Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Reema 11 Bible Online

Reema 11 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Reema 11

¹Ekj saj dan: Gott haft sien Volkj nich vestat, haft hee? Oba niemols! Wiels ekj sie uk een Israelit un staum von Abraham, von Benjamin sien Staum.

²Gott haft sien Volkj nich vestat, daut hee sikj verhäa jewält haud. Ooda weet jie nich, waut de Schreft von Elia sajcht, woo dee ver Gott kjeem, jäajen Israel to räden:

³“Har, dee haben diene Profeeten dootjemoakt un diene Aultoaren doljeräten, un ekj sie auleen äwajebläwen, un see stonen mie uk nom Läwen.”

⁴Oba waut wia Gott siene Auntwuat?: “Ekj hab fa mie selfst 7.000 Maun jehoolen, dee äare Kjneeen nich ver Baal jeboagen haben?”

⁵Jrod soo haft sikj daut uk nu romjenomen, daut derch Gott siene Jnodenwol, eenje äwajebläwen sent.

⁶Oba wan daut ut Jnoden es, dan es daut nich mea derch Woakjen vedeent; sest wia Jnod nich mea Jnod.

⁷Woo es daut dan nu? Daut, wuano Israel sieekjt, haben see nich jekjräajen, buta de utjewälde. Dee haben daut jekjräajen un de äwaje worden vehoat,

⁸jrod soo aus jeschräwen steit: “Gott jeef an een bedoodjenden Jeist, Uagen, dee nich seenen un Uaren, dee nich hieren; un soo es daut noch vondoag dän dach.”

⁹Un David säd: “Lot äaren Desch fa an eene Schlenj un eene Faul woaren, daut see faulen un jestroft woaren.

¹⁰Lot an daut ver de Uagen diesta woaren, daut see nich seenen kjennen. Un bieej an dän Rigjen opp emma.”

¹¹Ekj saj dan von Israel: See staden sikj nich soo väl daut see follen, deeden see? Gaunz un goa nich! Doaderch daut see follen es de Velkja daut Evangelium jeprädicht worden. Daut sull Israel aufjenstich moaken.

¹²Wan de Welt doaderch rikj wort, daut Israel foll, un äa fälen de Velkja togood kjemt, wooväl jrata woat dan äa Jewenst sennen, wan see aula komen woaren!

¹³Ekj räd nu to junt Velkja: Wiels ekj de Velkja äa Apostel sie, hool ekj mien Aumt huach,

¹⁴daut ekj irjentwoo mien ieejen Volkj reizen kunn, un soo eenje von an uk raden kunn.

¹⁵Wan daut de Veseenunk fa de Welt meend, aus Gott an tosied sad, waut woat daut dan sest sennen aus vom Doot to Läwen komen, wan Gott an aunnämen woat?

¹⁶Wan daut ieeschte Stekj Dieech heilich es, es de gaunza Klompen heilich; un wan de Wartel heilich es, sent de Asta uk heilich.

¹⁷Oba wan von de Asta eenje aufjebroaken worden un du, vom willen Oliewenboom mank jane nenn jepropt worscht, daut du met an toop een Poat aun de rikje Wartel [7] aum Oliewenboom hautst,

¹⁸denkj nich, daut du hecha steist aus de aundre Asta. Sie nich stolt, oba denkj doaraun, du helst nich de Wartel opp, de Wartel drajcht die.

¹⁹Du wurscht dan sajen: Doa worden Asta rut jebroaken, daut ekj doa kunn nenn jepropt woaren.

²⁰Gaunz rajcht! Dee worden aufjebroaken wiels see nich jleewden, un du steist bloos derch dienen Gloowen. Doawäajen sie nich stolt, fercht die leewa!

²¹Wan Gott dee Asta nich veschoond dee von Natua jewossen wieren, dan wudd hee die uk nich veschoonen.

²²Dan see nu emol, woo leeftolich uk woo iernst Gott es; iernst to dee, dee jefollen sent, oba to die es hee leeftolich wan du bie am blifst; wan oba nich, woascht du uk rut jebroaken woaren.

²³Un jane uk, wan dee nich en äaren Ongloowen bliewen, woaren trigj nenn jepropt woaren. Gott kaun dee wada trigj nenn proppen.

²⁴Wan du von een willen Oliewenboom aufjebroaken un jäajen daut Natuajesaz best en een tomen Oliewenboom nenn jepropt worden, wooväl mea sellen dan nich dise tome Asta trigj en äaren ieejnen Oliewenboom nenn jepropt woaren!

²⁵Breeda, ekj well nich, daut jie om dit Jeheemnis nich omweeten, daut jie nich noch stolt woaren. Israel es toom Deel met Blintheit jeschloagen, oba mau soo lang bat de Velkja en volle Zol nenn jegonen sent,

²⁶un dan woat gaunz Israel seelich woaren soo aus jeschräwen steit: “Von Zion woat dee komen dee an raden woat. Hee woat Jakob siene Gottloosichkjeit auntsied schaufen.

²⁷Un dit es mien Tastament met an, wan ekj met äare Sinden oppriemen woa.”

²⁸Vom Evangelium ut jeseenen sent see Fiend om junt haulwen, oba von de Wol utjeseenen, sent see beleeft om äare Vodasch äat haulwen.

²⁹Wiels waut Gott jejäft un beroopen haft, jeit nich trigjtonämen.

³⁰Jrod soo aus jie Gott to eene Tiet onjehuarsom wieren, un nu oba sent bejnodichte jeworden, wiels Israel onjehuarsom es,

³¹jrod soo sent see nu onjehuarsom, daut see derch dee Jnod dee junt bewäsen wort, uk [8] kjennen bejnodichte woaren.

³²Gott haft aule aus onjleewent jestampelt, daut hee aulem Metleet bewiesen kaun.

³³Oo, woo rikj es doch ons Gott aun beides, Weisheit uk Erkjantnis! Woo ommäajlich es daut doch, siene Jerechten to bejriepen, un siene Wäaj to vestonen!

³⁴Wiels “wäa haft jewist waut Gott em Senn haud, ooda wäa wia sien Rotjäwa?”

³⁵Ooda “wäa haft am ieescht waut jejäft, daut am daut kunn trigjetolt woaren?”

³⁶Aules waut doa es, kjemt von am un es derch am un es fa am. Hee saul en aule Eewichkjeit doafäa jeieet woaren! Amen.