Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 24 Bible Online

Aposteljeschicht 24 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 24

¹Fief Doag lota jinkj de Huagapriesta Hananias met eenje Eltestasch un dän Rädna Tertullus no Cäsarea, un brochten äare Kloagen jäajen Paulus ver dän Gowernia.

²Aus Paulus nenn jeroopt wort, kjeem Tertullus met siene Kloagen verendach un säd: Daut wie en grooten Fräd läwen un daut dit Volkj derch diene Väasecht väl goodet erfoaren haft,

³näm wie von die, aulatrusta Felix, emma aulawäajen met Dank aun.

⁴Oba, om die nich lenja to Laust to ligjen, bedd ekj die, en diene Heeflichkjeit soo goot to sennen un to horchen, waut wie kort to sajen haben.

⁵Wie seenen daut dis Maun eene Ploag mank ons es, dee mank aule Juden en de gaunze Welt Opprua aunräacht, un daut hee een Leida en de Nazarena Streemunk es.

⁶Hee proowd soogoa, dän Tempel to veorreinjen. Dan neem wie am faust, (un wullen am no ons Jesaz no rechten.

⁷Oba dan kjeem de Kommandaunt Liesias un neem ons dän met groote Jewault ut de Henj,

⁸un befool siene Vekjläaja am no die to nämen.) [16] Un wan du am selfst unjasieekjen woascht, woascht du de Woarheit lieren un weeten, wuarom wie am vekloagen.

⁹Uk de Juden stemden doamet en, un bleewen doaropp stonen, daut et soo wia.

¹⁰Un aus de Laundesväastona Paulus toonekjt to räden, säd hee: Wiels ekj weet, daut du dit Volkj aul väl Joaren aus Rechta jedeent hast, doo ekj mie met Freid veauntwuaten.

¹¹Du kaust daut selfst unjastonen, daut et nich mea aus 12 Doag sent, aus ekj no Jerusalem jinkj, auntobäden.

¹²Un miene Vekjläaja haben mie met kjeenem em Tempel strieden seenen ooda een Opprua aunstalen, nich en de Judenschoolen uk nich en de Staut.

¹³Un see haben kjeen Bewies fa daut, wuamet see mie nu beschuljen.

¹⁴Oba daut sto ekj die too, daut ekj opp däm Wajch, dän see eene Streemunk nanen, miene Vodasch äaren Gott deen, un daut ekj aules jleew, daut en Moses sien Jesaz un de Profeeten jeschräwen steit.

¹⁵Ekj hab uk de Hopninj en Gott, wuano see selfst luaren, un daut es, daut en de Tookunft de jerajchte uk de ojjerajchte vom Doot oppstonen woaren.

¹⁶Un wiels dit soo es, sträw ekj emma doano, ver Gott un Menschen een reinet Jewessen to haben.

¹⁷Un nu no väle Joaren sie ekj jekomen, mien Volkj eene Gow fa de oame to jäwen un een Opfa to brinjen.

¹⁸Doabie betroffen mie eenje Juden von Asien, daut ekj mie em Tempel jereinicht haud, oba doa wia kjeen Jeloarm un kjeen Jetimmel.

¹⁹Un dee hauden hia sult ver die komen, wan dee mie wäajen irjentwaut to vekloagen hauden.

²⁰Ooda lot dee, dee hia sent, selfst doamet verendach komen, wan see irjentwaut orrajchtet aun mie jefungen haben aus ekj ver däm Rot stunt,

²¹buta daut haundelt sikj doarom, daut ekj säd: Daut es wiels ekj jleew, daut de Doodes oppstonen woaren, daut ekj hia ver junt ver Jerecht sie.

²²Aus Felix, dee met dän Wajch goot bekaunt wia, daut hieed, schloot hee dän Vehia un säd: Wan Liesias, de Kommandaunt, komen woat, woa ekj mien Uadeel äwa june Sach jäwen.

²³Dan befool hee dän Soldotenväastona, Paulus unja Oppsecht to hoolen, oba jewesse Frieheit to jäwen, un siene Frind nich wäaren fa am to sorjen ooda am to besieekjen.

²⁴Un aus Felix dan om een poa Doag met siene judsche Fru Drusilla kjeem, leet hee Paulus komen, un see horchten waut Paulus von däm Gloowen aun Christus Jesus to sajen haud.

²⁵Oba aus Paulus von Jerajchtichkjeit, selfstbeharschen un daut komende Jerecht räd, wort Felix angst un säd, hee sull fa dit mol gonen. Wan am daut paussen wudd, wudd hee am wada komen loten.

²⁶Hee räakjend uk doamet, daut Paulus am doaropp Jelt jäwen wudd, daut hee am loosloten wudd, un roopt am doaropp emma wada un unjahilt sikj met am.

²⁷Oba om twee Joa, kjeem Porzius Festus en Felix siene Städ. Felix wull de Juden een Jefaulen doonen un leet Paulus em Jefenkjnis.