Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 22 Bible Online

Aposteljeschicht 22 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 22

¹Jie Mana, leewe Breeda un Vodasch, horcht emol. Ekj well mie ver junt veteidjen.

²Un aus see hieeden, daut hee opp hebräisch to an räd, worden see noch stella. Dan säd hee:

³Ekj sie een Jud, en Tarsus en Zilizien jebuaren, oba en dise Staut bie Gamaliel en de Lia oppjewossen un jeneiw nom vodalichen Jesaz belieet worden, un wia iewrich om Gott siene Sach, jrod soo aus jie vondoag sent.

⁴Ekj hab disen Wajch bat em Doot nojestonen; hab Mana un Frues faustjenomen, jebungen un enjestopt.

⁵Doatoo kaun de Huagapriesta un de gaunza Rot mie äa Jo jäwen. Ekj kjrieech von an uk Breew aun de Breeda en Damaskus, un ekj jinkj han om soogoa dee, dee doa wonen, met Kjäden to binjen un no Jerusalem to nämen, om doa jestroft to woaren.

⁶Aus ekj opp miene Reis dan jäajen Meddach noda no Damaskus kjeem, scheen plazlich om mie een grootet Licht vom Himmel.

⁷Un ekj foll opp de Ieed un hieed eene Stemm to mie sajen: Saul, Saul, wuarom vefolchst du mie?

⁸Doaropp auntwuad ekj am: Har, wäa best du? Hee säd: Ekj sie Jesus von Nazaret, dän du vefolchst.

⁹Un dee waut met mie wieren, sagen daut Licht un veschrocken, oba see hieeden nich de Stemm von däm, dee doa räd.

¹⁰Dan säd ekj: Har, waut saul ekj doonen? De Har säd to mie: Sto opp un go no Damaskus. Doa woat die aules jesajcht woaren, waut du doonen saust.

¹¹Wiels daut kloare Licht mie de Uagen veblent haud, daut ekj nich seenen kunn, leiden dee mie aun de Haunt, dee met mie wieren, un soo kjeem ekj no Damaskus.

¹²Doa wia Hananias, nom Jesaz een gottesferchtja Maun, von däm aul de Juden, dee doa wonden, goodet säden.

¹³Dee kjeem bie mie stonen un säd: Brooda Saul, kjikj emol opp! Krakjt dan kunn ekj seenen un sach am.

¹⁴Dan säd hee: Onse Vodasch äa Gott haft sikj die jewält, sienen Wellen to weeten, dän Jerajchten to seenen, un de Stemm ut sien Mul to hieren.

¹⁵Du saust aule Menschen Zeichnis doavon jäwen, waut du jehieet un jeseenen hast.

¹⁶Un no waut luascht du nu? Lot die deepen un de Sinden aufwauschen, wäarent du sienen Nomen aunroopst!

¹⁷Aus ekj trigj en Jerusalem em Tempel wia un bäd, wia ekj met eemol buta mie selfst,

¹⁸un sach dän Harn räden. Hee säd to mie: Nu schwind! See daut du von Jerusalem wajch kjemst, wiels dee nämen dien Zeichnis von mie nich aun.

¹⁹Ekj säd: Har, dee weeten hia aula, daut ekj von eene Judenschool no de aundre jinkj un dee faustneem un tualeid, dee aun die jleewen.

²⁰Un aus dien Kjnajcht, Stefanus, sien Bloot vegoten wort, stunt ekj doabie un haud mien Jefaulen doaraun un paust no dee äare Kjleeda opp, dee am doot muaken.

²¹De Har oba säd to mie: Go du; ekj well die wiet auf no de Nichjuden schekjen!

²²Daut Volkj horcht no Paulus bat hee dit säd, oba dan schrieejen see loos un säden: Wajch met soonem von de Ieed! Dee es daut nich wieet daut hee läft.

²³Dan wäarent see schrieejen un sikj de Kjleeda vom Kjarpa reeten, un Stoff en de Loft schmeeten,

²⁴befool de Kommandaunt am en de Baraken nenn to brinjen. Doa sullen see am priejlen un utfroagen, daut hee utfinjen kunn, wuarom de Menschen soo äwa am schrieejen.

²⁵Aus see am met Reemes bungen, säd Paulus to dän bowaschten, dee doabie stunt: Es daut jesazlich rajcht, een reemischen Maun to priejlen, dee nich veuadeelt es?

²⁶Aus de bowaschta daut hieed, jinkj dee un säd to dän Kommandaunten: Paus opp waut du deist; dis Maun es een Reema.

²⁷Dan kjeem de Kommandaunt un säd: Saj mie, best du een Reema? Hee säd: Jo.

²⁸Dan säd de Kommandaunt: Ekj hab fa mien Birjarajcht een huagen Pries jetolt. Un Paulus säd: Ekj oba sie aus een Birja jebuaren.

²⁹Dan jinjen dee fuaz wajch, dee am utfroagen sullen. De Kommandaunt selfst fercht sikj sea, aus hee enwort, daut Paulus, dän hee haud binjen loten, een reemischa Birja wia.

³⁰Wiels de Kommandaunt ieescht jeneiw utfinjen wull, wuamet de Juden Paulus beschuljden, leet hee am frie. Dan foddad hee de Huagapriesta un dän gaunzen Huagen Rot toop, un leet Paulus ver an brinjen.