Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 10 Bible Online

Aposteljeschicht 10 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 10

¹En Cäsarea wia een Maun, Kornelius, een Leida fa daut italieenische Rejiment.

²Hee un siene gaunze Famielje wieren fromm un gottesferchtich. Hee jeef rikjlich doa, wua daut fäld, un bäd emma to Gott.

³Ojjefäa Klock dree no Meddach sach hee kloa un dietlich en eene Vision, Gott sienen Enjel nenn komen, dee to am säd: Kornelius!

⁴Aus hee am sach, fercht hee sikj un säd: Waut es doa, Har? Dan säd dee to am: Diene Jebäda un diene Gowen stonen aus een Aunjedenkj ver Gott.

⁵Nu schekj Mana no Joppe un lot Simon, dän see uk Petrus nanen, häa holen.

⁶Dee es nu bie Simon dän Ladajoawa, dee aum Mäa wont.

⁷Aus de Enjel, dee to am räd, ieescht wajch wia, roopt hee twee von siene Deena un een frommen Soldot.

⁸Dän säd hee aules waut passieet wia, un schekjt dee no Joppe.

⁹Dän näakjsten Dach opp Meddach, aus see bat de Staut kjeemen, jinkj Petrus opp däm Dak nopp, to bäden.

¹⁰Hee wort hungrich un wull waut haben to äten. Un wäarent daut Äten reedjemoakt wort, sach hee eene Vision.

¹¹Hee sach dän Himmel opstonen, un waut daut soo sach aus een grootet Loaken, kjeem no am opptoo un wort aun vea Akjen bat oppe Ieed rauf jeloten.

¹²Doabennen wieren aulahaunt veabeensche Tieren von oppe Ieed, krupende Kjräten un Väajel dee enne Loft flieejen.

¹³Un dan säd eene Stemm to am: Petrus, sto opp, schlacht un at!

¹⁴Petrus oba säd: Oo nä, Har; wiels ekj hab noch niemols waut jemeenet ooda orreinet jejäten.

¹⁵De Stemm räd daut tweede mol to am: Waut Gott jereinicht haft, moak du nich jemeen.

¹⁶Dit passieed dree mol; un dan wort daut Loaken wada em Himmel nenn jenomen.

¹⁷Aus Petrus noch doaräwa besorcht wia, waut daut Vision bedieden sull, hauden de Mana, dee Kornelius jeschekjt haud, utjefungen wua Simon sien Hus wia un stunden aum Hoffpuat.

¹⁸Dan roopten see un fruagen, auf Simon, dän see Petrus nanden, hia bliewen deed.

¹⁹Aus Petrus doaraun docht, waut hee jeseenen haud, säd de Jeist to am: Simon, hia sent dree Mana, dee no die sieekjen.

²⁰Sto opp un go rauf un siem nich mettogonen, wiels ekj hab an jeschekjt.

²¹Dan jinkj Petrus rauf no de Mana, dee Kornelius jeschekjt haud, un säd: Ekj sie dee no dän jie sieekjen. No waut sent jie jekomen?

²²See säden: De Kommandaunt Kornelius, een fromma gottesferchtja Maun, fa dän daut gaunze judsche Volkj groote Respakjt haft, däm wort von een heiljen Enjel befolen, die no sien Hus to fodren, un to hieren waut du to sajen hast.

²³Dan loot hee an nenn to komen un neem an opp. Dän näakjsten Dach jinkj Petrus met an met, un eenje Breeda von Joppe jinjen met am.

²⁴Eenen Dach lota kjeemen see no Cäsarea. Kornelius luad doa no an un haud siene Frind un Frintschoft toopjekroacht.

²⁵Aus Petrus nenn kjeem, jinkj Kornelius am entjäajen, foll ver am dol un bäd am aun.

²⁶Oba Petrus hoof am opp un säd: Sto opp, ekj sie selfst uk mau een Mensch.

²⁷Un aus hee ieescht met am räd, jinkj hee nenn, un troff doa väle aun, dee doa toopjekomen wieren.

²⁸Dan säd hee to an: Jie weeten, woo daut fa een Jud jäajen daut Jesaz es, met de Nichjuden tooptokomen ooda Jemeenschoft to haben. Oba Gott wees mie, daut ekj kjeenen Mensch sull jemeen ooda orrein nanen.

²⁹Doawäajen wäad ekj mie nich to komen, sooboolt aus no mie jeschekjt wort. Dan wudd ekj nu froagen: Wuarom hab jie mie komen loten?

³⁰Dan säd Kornelius: Vea Doag trigj om dise Tiet, Klock dree no Meddach, aus ekj bäden deed, stunt met eemol een Maun en schlockwitte Kjleeda ver mie

³¹un säd: Kornelius, dien Jebäd es jehieet worden, un Gott denkjt aun diene Gowen.

³²Schekj nu no Joppe un lot Simon, dän see uk Petrus nanen, häa holen. Dee es bie Simon dän Ladajoawa, dee aum Mäa wont, to Gaust.

³³Soo schekjt ekj fuaz han; un du hast goot jedonen daut du jekomen best. Nu sent wie aula hia en Gott siene Jäajenwuat, to hieren waut Gott die befolen haft to sajen.

³⁴Dan funk Petrus aun to räden un säd: Nu see ekj woarhauftich, daut Gott manke Menschen kjeen Unjascheet moakt;

³⁵oba ut aule Velkja, dee aunnemt, dee am ferchten un doonen waut rajcht es.

³⁶Dit es dee Prädicht, dee Gott de Kjinja Israel jeschekjt haft, un daut hee an dän Fräd prädjen leet derch Jesus Christus, dee äwa aules Har es.

³⁷Un jie weeten, waut derch gaunz Judäa passieet es, waut en Galiläa aunfunk no daut Deepen wuavon Johanes prädijd,

³⁸woo Gott dän Heiljen Jeist un siene Krauft äwa Jesus von Nazaret jeeten deed, dee dan omhäa jinkj un goodet deed un aul dee heeld, dee vom beesen Fient unjadrekjt worden, wiels Gott wia met am.

³⁹Wie jäwen Zeichnis von aules, waut hee em judschen Launt un en Jerusalem jedonen haft. Dän hongen see aum Kjriez, daut hee stoawen must.

⁴⁰Dän wuak Gott aum dredden Dach opp un leet am wada seenen,

⁴¹nich von aulemaun, oba bloos von dee, dee Gott sikj verhäa jewält haud, Zeichnis doavon to jäwen, soogoa von ons, dee wie met am toop jejäten un jedrunken haben, aus hee ieescht vom Doot oppjestonen wia.

⁴²Un hee befool ons, de Menschen to prädjen un doafäa entostonen, daut hee dee es, dee von Gott bestemt es äwa Läwendje un Doodje Rechta to sennen.

⁴³Hinja disem stonen aule Profeeten met äa Zeichnis, daut wäaemma aun am jleewen woat, woat derch sienen Nomen Sindenvejäwunk kjrieen.

⁴⁴Aus Petrus dise Wieed noch räd, voll de Heilja Jeist äwa aul dee, dee no daut Wuat horchten.

⁴⁵Un de Juden Christen, dee met Petrus toop jekomen wieren, wundaden sikj doaräwa, daut de Heilja Jeist uk äwa de Nichjuden utjegoten wort;

⁴⁶wiels see hieeden dee en aundre Sproaken räden un Gott lowen. Dan säd Petrus:

⁴⁷Kaun irjentwäa daut Wota vebeeden, daut dise nich sullen jedeept woaren, dee dän Heiljen Jeist jrod soogoot jekjräajen haben aus wie?

⁴⁸Un hee befool an, en Jesus Christus sienen Nomen to deepen. Dan fruagen see am, noch een poa Doag bie an to bliewen.