Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 27 Bible Online

Aposteljeschicht 27 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 27

¹Aus daut ieescht beschloten wia, daut wie no Italien sullen, worden Paulus un noch eenje aundre faustjenomne aun een Soldotenväastona äwajäft, dee toom kjeisalichen Rejiment jehieed un Julius heeten deed.

²Aus wie en een Schepp von Adramietium nenn jestäajen wieren, daut no de Städa velenjd de asiatische Wotakaunt säajlen sull, fua wie vom Launt. Met ons wia uk Aristarch von Mazedonien.

³Dän näakjsten Dach laund wie en Sidon, un Julius wia Paulus frintlich jesonnen un leet am no siene Frind gonen, daut dee am vesorjen kunnen.

⁴Aus wie Sidon veleeten, fua wie soo daut wie bie Ziepern em Schulinj wieren, wiels wie hauden dän Wint jäajen ons.

⁵Un aus wie äwa däm opnen Mäa bie Zilizien un Pamfielien vebie fuaren, kjeem wie bat Miera un Liezien.

⁶Doa funk de Soldotenväastona een alexandrischet Schepp, daut opp däm Wajch no Italien wia, un brocht ons doa nopp.

⁷Wie kjeemen väle Doag nich välwaut verwoats, oba kjeemen schlieslich bat Knidos. Un aus wie wäajen dän Wint nich onse Rechtunk hoolen kunnen, säajeld wie jäajen Kreet em Schulinj bie Salmone vebie,

⁸un kjeemen met groote Mieej no Scheenhowen, dicht bie de Staut Lasäa.

⁹Un wiels wie aul soo väl Tiet veloaren hauden un daut Reisen aul jefäadlich wort, un soogoa de Fausttiet vebie wia, jeef Paulus an disen Rot.

¹⁰Hee säd to an: Mana, ekj see, daut et opp onse Foat väl lieden un Schoden jäwen woat, un daut woat nich bloos aun de Fua un daut Schepp, oba uk aun ons Läwen sennen.

¹¹Oba de Soldotenväastona hilt sikj mea aun daut, waut de Stieemaun un de Schepphar säd, aus aun daut, waut Paulus säd.

¹²Un wiels de Howen nich jeieejent wia doa äwa Winta to bliewen, worden de mieeschte sikj eenich von doa wieda to foaren, un to seenen irjentwoo bat Feenix, een Howen en Kreet, to komen, un doa äwa Winta to bliewen. Daut wia een Howen, dee nom Nuadwasten un Siedwasten op wia.

¹³Aus de Wint aunfunk saunft vom Sieden to blosen, dochten see, see kjrieejen krakjt waut see wullen. Dan hoowen see äare Anka nenn un säajelden dicht velenjd de Kaunt von Kreet.

¹⁴Oba daut dieed nich lang, dan kjeem een Wint, de Nuadoosta, en Urkaunjewault von de Insel rauf.

¹⁵Un aus de Storm daut Schepp ieescht to hoolen haud, soo daut wie nuscht aunfangen kunnen, jeew wie ons han un leeten ons vom Wint driewen.

¹⁶Un aus wie bie de kjliene Insel Kauda [17] em Schulinj vebie fuaren, kunn wie bloos met groote Mieej daut Radungsboot secha hoolen.

¹⁷Aus see daut nopp jeholt hauden, bungen see Strenj om daut Schepp, wiels see ferchten daut daut kunn opp de Sierte nopp jedräwen woaren. See holden de Säajel läaja un leeten sikj vom Wint driewen.

¹⁸Wie worden soo oajch vom Wint han un häa jeschmäten, daut wie näakjsten Dach aunfungen onse Woa em Mäa to schmieten.

¹⁹Un om dree Doag schmeet wie met onse ieejne Henj uk daut Jereetschoft rut, daut to daut Schepp jehieed.

²⁰Un aus miere Doag nich Sonn noch Stierns verendach kjeemen, un de Wint met siene Jewault aunhilt to tooben, velua wie aule Hopninj läwen to bliewen.

²¹Oba aus see lenjre Tiet nich jejäten hauden, stunt Paulus medden mank an opp un säd: Mana, jie sullen soo jedonen haben aus ekj junt säd, un nich von Kreet wajch jefoaren sennen. Dan wudd jie junt väl Schoden un Velust jespoat haben.

²²Oba dan fot nu Moot un vezoacht nich, wiels doa woat kjeena sien Läwen velieren, bloos daut Schepp woat en de Grunt gonen.

²³Latste Nacht kjeem een Enjel von dän Gott, dän ekj aunjehia un deen, bie mie stonen

²⁴un säd: Fercht die nich, Paulus. Du motst ver dän Kjeisa to stonen komen. Gott en siene Jnod haft die aul dee äa Läwen jeschonken, dee met die toop reisen.

²⁵Doawäajen saj ekj, vezoacht nich. Ekj jleew aun Gott, un daut et krakjt soo woaren woat, aus hee mie haft sajen loten.

²⁶Oba eendoont woo! Wie motten irjentwua aun eene Insel launden.

²⁷Oba aus de vieetieende Nacht kjeem, un wie noch emma opp däm adriatischen Mäa vom Wint han un häa jedräwen worden, worden de Scheppmana medden en de Nacht en, daut wie noda no Launt kjeemen.

²⁸Dan leeten see daut Bliejewicht rauf, un fungen ut daut daut Wota doa 120 Schoo deep wia. Om een stootje mauten see wada, un dan wia daut mau 90 Schoo deep.

²⁹En äare Forcht, daut see kunnen opp de Steena nopp jedräwen woaren, leeten see hinjen vom Schepp vea Anka rauf un bäden, daut et dach woaren sull.

³⁰Aus eenje Scheppmana vesochten daut Schepp to veloten un wajch to komen, leeten see daut Radungsboot em Mäa nenn, un jeewen väa, see wullen väaren vom Schepp uk noch Anka rauf loten.

³¹Dan säd Paulus to de Soldoten un äaren väaschten: Wan dise Mana nich em Schepp bliewen, kjenn jie nich jerat woaren.

³²Dan schneeden de Soldoten de Strenj auf un leeten daut Boot wajchfaulen.

³³Jrod ea daut dach wort, spornd Paulus an aula aun, to äten. Hee säd to an: Jie sent aul 14 Doag en Oppräajunk jewast, un haben nuscht jejäten.

³⁴Doawäajen rod ekj junt, daut jie nu äten, wan jie läwen bliewen wellen. Von junt woat nich eena een Hoa vom Kopp velieren.

³⁵Aus hee dit jesajcht haud, neem hee Broot, un dankt Gott doa ver an aula. Dan bruak hee daut un funk aun to äten.

³⁶Dan footen see aula Moot un fungen uk aun to äten.

³⁷Wie wieren aulatoop 276 [18] Menschen em Schepp.

³⁸Aus see ieescht aula soo väl jejäten hauden aus see wullen, schmeeten see daut Jeträajd em Mäa, daut daut Schepp noch leichta wort.

³⁹Aus daut ieescht dach wort, kjanden see daut Launt nich. See sagen oba eene Bucht met een Saunteewa. Doa plonden see, wan mäajlich, äa Schepp nopp to stieren.

⁴⁰Un see muaken sikj von äare Ankasch loos un leeten dee em Mäa. To jlikje Tiet leesden see uk de Strenj op wuamet de Roodlen enjebungen wieren. Dan holden see daut väaschte Säajel em Wint nenn, un läden auf no de Kaunt.

⁴¹Oba opp eene Städ, wua twee Mäaren toopkomen, jeroot daut Schepp met däm Väaenj opp eenen Sauntrigjen nopp, un saut doa soo faust, daut et nich to bewäajen jinkj. Daut hinjaschte Enj oba wort von de jewaultje Walen to Bieta vebroaken.

⁴²Dan plonden de Soldoten, de faustjenomne doottomoaken, daut dee nich sullen no de Kaunt schwamen un wajch komen kjennen.

⁴³Oba de Soldotenväastona wull Paulus daut Läwen raden un befool de Soldoten äaren Plon nich derchtofieren. Oba hee ordend dee aun, dee doa schwamen kunnen, daut see daut ieeschte sullen em Wota sprinjen un seenen nom Launt to komen.

⁴⁴De aundre oba sullen seenen, daut see doa opp Bolen, ooda sest Bieta vom Schepp, hankjeemen. Un soo muak sikj daut, daut see aula secha opp daut Launt noppkjeemen.