Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 17 Bible Online

Aposteljeschicht 17 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 17

¹Aus see opp äare Reis derch Amfipolis un Apolonia wieren, kjeemen see no Tessalonich; doa wia eene Judenschool.

²Un soo aus Paulus daut jewant wia, jinkj hee bie an nenn un räd met an aun dree Sabaten ut de Schreft.

³Hee läd an de Schreft ut un muak an daut kloa, daut Jesus lieden un vom Doot oppstonen must. Un hee säd an daut dis Jesus, dän hee an prädijd, de Christus wia.

⁴Un eenje von an jleewden un schlooten sikj Paulus un Silas aun, un soo uk een grootet Schoof gottesferchtje Griechen un väl von de väanämste Frues.

⁵Oba de stieekopje Juden wieren aufjenstich un holden sikj romdriefschet Peebel toop, un brochten de Staut em Opprua, un saumelden sikj ver Jason sien Hus un vesochten an rut to kjrieen un ver däm Volkj to brinjen.

⁶Oba aus see dee nich fungen, schlapten see Jason un noch eenje aundre Breeda ver de Stautsväastona un schrieejen: Dise, dee äwa de gaunze Welt Trubbel jemoakt haben, sent uk häajekomen,

⁷un Jason haft dee bie sikj oppjenomen. Dise haundlen aula jäajen dän Kjeisa sien Jesaz un sajen, doa es een aundra Kjennich, dän see Jesus nanen!

⁸Aus daut Volkj un de Stautsväastona daut hieeden, jeef daut een grootet Derchenaunda.

⁹Un aus Jason ieescht fa an gootjesajcht haud, leeten see an wada gonen.

¹⁰De Breeda schekjten dan fuaz de Nacht Paulus un Silas no Beria. Aus see doahan kjeemen, jinjen see en de Judenschool nenn.

¹¹De Menschen doa wieren aunstendja aus dee en Tessalonich; dee neemen daut Wuat gaunz wellich opp, un forschten aule Dach en de Schreft, om to seenen auf daut soo wia, aus see säden.

¹²Un doa kjeemen väl Juden toom Gloowen, un soo uk väl väanäme griechische Frues un Mana.

¹³Aus de Juden en Tessalonich hieeden, daut Paulus daut Gotteswuat uk en Beria prädijd, kjeemen see uk doahan, daut Volkj opptoräajen.

¹⁴De Breeda schekjten Paulus dan fuaz wajch, bat aum Mäa to gonen, oba Silas un Timotäus bleewen en Beria.

¹⁵De Mana, dee met Paulus toopjinjen, brochten am bat Ateen. Un no däm, daut see dän Befäl jekjräajen hauden, Silas un Timotäus to sajen, daut see soo schwind aus mäajlich uk hankomen sullen, jinjen see trigj.

¹⁶Aus Paulus en Ateen no an luad, räajd sien Jeist sikj en am opp, aus hee sach woo de Staut voll Aufjetta wia,

¹⁷un räd dan en äare Schoolen to de Juden un de gottesferchtje Griechen, un uk to aule, dee hee aule Dach opp däm Moakjtplauz troff.

¹⁸Dan muaken sikj uk eenje von de epikurische un stoiksche Filosofen äwahäa met am to strieden. Eenje säden uk: Waut well dis Blaubamauz ons sajen? Eenje säden: Daut sitt soo, aus wan hee ons niee Jetta väatostalen haft. Daut säden see, wiels hee an daut Evangelium von Jesus prädijd un säd, daut de Doodes oppstonen wudden.

¹⁹Dan neemen see Paulus un brochten am opp däm Jerechtsplauz, un fruagen am: Kjenn wie weeten, waut dise niee Lia es, von dee du rätst?

²⁰Wie hieren waut gaunz framdet von die; doawäajen well wie jieren weeten, waut daut meent.

²¹Aul de Ateena, un de Utlenda dee doa wieren, doonen nuscht leewa aus von niee Dinja räden, ooda waut nieet hieren.

²²Dan stunt Paulus medden opp däm Jerechtsplauz opp un säd: Jie Mana von Ateen, ekj see, daut jie no aule Sieden han sea relijees sent un de Jetta ferchten.

²³Wiels aus ekj hia romjinkj un mie de Städen besach, wua jie aunbäden, sach ekj eenen Aultoa, opp dän jeschräwen stunt: To dän onbekaunden Gott. Nu moak ekj junt met dän Gott bekaunt, dän jie aunbäden un oba nich kjanen.

²⁴De Gott, dee de Welt un aules waut doabennen es jemoakt haft, es Har äwa Himmel un Ieed, un wont nich en Tempels, dee met de Henj jebut sent.

²⁵Un hee woat uk nich von Menschenhenj bedeent, aus wan am irjentwaut fält. Wiels hee selfst jeft aule Menschen Läwen un Odem un aulet aundre.

²⁶Un hee haft daut soo jemoakt, daut aule Velkja opp de Ieed von eenen Mensch staumen, un äwa de gaunze Welt wonen sellen, un haft äare Tiet jesat un bestemt wua see wonen sellen.

²⁷Dit deed hee doaropp, daut see no Gott sieekjen sullen, un woomäajlich am feelen un finjen wudden. Hee es werkjlich von ons aula nich wiet auf.

²⁸Daut wie läwen, ons bewäajen un äwahaupt doa sent, es aula en am; soo aus eenje von june Dichta jesajcht haben: Wie sent uk siene Kjinja!

²⁹Wan wie von Gott staumen, sell wie uk nich denkjen daut de Gottheit met Golt, Selwa un Steenbilda to vejlikjen es, dee derch Menschenkonst un Jedanken jemoakt sent.

³⁰Gott haft de Tiet äwaseenen aus see am nich kjanden. Nu oba velangt hee aule Menschen aulawäajen omtokjieren.

³¹Wiels hee haft een Dach bestemt, aun dän hee de Welt met Jerajchtichkjeit rechten well, derch een Maun, dän hee doatoo jewält haft. Un daut haft hee doaderch sechajestalt, daut hee am vom Doot oppwuak.

³²Aus see doavon hieeden, daut de Doodes oppstonen wudden, hauden eenje äaren Spott doaräwa. Aundre oba säden: Wie wellen die noch meamol doavon räden hieren.

³³Un soo jinkj Paulus von an wajch.

³⁴Doa wieren oba doch eenje Mana, dee am aunhongen un toom Gloowen kjeemen. Eena von dee wia Dioniesius, eena utem Jerechtsrot, un eene Fru dee Damaris heet, un eenje aundre met an.