Farisäa fruagen am, woo hee doatoo jekomen wia, daut hee seenen kunn. Hee säd to an: Hee läd mie Blott opp de Uagen, ekj wosch mie, un ekj kaun seenen.

¹⁶Eenje Farisäa säden: Dis Maun es nich von Gott, wiels hee helt nich dän Sabat. Aundre säden: Woo kaun een Sinda soo een Wundatieekjen doonen? Dan jeef daut doaräwa eene Spoolunk mank an.

¹⁷Dan säden see noch eemol to däm blinjen Maun: Waut hast du von däm to sajen, dee die de Uagen opjemoakt haft? Hee säd: Daut es een Profeet.

¹⁸De Juden jleewden daut noch nich, daut hee wia blint jewast un nu seenen kunn, bat see dän Maun siene Elren komen leeten.

¹⁹See fruagen an: Es dit jun Sän, von däm jie sajen, daut dee blint jebuaren wia? Un woo kjemt daut, daut hee nu seenen kaun?

²⁰De Elren säden: Wie weeten, daut dit ons Sän es, un wie weeten uk, daut hee blint jebuaren wort.

²¹Oba woo daut kjemt, daut hee nu seenen kaun, ooda wäa am de Uagen opjemoakt haft, weet wie nich. Froacht am, hee es oolt jenuach, lot am fa sikj selfst räden.

²²Siene Elren säden soo, wiels see sikj ver de Juden ferchten deeden. De Juden wieren sikj aul doaropp eenich jeworden, daut see jiedrem, dee Jesus aus dän Christus aunerkjand, ut äare Judenschool rutsteeten wudden.

²³Daut es wuarom siene Elren säden: Hee es oolt jenuach, froacht am.

²⁴See leeten dän Maun, dee blint jewast wia, toom tweeden mol komen, un säden to am: Jeff Gott de Iea! Wie weeten, daut dis Maun een Sinda es.

²⁵Hee säd: Auf hee een Sinda es ooda nich, weet ekj nich. Oba eent weet ekj: Ekj wia blint un kaun nu seenen.

²⁶Dan fruagen see am: Waut deed hee aun die? Woo muak hee die de Uagen op?

²⁷Hee säd: Ekj säd junt daut aul een mol, un jie horchten nich! Wuarom well jie daut noch eemol hieren? Well jie uk siene Jinja woaren?

²⁸Dan schempten see äwa am un säden: Du best sien Jinja. Wie sent Moses siene Jinja.

²⁹Wie weeten, daut Gott to Moses jerät haft. Oba wäajen disem, wie weeten nich eemol, wua dee häa kjemt.

³⁰De Maun säd: Daut es doch oppfaulent. Hee haft mie de Uagen opjemoakt, un jie weeten nich, wua dee häa kjemt.

³¹Wie weeten, daut Gott nich opp Sinda horcht. Hee horcht no soone, dee gottesferchtich sent un sienen Wellen doonen.

³²Noch haft niemols wäa jehieet, daut eenem blintjebuarnen sent de Uagen opjemoakt worden.

³³Wan dis Maun nich von Gott wia, kunn dee uk nuscht doonen.

³⁴Doatoo säden see: Du best gaunz en Sinden jebuaren, un west ons belieren? Un see staden am rut.

³⁵Jesus kjrieech daut to hieren, daut see am rutjestat hauden. Un aus hee am funk, fruach hee am: Jleefst du aun dän Menschensän? [21]

³⁶De Maun fruach: Har, wäa es dee? Saj mie daut, daut ekj aun am jleewen kaun.

³⁷Jesus säd: Du hast am jeseenen, un dee, dee hia met die rät, daut es dee.

³⁸Dan säd de Maun: Har, ekj jleew, un hee bäd am aun.

³⁹Jesus säd to am: Ekj sie aus Rechta en dise Welt jekomen, daut de blinje seenent woaren, un de seenende blint woaren.

⁴⁰Eenje von de Farisäa, dee bie am wieren, hieeden am dit sajen un fruagen: Waut? Sent wie uk blint?

⁴¹Jesus säd: Wan jie blint wieren, wudd jie nich schuldich sennen. Oba nu daut jie väajäwen, seenen to kjennen, blift june Schult.