Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Aposteljeschicht 9 Bible Online

Aposteljeschicht 9 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Aposteljeschicht 9

¹Saul oba schnoof noch emma om sikj un dreiwd dän Harn siene Jinja to morden. Hee jinkj nom Huagenpriesta,

²un fruach am no Breew aun de Judenschoolen en Damaskus, daut wan hee doa irjentwäm opp disen Wajch funk, auf Mana ooda Frues, hee dee dan kunn jebungen no Jerusalem brinjen.

³Un aus hee opp däm Wajch wia un noda no Damaskus kjeem, scheen met eemol plazlich een Licht vom Himmel äwa am.

⁴Un hee foll opp de Ieed un hieed eene Stemm to am sajen: Saul, Saul, wuarom vefolchst du mie?

⁵Saul fruach: Har, wäa best du? Un de Har säd: Ekj sie Jesus, dän du vefolchst. Die woat daut schwoa woaren jäajen de Stachels to schlonen.

⁶Nu sto opp un go en de Staut nenn, un die woat jesajcht woaren, waut du doonen saust.

⁷De Mana, dee met am reisden, stunden un hauden nuscht to sajen. See hieeden eene Stemm, oba sagen kjeenem.

⁸Dan stunt Saul opp von de Ieed, oba aus hee de Uagen opmuak, kunn hee nuscht seenen. See oba footen am aun de Haunt un leiden am en Damaskus nenn.

⁹Un hee kunn dree Doag nich seenen un eet un drunk uk nich.

¹⁰En Damaskus wia een jewessa Jinja, dee heet Hananias. To däm säd de Har en eene Vision: Hananias! Un hee säd: Har, hia sie ekj.

¹¹De Har säd to am: Sto opp un go opp de Gaus nopp dee de Jlikje heet, un froag en Judas sien Hus wua Saul von Tarsus es. See emol, dee bät.

¹²Hee haft en eene Vision jeseenen daut een Maun, Hananias, bie am nenn kjemt un am de Henj opplajcht, daut hee sien Seenen wada kjricht.

¹³Dan säd Hananias: Har, ekj hab väl von disem Maun räden hieet, wooväl Schoden hee diene Heilje en Jerusalem toojesat haft,

¹⁴un hee haft hia Volmacht von de Huagepriestasch, aul dee fausttonämen, dee dienen Nomen aunroopen.

¹⁵Oba de Har säd to am: Go, wiels ekj hab mie am aus Hauntlanga jewält, mienen Nomen ver de Velkja, Kjennichs un de Kjinja Israel to brinjen.

¹⁶Wiels ekj well am wiesen, wooväl hee wäajen mienen Nomen lieden mott.

¹⁷Hananias jeef sikj opp däm Wajch doahan un jinkj doa em Hus nenn, un läd Saul de Henj opp un säd: Brooda Saul, de Har Jesus, dee die opp däm Wajch hiahan bejäajend, haft mie jeschekjt, daut du wada saust seenen kjennen, un met dän Heiljen Jeist jefelt sennen.

¹⁸Un fuaz foll soowaut aus Scheepen von Saul siene Uagen, un hee kunn wada seenen. Un hee stunt opp un leet sikj deepen.

¹⁹Un aus hee ieescht jejäten haud, kjrieech hee uk wada siene Krauft. Saul bleef noch een poa Doag bie de Jinja en Damaskus.

²⁰Hee funk fuaz aun en äare Schoolen to prädjen, daut Jesus Christus Gott sien Sän wia.

²¹Un aule dee am hieeden, wundaden sikj un fruagen: Es dit nich dee, dee en Jerusalem ombrocht, dee disen Nomen aunroopten? Un es dee nich häajekomen, dee fausttonämen un no de Huagepriestasch to brinjen?

²²Oba Saul wort stoakja un stoakja, un prädijd soo kloa to de Juden en Damaskus daut Jesus de Christus es, daut see nich jäajen am stonen kunnen.

²³Miere Doag lota beschlooten de Juden am doottomoaken.

²⁴Saul oba kjrieech von äaren Plon to hieren. See stunden Dach un Nacht opp de Woak aun de Stautspuaten, om am doa doottomoaken.

²⁵Siene Jinja oba neemen am enne Nacht un leeten am en een Korf äwa de Waunt rauf.

²⁶Aus hee no Jerusalem kjeem, proowd hee met de Jinja tooptokomen; oba an wia angst fa am un jleewden nich, daut hee werkjlich een Jinja wia.

²⁷Oba Barnabas neem am un brocht am no de Apostel un säd an, woo Saul hinjawäajes dän Harn jeseenen un met am jerät haud, un woo hee en Damaskus forchtloos en Jesus sienen Nomen jeprädicht haud.

²⁸Dan bleef Saul bie an un jinkj gaunz frie met an toop en Jerusalem rom un prädijd gaunz driest en Jesus Christus sienen Nomen.

²⁹Hee räd un befruach sikj met de griechische Juden; oba dee proowden am doottomoaken.

³⁰Aus de Breeda doavon hieeden, neemen see am no Cäsarea un schekjten am no Tarsus.

³¹Dan haud de Jemeent en gaunz Judäa un Galiläa un Samaria Fräd, un buden sikj opp, un de Heilja Jeist jeef an Krauft un Moot en Gottesforcht to waundlen, un see worden emma mea.

³²Aus Petrus romreisd, kjeem hee uk bat Lieda un besocht de Heilje doa.

³³Doa troff hee Äneas, een jelämden Maun, dee aul acht Joa to Bad jeläajen haud.

³⁴Petrus säd to am: Äneas, Jesus Christus moakt die jesunt; sto opp un moak dien Bad opp! Äneas stunt fuaz opp.

³⁵Dee waut en Lieda un en Scharon wonden, sagen am aula, un bekjieeden sikj toom Harn.

³⁶En Joppe wond eene Jinjarin, Tabita (griechisch: Ree), dee doa emma goodet deed un de oame holp.

³⁷Oba jrod en dee Tiet wort see krank un storf. Aus see ar aufjewoschen hauden, läden see ar en de Bowastow han.

³⁸Un wiels Lieda dicht bie Joppe wia, un de Jinja jehieet hauden daut Petrus doa wia, schekjten see twee Mana han, am sajen to loten, daut hee fuaz hankomen sull.

³⁹Petrus jinkj met an met, un aus hee hankjeem, neemen see am fuaz nopp en de Stow nenn. Un aul de Wätfrues stunden om am, hielden un weesen am de Dakjen un Kjleeda, dee see jemoakt haud, aus see noch bie an jewast wia.

⁴⁰Dan schekjt Petrus an aula ut de Stow rut, kjneed sikj dol, un bäd. Dan dreid hee sikj no de doodje Fru un säd: Tabita, sto opp! Un see muak äare Uagen op. Un aus see Petrus sach, recht see sikj opp un saut.

⁴¹Dan rieekjt hee ar siene Haunt un holp ar opp. Un aus hee de Heilje un Wätfrues jeroopt haud, stald hee ar doa läwendich han.

⁴²Un see kjrieejen daut en gaunz Joppe to hieren, un väle jleewden aum Harn.

⁴³Petrus bleef dan een langet Stoot en Joppe bie Simon een Ladajoawa.