Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 20 Bible Online

Aposteljeschicht 20 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 20

¹Un aus de Opprua äwa wia, roopt Paulus de Jinja no sikj, spruak an Moot too, neem Aufscheet von an un jeef sikj opp de Reis no Mazedonien.

²Un aus hee derch dise Lenda jereist wia un an doa met väl Wieed Moot toojesproaken haud, kjeem hee no Griechenlaunt un bleef doa dree Moonat.

³Aus de Juden am aunfungen notostonen, jrod aus hee reed wia no Sierien to reisen, wort hee sikj eenich trigj no Mazedonien to gonen.

⁴Un met am no Asien reisden Sopater von Beria, Pierus sien Sän; Aristarch un Sekundus von Tessalonich; Gajus un Timotäus von Derbe; un Tiechikus un Trofimus von Asien.

⁵Dise Mana jinjen veropp un luaden no ons en Troas.

⁶Wie oba säajelden fuaz no daut Passafast un kjeemen om fief Doag bie an en Troas aun, wua wie säwen Doag bleewen.

⁷Aus de Jinja dän ieeschten Dach en de Wäakj toopkjeemen, daut Broot to bräakjen, un wiels Paulus dän näakjsten Dach räakjend wieda to reisen, räd hee bat medden en de Nacht.

⁸Doa wieren väl Laumpen en de Bowastow, wua see toopjekomen wieren.

⁹Un Eutiechus, een junga Maun, saut em Fensta, un aus Paulus soo lang räd, wia hee faust enjeschlopen. Aus hee soo faust schleep, foll hee vom dredden Stock rauf un wort doot oppjehowen.

¹⁰Paulus jinkj rauf un läd sikj opp dän Maun nopp, foot am om un säd, see sullen kjeen jaumarieren aunstalen, wiels siene Seel wia noch en am.

¹¹Dan jinkj hee wada trigj nopp, bruak daut Broot un eet. Hee räd noch väl met an, bat daut zemorjes dach wort, un dan reisd hee wieda.

¹²De Menschen neemen dän jungen Maun no Hus, un daut wia fa an een groota Troost.

¹³Wie jinjen veropp nom Schepp un fuaren no Asos om Paulus doa nopp to nämen, soo aus hee daut bestalt haud, wiels hee wia doa to Foot hanjegonen.

¹⁴Aus wie am en Asos troffen, neem wie am met un kjeemen bat Mitilene.

¹⁵Dan säajeld wie von doa wajch un kjeemen dän näakjsten Dach bat Chios. Un dän Dach doaropp fua wie no Samos un kjeemen dan [11] dän näakjsten Dach no Milet.

¹⁶Paulus haud sikj väajenomen, bie Efesus vebie to foaren, daut hee nich noch en Asien Tiet toobrinjen must, wiels hee spood sikj doaropp, wan daut mäajlich wia, to Pinjsten en Jerusalem to sennen.

¹⁷Oba von Milet schekjt hee no Efesus un leet de Eltestasch von de Jemeent fodren.

¹⁸Aus see aunkjeemen, säd hee to an: Jie weeten, woo ekj vom ieeschten Dach aun, bie junt en Asien emma jeläft hab,

¹⁹un woo ekj dän Harn en aule Deemoot unja väl Tronen jedeent hab, wan ekj von de Juden, dee mie nostunden, uk sea opp de Proow jestalt wort.

²⁰Un jie weeten uk, daut ekj biem prädjen nuscht trigjehoolen hab, daut junt toom nutzen komen kunn. Ekj hab junt en de Vesaumlungen jelieet, un sie uk von een Hus no daut aundret jegonen.

²¹Ekj hab beid, Juden un Griechen, daut woarnent väajehoolen, daut see sikj to Gott kjieren un aun onsen Harn Jesus Christus jleewen sullen.

²²Un nu go ekj vom Jeist jedräwen no Jerusalem, un weet nich, waut doa met mie passieren woat.

²³Ekj weet bloos, daut de Heilja Jeist en aule Städa mie woarnt, daut ekj doamet räakjnen kaun, daut ekj woa lieden motten un faustjenomen woaren.

²⁴Oba ekj hool mien ieejnet Läwen nich väl wieet, ekj mucht bloos mienen Wajch met Freiden to Enj ranen, un dän Deenst verechten, dän de Har Jesus mie oppjelajcht haft, un daut es, fa daut Evangelium von Gott siene Jnod entostonen.

²⁵Un ekj weet nu bestemt, daut aul jie, mank dee ekj daut Gottesrikj jeprädicht hab, woaren mie nich wada seenen.

²⁶Doawäajen saj ekj junt daut vondoag gaunz kloa, daut ekj aun kjeenen Mensch sien Bloot schuldich sie,

²⁷wiels ekj hab mie nich jeschut, junt aules to sajen waut Gott em Senn haud.

²⁸Soo woakt äwa junt selfst un uk äwa de Häad, äwa dee de Heilja Jeist junt aus Oppsechta jestalt haft, een Hoad äwa Gott [12] siene Jemeent to sennen, dee hee sikj met sien ieejnen Sän sien Bloot [13] jekoft haft.

²⁹Ekj weet, daut wan ekj ieescht woa wajch sennen, woaren rietende Wilw mank junt komen, dee de Häad nich veschoonen woaren.

³⁰Doa woaren soogoa von june ieejne Menschen eenje oppstonen, dee de Woarheit vedreien woaren, om Aunhenja fa sikj to kjrieen.

³¹Doawäajen siet waka un denkjt doaraun, daut ekj dree Joa, Dach un Nacht, junt aula met Tronen vemont hab.

³²Un nu äwajäw ekj junt aun Gott un sien Jnodenwuat, daut de Krauft haft junt opptobuen un een Oafgoot to jäwen, met aul dee toop, dee jeheilicht sent.

³³Ekj hab kjeenem sien Selwa, Golt, ooda Kjleeda velangt.

³⁴Jie weeten selfst, daut dise, miene Henj, mie daut enjebrocht haben, waut ekj fa mie selfst brukt, un uk fa dee, dee met mie wieren. .

³⁵Un en aules, waut ekj deed, bewees ekj junt, daut wie derch schwoa oabeiden de schwake methalpen musten, un doaraun denkjen, daut de Har Jesus säd: Jäwen es seelja aus nämen.

³⁶Un aus hee dit jesajcht haud, kjneed hee sikj met an aulatoop dol un bäd.

³⁷Un see hielden aulatoop, un footen am om un kusten am.

³⁸Waut an aum truarichsten muak, wia, daut Paulus jesajcht haud, daut see am nich mea seenen wudden. Un see jinjen met am met nom Schepp.