Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 25 Bible Online

Aposteljeschicht 25 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 25

¹Aus Festus en de Prowins nenn jekomen wia, fua hee om dree Doag von Cäsarea no Jerusalem.

²Doa kjeemen de Huagepriestasch un de Juden äare Leidasch ver am un läden am äare Kloagen äwa Paulus väa.

³See fruagen Festus iernstlich an toom Jefaulen Paulus no Jerusalem to leewren, un see plonden dan Hinjawäajes opp de Lua to ligjen, am doottomoaken.

⁴Oba Festus auntwuad, daut Paulus sull en Cäsarea jehoolen woaren, un daut hee doa em korten uk wada hangonen wudd.

⁵Hee säd: Lot von june väaschte wäm met mie metkomen un dän Maun doa vekloagen, wan hee irjentwaut orrajchtet jedonen haft.

⁶Aus hee ieescht bie tieen Doag bie an jewast wia, jinkj hee trigj no Cäsarea. Un aus hee dän näakjsten Dach opp sienen Rechtastool saut, leet hee Paulus hanbrinjen.

⁷Un aus hee ieescht doa wia, stunden de Juden von Jerusalem om am, un vekloagden am sea hoat, un kunnen daut oba nich bewiesen,

⁸wäarent hee sikj selfst veauntwuad un säd: Ekj hab mie nich aun daut judsche Jesaz, nich aun dän Tempel uk nich aun dän Kjeisa veschulcht.

⁹Oba Festus wull de Juden jieren een Jefaulen doonen un fruach Paulus auf hee wudd wellich sennen no Jerusalem to komen un doa von am äwa dise Sachen jerecht woaren.

¹⁰Paulus säd: Ekj sto hia ver dän Kjeisa sien Rechtastool, wua ekj saul jerecht woaren! Un du weetst sea goot, daut ekj de Juden nuscht orrajchtet jedonen hab.

¹¹Oba wan ekj irjentwäm orrajcht behaundelt hab ooda mie toom Doot veschulcht hab, sie ekj reed to stoawen. Oba wan en aul däm, wuamet de Menschen mie beschuljen, nuscht doarhinja es, kaun kjeena mie an en de Henj jäwen. Un ekj woa nom Kjeisa gonen!

¹²Aus Festus de Sach met däm Rot derchjerät haud, säd hee: Wust du dän Kjeisa seenen? Dan saust du nom Kjeisa gonen.

¹³Un om een poa Doag kjeemen Kjennich Agrippa un Berenike no Cäsarea, Festus to bejreessen.

¹⁴Aus see doa ieescht lenjre Tiet jewast wieren, läd Festus dän Kjennich, Paulus siene Sach väa un säd: Felix haft doa een jewessen faustjenomnen Maun hinjaloten,

¹⁵von däm de Huagepriestasch un judsche Eltestasch mie vetalden, un doarom aunhoolen, daut ekj am rechten lot wan ekj en Jerusalem sie.

¹⁶Dan auntwuad ekj: De Reema haben daut nich fa eene Mood, een Maun hantojäwen dän omtobrinjen, ea hee siene Vekjläaja jetroffen haft, un eene Jeläajenheit jehaut haft, sikj jäajen äare Kloag to veteidjen.

¹⁷Doawäajen hab ekj kjeene Tiet vesiemt. Aus see ieescht toopjekomen wieren, sad ekj mie opp däm Rechtastool un leet dän Maun nenn brinjen.

¹⁸Aus siene Vekjläaja oppstunden, haben see kjeene Kloag jäajen am jebrocht wuamet ekj räakjend.

¹⁹See hauden bloos Froagen aun am dee äwa äare Relijion wieren, un von een Jesus dee jestorwen wia, von dän Paulus nu oba säd, daut dee läwd.

²⁰Wiels ekj oba nich wist, woo ekj an dee Froagen beauntwuaten sull, fruach ekj am auf hee wudd wellich sennen no Jerusalem to gonen un doa äwa dise Sachen jerecht woaren.

²¹Oba aus Paulus doarom aunhilt, daut hee doa wull jehoolen woaren, daut de Kjeisa sien Uadeel äwa am jäwen kunn, befool ekj am to hoolen, bat ekj am nom Kjeisa schekjen kunn.

²²Dan säd Agrippa to Festus: Ekj wudd dän Maun selfst emol hieren wellen. Hee säd: Morjen saust du am hieren.

²³Aum näakjsten Dach, aus Agrippa un Berenike en groote Pracht oppkjeemen un met de Kommandaunten un Stautsmana toop em Rechthus nenn jinjen, wort Paulus, opp Festus sienen Befäl, uk nenn jebrocht.

²⁴Un Festus säd: Kjennich Agrippa, un aul dee aundre Mana dee hia nu sent, jie seenen disen Maun, wäajen dän mie daut gaunze Judenvolkj en Jerusalem un uk hia beligjen deit, un schrieen, daut dis Maun nich wieet es daut hee lenja läft.

²⁵Oba aus ekj utfunk, daut hee nuscht jedonen haud, daut dän Doot vedeent haud, un daut hee doarom aunjehoolen haud dän Kjeisa to seenen, wia ekj mie eenich am to schekjen.

²⁶Ekj hab nuscht jeneiwet von am, mienen Harn to schriewen. Doawäajen hab ekj am häa brinjen loten, un gaunz oppoat ver die, Kjennich Agrippa, soo daut ekj dan aul nuscht schriewen bruck wan du am ieescht vehieet hast.

²⁷Wiels mie kjemt daut nich gaunz jescheit väa een faustjenomnen hantoschekjen un nich sajen to kjennen, waut hee veschulcht haft.