Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Josua 2 Bible Online

Josua 2 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Josua 2

¹Josua, Nun sien Sän, schekjt von Schittim twee Mana jeheem aus Spionen ut un säd to an: Got han, un beseet junt daut Launt goot, un besondasch de Staut Jericho! Un de Mana jinjen en de Staut nenn un kjeemen no de Hua Rahab äa Hus un jinjen doa nenn, om doa äwa Nacht to bliewen.

²Däm Kjennich von Jericho wort daut oba noch aun däm selwjen Owent jemalt: Doa sent en dise Nacht Mana von Israel nenjekomen, daut Launt uttospionen.

³Dan schekjt de Kjennich von Jericho von siene Wajchta no Rahab un leet ar sajen: Jeff de beid Mana rut, waut no die en dien Hus jekomen sent; dee sent bloos jekomen, om daut Launt uttoforschen.

⁴Rahab oba vestuak de beid Mana un säd: Jo, doa sent Mana bie mie nenjekomen, oba ekj wist nich, wua dee häakjeemen.

⁵Un aus met diesta woaren daut Stautspuat sull toojeschloten woaren, jinjen see rut, un ekj weet nich wua dee hanjegonen sent. Oba wan jie dee schwind hinjaraun joagen, dan woa jie dee noch enholen.

⁶See haud de Mana opp äa Dak noppgonen loten un an met daut Flausstroo unjajeschett, waut see opp äa Dak jeschett haud.

⁷De Wajchta juagen de Spionen opp däm Wajch nom Jordan hinjaraun bat aun däm flaken Äwagank biem Jordan. Un daut Stautspuat wort hinja an wada toojeschloten.

⁸Oba ea de beid Spionen sikj hanläden toom schlopen, kjeem Rahab opp daut Dak nopp no an

⁹un säd: Ekj weet, daut de HAR junt dit Launt jejäft haft, wiels aul de Enwona zetren un haben Angst fa junt, un haben aula dän Moot veloaren.

¹⁰Wie haben daut jehieet, woo de HAR daut Wota em Schelpmäa ver junt utdrieejen leet, aus jie ut Ägipten rut trocken. Un wie weeten uk, waut jie met de beid Kjennichs von de Amorita, Sihon un Og, aun jantsied Jordan jedonen haben, woo jie dee besiecht un dootjemoakt haben.

¹¹Un von don aus wie daut hieeden, hab wie aulen Moot veloaren. Kjeena von ons woacht sikj, jäajen junt to kjamfen, wiels de HAR, jun Gott, es Gott bowen em Himmel uk unjen oppe Ieed.

¹²Ekj pracha junt, doot mie bie däm HARN schwieren, daut jie truhoatich un goot woaren to miene Famielje sennen, soo aus ekj junt sie truhoatich goot jewast. Un jäft mie een sechret Tieekjen,

¹³daut jie mienen Voda, miene Mutta, miene Breeda un miene Sestren un aules, waut see haben, läwen loten un vom Doot raden woaren.

¹⁴Dan säden de Mana to ar: De HAR saul ons ieejnet Läwen von ons fodren, wan wie daut Vespräakjen nich hoolen un nich tru un goot to die sent, wan de HAR ons dit Launt jeft, un du onse Sach nich veroden woascht.

¹⁵Dan leet Rahab an aun eenen Strank derch een Fensta lenjd de Stautsmia rauf, wiels äa Hus, wua see wond, stunt aun de Stautsmia.

¹⁶Un see säd to an: Got un doot junt dree Doag manke Boaj vestäakjen, bat dee trigjekomen sent, waut junt hinjaraun juagen; un dan got june Wäaj.

¹⁷De Mana oba säden to ar: Dit Vespräakjen, waut du ons hast schwieren loten, well wie mau dan hoolen,

¹⁸wan du disen rooden Strank, wua du ons met raufjeloten hast, aun daut Fensta binjen woascht. Un dienen Voda, diene Mutta, diene Breeda un dien Frintschoft en dien Hus vesaumelt hast, wan wie en dit Launt nenn komen.

¹⁹Kjeena doaf dien Hus veloten. Wäa rut jeit un dootjemoakt woat, drajcht de Schult selfst, un wie sent nich veauntwuatlich doafäa. Bloos wan en dien Hus eena omjebrocht woat, traft ons de Schult.

²⁰Wan du oba waut doavon veroden woascht, dan sent wie von daut Vespräakjen loos, waut wie die jeschwuaren haben.

²¹See säd: Soo aus jie jesajcht haben, saul daut sennen! Un neem Aufscheet von an. Un de Mana jinjen wajch. See oba bunk dän rooden Strank aum Fensta.

²²De beid Mana jinjen un vestuaken sikj dree Doag manke Boaj, bat dee trigjekomen wieren, waut an sochten. Dee hauden opp aule Wäaj en de gaunze Jäajent jesocht, oba kjeenem jefungen.

²³Nohäa jinjen de beid Spionen vom Boajch rauf en daut Jordantol nenn, un jinjen äwa däm Riefa un kjeemen no Josua, Nun sienen Sän, un vetalden am aules, waut see beläft hauden,

²⁴un vesechaden am: De HAR haft daut gaunze Launt en onse Henj jejäft, wiels aule Enwona em Launt haben fa ons Angst jekjräajen un dän Moot veloaren.