Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 3 Bible Online

Aposteljeschicht 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 3

¹Petrus un Johanes jinjen Klock dree nom Tempel, aus daut Tiet wia toom bäden.

²Doa wort een Maun, dee von Jeburt aun wia lom jewast, no daut Tempelpuat jedroacht, daut see daut Scheene nanden, om von dee to prachren, dee em Tempel nenn jinjen.

³Aus hee Petrus un Johanes sach em Tempel nenn gonen, fruach hee dee no Jelt.

⁴Petrus kjikjt am jlikj aun, un soo uk Johanes. Petrus säd: Kjikj emol häa!

⁵Hee kjikjt an aun un räakjend doamet, daut see am waut jäwen wudden.

⁶Dan säd Petrus: Selwa un Golt hab ekj nich; oba waut ekj hab, jäw ekj die: En Jesus Christus von Nazaret sien Nomen sto opp un go!

⁷Un hee foot am aun de rajchte Haunt un hoof am opp. Un fuaz kjrieejen siene Feet un Enkjelknoakes Krauft.

⁸Soo sprunk hee opp, kunn gonen un stonen un jinkj met an toop em Tempel nenn, jinkj un sprunk un lowd Gott.

⁹Un aul de Menschen sagen am gonen un Gott lowen.

¹⁰Un see wisten daut uk, daut hee dee wia, dee bie daut scheene Tempelpuat haud jesäten un jeprachat. Un see wundaden sikj un staunden doaräwa, waut met däm passieet wia.

¹¹Aus dis loma, dee nu jeheelt wia, bie Petrus un Johanes bleef, rand aulemaun en Salomo siene Haul toop, wua see wieren, un wundaden sikj.

¹²Aus Petrus dit sach, säd hee to an: Jie Mana von Israel, wuarom wundat junt dit soo, ooda wuarom kjikj jie ons soo aun, aus wan wie disen Maun ut onse ieejne Gloowenskrauft haben oppe Been jebrocht?

¹³Abraham, Isaak un Jakob äa Gott, onse Vodasch äa Gott, haft sienen Kjnajcht Jesus veharlicht, dän jie hanjeewen, un ver Pilatus beweesen, daut jie met am nuscht wullen to doonen haben, aus hee sikj eenich wia am loostoloten.

¹⁴Jie oba muaken junt loos von dän Heiljen un Jerajchten, un fruagen, daut junt de Merda sull jeschonken woaren.

¹⁵Oba jie muaken dän doot, dee daut Läwen jäwen kunn. Gott oba haft dän vom Doot oppjewoakt. Doafäa sto wie met ons Zeichnis.

¹⁶Dis Maun, dän jie seenen un kjanen, kjrieech siene Krauft derch dän Gloowen aun Jesus Christus sienen Nomen. Daut es Jesus sien Nomen, un de Gloowen dee derch am kjemt, dee disen Maun, soo aus jie seenen, ver junt volstendich jesunt jemoakt haft.

¹⁷Oba ekj weet, leewe Breeda, daut jie dit deeden, wiels jie nich bäta wisten, jrod soo aus june Leidasch.

¹⁸Gott oba, dee derch aul siene Profeeten haud sajen loten, woo Christus lieden sull, leet daut aula soo romkomen.

¹⁹Dan schlot nu en junt un moakt junt opp, daut junt de Sinden vejäft woaren, soo daut vom Harn eene fresche Beläwungstiet äwa junt komen kaun,

²⁰un daut hee junt Jesus Christus schekjen kaun, dee junt aul verhäa es jeprädicht worden.

²¹De Himmel musten am oppnämen bat Gott aules häastalen wudd, waut hee derch siene heilje Profeeten vom Aunfank vonne Welt, haud sajen loten.

²²Wiels Moses säd gaunz opprechtich to de Vodasch: “De Har, jun Gott, woat junt von mank june Breeda eenen Profeet schekjen, soo aus mie. No dän sell jie horchen un aules doonen waut hee sajcht.

²³Un wäaemma nich no am horchen woat, saul utem Volkj utjerot woaren.”

²⁴Un bestemt haben aule Profeeten von Samuel aun, soo väl aus doa wieren, jesajcht, daut dise Tiet komen wudd.

²⁵Waut Gott derch de Profeeten vesproaken haft, es fa junt, un jie sent en dän Bunt metenjeschloten, dän Gott met june Vodasch muak, aus hee to Abraham säd: “Derch dien Nokomen sellen aule Famieljes oppe Ieed jesäajent woaren.”

²⁶Aus Gott sienen Kjnajcht Jesus oppwuak, schekjt hee dän daut ieeschte no junt, junt doarenn to säajnen daut sikj een jiedra von siene beese Wäaj wajch dreien sull.