Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Reema 6 Bible Online

Reema 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Reema 6

¹Waut sell wie dan sajen? Sell wie biem sindjen bliewen, daut de Jnod doaderch jrata woat?

²Opp kjeenen Wajch! Woo sell wie, dee wie fa de Sind doot sent, doa wieda bennen läwen?

³Ooda weet jie nich daut wie aula, dee wie en Christus Jesus jedeept sent, en sienen Doot nenn jedeept worden?

⁴Wie worden derch däm Deepen met am toop em Doot begroft, daut soo aus Christus derch dän Voda siene Harlichkjeit kunn vom Doot oppjewakjt woaren, wie kunnen en een nieet Läwen waundlen.

⁵Wan wie met Christus sent eent jeworden derch soonen Doot aus hee opp sikj neem, woa wie secha uk eent met am toop em Oppstonen vom Doot sennen.

⁶Wie weeten, daut ons oola Mensch met am toop jekjriezicht es, soo daut et met onsen sindjenden Kjarpa een Enj haud un wie de Sind nich mea deenen.

⁷Wiels wäa jestorwen es, es frie von Sind.

⁸Wan wie nu met Christus jestorwen sent, jleew wie uk, daut wie met am läwen woaren,

⁹wiels wie weeten, daut Christus, vom Doot oppjestonen, nich wada stoawen woat. De Doot kaun nich lenja äwa am harschen.

¹⁰Dän Doot dän hee storf, haft hee mau eemol jeläden, un doamet es hee von de Sind loos. Daut Läwen oba, daut hee nu läft, läft hee fa Gott.

¹¹Jrod soo hoolt junt doafäa, daut jie fa de Sind doot sent, oba en Christus Jesus läwendich fa Gott.

¹²Doawäajen lot de Sind nich en junen stoaflichen Kjarpa harschen, daut jie nich doonen motten wuano de Sind jelesten deit.

¹³Lot de Sind kjeene Jläda brucken, de Ojjerajchtichkjeit to deenen. Jäft junt leewa Gott han, aus soone dee vom Doot toom Läwen jekomen sent, un lot am june Jläda brucken, de Jerajchtichkjeit to deenen.

¹⁴De Sind saul nich äwa junt harschen kjennen, wiels jie sent nich unja daut Jesaz, oba unja de Jnod.

¹⁵Waut dan nu? Kjenn wie sindjen, wiels wie nich unja daut Jesaz, oba unja de Jnod sent? Oba niemols!

¹⁶Weet jie nich, daut wan jie junt wäm hanjäwen to deenen, daut jie dan däm sien Kjnajcht sent, dän jie jehorchen, entwäda de Sind dee toom Doot fieet, ooda de Jehuarsom, dee met Jerajchtichkjeit beloont?

¹⁷Oba Gott sie jedankt, daut wan jie uk aun de Sind veskloft wieren, soo sent jie von Hoaten jehuarsom jeworden, junt aun dee Lia to hoolen, dee jie junt hanjejäft haben.

¹⁸Nu daut jie von de Sind friejeworden sent, sent jie aun de Jerajchtichkjeit veskloft.

¹⁹Wiels jie von Natua noch schwak sent, räd ekj en auldoagsche Menschensproak. Soo aus jie june Jläda aun de Ojjerajchtichkjeit hanjejäft hauden, eene Ojjerajchtichkjeit no de aundre to deenen, soo jäft june Jläda nu han de Jerajchtichkjeit to deenen, daut dee heilich woaren.

²⁰Aus jie aun de Sind veskloft wieren, haud de Jerajchtichkjeit kjeenen Hool aun junt.

²¹Un waut brocht dee Tiet junt en? Dinja met dee jie junt noch schämen wan jie doaraun denkjen; wiels dee fieeden to goodalatst toom Doot.

²²Oba nu daut jie von de Sind frie un aun Gott veskloft sent, hab jie doaderch de Heiljunk jewonnen, un haben daut eewje Läwen.

²³De Loon dän de Sind tolt es de Doot; Gott oba schenkjt daut eewje Läwen en Christus Jesus, onsen Harn.