Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 12 Bible Online

Aposteljeschicht 12 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 12

¹En dise Tiet leet Kjennich Herodes eenje von de Jemeent faustnämen, om dee to tualeiden;

²un leet Johanes sienen Brooda Jakobus met däm Schwieet doot moaken.

³Un aus hee sach, daut de Juden daut jefoll, jinkj hee wieda un neem Petrus uk faust. Daut wia jrod de Doag, wua see onjesuade Brood eeten.

⁴Aus hee am ieescht faustjenomen haud, leet hee am enstoppen, un stald vea Gruppen Soldoten aun, von jieda vea Maun, äwa am to woaken. Un dan no daut Passafast wull hee am daut Volkj väastalen.

⁵Petrus wort em Jefenkjnis jehoolen; oba de Jemeent bäd iernstlich fa am to Gott.

⁶De Nacht ea Herodes am daut Volkj väastalen wull, schleep Petrus tweschen twee Soldoten met twee Kjäden jebungen, un buten ver de Däa woakten de Wajchta.

⁷Un met eemol stunt dän Harn sien Enjel ver am, un en de Stow scheen een Licht nenn. De Enjel kloppad Petrus aun de Sied un wuak am opp un säd: Sto schwind opp! Un am follen de Kjäden von de Henj.

⁸Dan säd de Enjel to am: Hol die dän Gort aun un binj die de Schoo too! Un hee deed daut. Un dan säd hee: Trakj die de Kjleeda aun un komm met!

⁹Dan jinkj hee rut un jinkj met am met, un wist nich, daut et Werkjlichkjeit wia, waut de Enjel deed, oba docht hee sach eene Vision.

¹⁰Un aus see biem ieeschten uk biem tweeden Woakposten vebie wieren, kjeemen see batem iesanen Puat, wua daut en de Staut nenn jeit. Daut muak sikj selfst fa an op. See jinjen rut un jinjen eene Gaus lank, un plazlich veleet de Enjel am.

¹¹Un aus Petrus toosikj kjeem, säd hee: Nu weet ekj woarhauftich, daut de Har sienen Enjel jeschekjt haft, mie ut Herodes siene Henj rut to raden un von aul daut, wuamet de Juden räakjenden.

¹²Aus hee sikj besonnen haud, kjeem hee bat Maria äa Hus, dee Johanes Markus siene Mutta wia, wua väle toopjekomen wieren to bäden.

¹³Aus Petrus aun de Butadäa klopt, kjeem Rode, eene Deenstmejal, to kjikjen, wäa doa wia.

¹⁴Un aus see Petrus siene Stemm kjand, muak see fa Freid nich de Däa op, oba rand nenn un säd, daut Petrus buten ver de Däa stunt.

¹⁵See säden to ar: Du best nich gaunz bie Troost. Oba aus see doaropp stonen bleef, daut et soo wia, säden see: Daut mott sien Enjel sennen.

¹⁶Petrus oba bleef biem aunkloppen. Un aus see de Däa opmuaken, sagen see am un vefieeden sikj.

¹⁷Hee died an derch een Hauntschlach aun, stell to sennen, un vetald an dan, woo de Har am utem Jefenkjnis rut jerat haud, un säd, see sullen Jakobus un de Breeda daut sajen. Un hee jinkj dan aundatwäajen han.

¹⁸Aus daut ieescht Dach wort, räajden de Soldoten sikj sea opp, äwa waut met Petrus passieet wia.

¹⁹Aus Herodes no am jesocht haud un am oba nich funk, neem hee de Wajchta em Vehia un befool dee doottomoaken. Hee jinkj dan von Judäa no Cäsarea un bleef doa.

²⁰Herodes haud sikj met de Menschen en Tierus un Sidon sea schlajcht jestonen. Nu oba schlooten dee sikj toop un kjeemen no am. Un aus see Blastus, eenem von dän Kjennich siene Deena ieescht opp äare Sied hauden, hilden see aun om Fräd to moaken, wiels see von dän Kjennich sien Launt aufhenjich wieren äa Broot to kjrieen.

²¹Un aun een bestemden Dach trock Herodes sikj siene Kjennichskjleeda aun un sad sikj opp däm Rechtastool un hilt an eene Räd.

²²Un daut Volkj schrieech: Dit es Gott siene Stemm un nich een Mensch siene!

²³Un wiels Herodes Gott nich de Iea jeef, schluach dän Harn sien Enjel am plazlich dol. Un hee wort von Warm vefräten un storf.

²⁴Oba Gott sien Wuat bleef biem toonämen un breed sikj ut.

²⁵Aus Barnabas un Saul äaren Deenst verecht hauden, reisden see von Jerusalem wada trigj un neemen Johanes Markus met sikj.