Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Korinta 14 Bible Online

1. Korinta 14 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Korinta 14

¹Sträft doano, leeftolich to sennen. Siet hinjaraun no jeistliche Gowen, un besondasch daut jie profeetisch räden kjennen.

²Wiels wäa met Tungen rät, rät nich to Menschen, oba to Gott, un am vesteit kjeena, oba en sienem Jeist rät hee Jeheemnisen.

³Wäa oba profeetisch rät, rät to Menschen, wuaderch dee jebätat, oppjemuntat un jetreest woaren.

⁴Wäa met Tungen rät, but sikj selfst opp. Oba wäa profeetisch rät, bätat de Jemeent.

⁵Ekj wensch, daut jie aula met Tungen räden kunnen. Oba noch väl mea wensch ekj, daut jie profeetisch räden kunnen. Wäa profeetisch rät, es jrata aus eena, dee met Tungen rät, buta hee lajcht daut uk ut, daut de Jemeent daut toom gooden deenen kaun.

⁶Soo aus daut nu steit, Breeda, wan ekj hankjeem un met Tungen räd, waut wudd ekj junt halpen. Ekj wudd junt uk motten met Wieed komen, dee junt waut openboaren wudden, ooda junt waut vestonen loten wudden, ooda junt belieren wudden.

⁷Soogoa bie Musikj Instrumenten, soone aus de Fleet ooda Hoap, wan dee nich kloa äare Teen wadajäwen, woo kaun eena weeten, waut opp de Fleet ooda Hoap jespält woat?

⁸Un wan de Trompeet onkloa blost, wäa woat sikj reedmoaken toom Kjrich?

⁹Soo es daut uk wan jie en Tungen ooda aundre Sproaken räden un de Wieed sent nich to vestonen. Wäa kaun weeten, waut jie sajen? Dan räd jie en dän Wint.

¹⁰Doa sent väl veschiedne Sproaken en dise Welt, oba doa es kjeene dee nich eene Meenunk haft.

¹¹Wan ekj de Sproak nich vesto, dee jerät woat, bliew ekj däm Rädna framd, un hee blift mie uk framd.

¹²Wan jie junt om de Gowen vom Jeist bemieejen, dan seet doano, rikjlich doavon to haben un de Jemeent doamet opptobuen.

¹³Wan aulsoo eena en eene framde Sproak rät, mott hee uk om de Gow bäden, daut uttolajen.

¹⁴Wan ekj en Tungen bäd, bät mien Jeist, oba mien Vestaunt brinjt kjeene Frucht väa.

¹⁵Waut saul ekj dan doonen? Ekj well met däm Jeist bäden un well uk vestentlich bäden; ekj well met däm Jeist sinjen un well uk vestentlich sinjen.

¹⁶Wan du Gott em Jeist lowen deist, [12] woo saul eena dee daut nich vesteit, [13] to dien Dankjebäd Amen sajen, wan hee nich vesteit, waut du sajchst?

¹⁷Du machst een goodet Dankjebäd jebät haben, oba een aundra es doaderch nich jeholpen worden.

¹⁸Ekj dank mienen Gott, daut ekj mea en Tungen räd aus jie aula.

¹⁹Oba enne Jemeent well ekj leewa fief Wieed räden, dee to vestonen sent un wuaderch aundre jeholpen woaren, aus 10.000 Wieed en Tungen räden.

²⁰Breeda, blieft nich Kjinja em vestonen. Siet Kjinja en schlajchtet doonen. Oba em äwalajen un vestonen siet vestendje Menschen.

²¹Em Jesaz steit jeschräwen: “Ekj woa to dit Volkj en aundre Tungen un met aundre Leppen räden, un dee woaren uk dan nich no mie horchen, sajcht de Har.”

²²Tungen sent dan een Tieekjen fa dee waut nich jleewen, un nich fa dee waut jleewen. Profeetische Räd wada es fa dee waut jleewen un nich fa dee waut nich jleewen.

²³Wan toom Biespel de gaunze Jemeent toopkjeem, un aula met Tungen räden wudden, un dan wudden framde ooda soone waut nich jleewen nenkomen, wudden dee nich sajen, jie wieren nich bie kloarem Vestaunt?

²⁴Oba wan de aula profeetisch räden wudden un een nich jleewenda ooda framda kjeem nenn, dee wudd sikj ver aulen opjedakjt feelen un sikj aus een Sinda to seenen kjrieen.

²⁵Siene Jeheemnisen em Hoat wudden verendach komen, un hee wudd dan opp sien Jesecht faulen un Gott aunbäden un bekjanen, daut Gott werkjlich mank junt es.

²⁶Breeda, waut sell wie dan sajen? Wan jie junt vesaumlen, haft een jiedra een Psalmleet, ooda eene Lia, ooda eene Openboarunk, ooda een räden en Tungen, ooda een utlajen. Daut saul aula doatoo deenen, daut de Jemeent jeholpen woat.

²⁷Wan irjentwäa en Tungen rät, lot daut twee ooda opp mieeschte dree sennen, un eena nom aundren, un eenen lot daut utlajen.

²⁸Oba wan doa kjeena toom utlajen es, dan saul hee en de Jemeent stell sennen. Lot am to sikj selfst un to Gott räden.

²⁹Un lot twee ooda dree Profeeten räden, un lot de äwaje daut beuadeelen.

³⁰Oba wan doa wäa, dee doabie sett, eene Openboarunk kjricht, dan lot dän ieeschten stell sennen.

³¹Jie kjennen aula profezeien, doch eena nom aundren, daut jie aula waut lieren un jestoakjt woaren.

³²De Profeeten äare Jeista sent de Profeeten unjadon.

³³Gott es nich een Gott von Onordnunk, oba von Fräd.

³⁴Soo aus en aule Jemeenten von heilje sellen de Frues en de Vesaumlunk stell sennen. See haben nich de Frieheit to räden, see sellen sikj unjaordnen, soo aus daut Jesaz daut uk sajcht.

³⁵Wan see waut lieren wellen, lot an tus äare Mana froagen. Daut steit eene Fru nich aun, en de Vesaumlunk to räden.

³⁶Ooda wia jie dee, von wua Gott sien Wuat häa kjeem? Ooda wia jie de eensje, wua daut hankjeem?

³⁷Wan wäa meent, daut hee een Profeet es ooda jeistlich begoft es, dan sull deejanja vestonen, daut daut däm Harn sien Jeboot es, waut ekj junt schriew.

³⁸Wäa daut nich aunerkjant, woat uk nich aunerkjant woaren.

³⁹Doawäajen, miene Breeda, siet hinjaraun no profeetisch räden, un vebeet nich, met Tungen to räden.

⁴⁰Daut mott oba aules schekjlich un ordentlich jedonen woaren.