Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Josua 7 Bible Online

Josua 7 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Josua 7

¹De Israeliten vejreepen sikj oba aun daut Jebaunde. Achan, Karmi sien Sän un Sabdi sien Grootsän, eena von Serach siene Nokomen, ut däm Staum Juda, neem waut von daut Jebaunde. Un dan kjeem däm HARN sien Oaja äwa de Israeliten.

²Josua schekjt Mana von Jericho no Ai, eene Staut bie Bet Awen nom Oosten han von Betel, un säd to an: Got han un unjasieekjt daut Launt. Un aus see hanjegonen wieren un de Jäajent bie Ai unjasocht hauden,

³kjeemen see trigj no Josua un säden to am: Daut es kjeene groote Staut. Du brukst goanich daut gaunze Kjrichsvolkj doahan schekjen; twee ooda dree 1.000 Mana woaren toorieekjen, om Ai entonämen.

⁴Soo jinjen dan bie 3.000 Mana de Staut aunjriepen; oba see worden von de Mana ut Ai trigjeschloagen.

⁵Un de Mana von Ai vefoljden an vom Stautspuat bat daut Eewa, wua de Steena steil raufgonen, un schluagen doa 36 Mana von an doot. Dan veschmolt daut Volkj daut Hoat un wort aus Wota.

⁶Un Josua vereet siene Kjleeda un foll opp sien Jesecht oppe Ieed ver däm HARN siene Bundeskjist, un lach doa met de Leida von Israel toop bat aum Owent, un see schmeeten sikj Ieed opp äare Kjap nopp.

⁷Josua bäd: Har HAR! Towaut hast du dit Volkj äwa däm Jordan jebrocht un jefst ons en de Henj von de Amorita, om ons omtobrinjen? Wan wie doch aun de aundre Sied Jordan jebläwen wieren!

⁸Ekj pracha die HAR, waut saul ekj sajen, no däm daut de Mana von Israel äare Fiend dän Rigjen jedreit haben?

⁹Wan daut de Kanaanita un de äwaje Enwona em Launt hieren, dan woaren see ons omkjrensen un onsen Nomen opp dise Ieed utroden. Waut west du dan fa dienen grooten Nomen doonen?

¹⁰Dan säd de HAR to Josua: Sto opp! Wuarom lichst du doa opp dien Jesecht?

¹¹Israel haft sikj vesindicht. See haben mienen Bunt jebroaken, waut ekj met an jeschloten hab. See haben von daut Jebaunde jenomen, un haben daut jestolen un jeheem mank äare Sachen jelajcht!

¹²Doawäajen woaren de Israeliten nich bestonen kjennen ver äare Fiend, un woaren äare Fiend motten dän Rigjen dreien, wiels see stonen selfst unja dän Baun un sent dän Unjagank utjeleewat. Ekj woa junt nich mea biestonen, wan jie nich daut Jebaunde ut june Medd utroden.

¹³Sto opp, moak daut Volkj reed un saj: Doot junt to morjen reinjen! Soo sajcht de HAR, Israel äa Gott: Jie haben Sachen bie junt, waut unja däm Baun stonen. Jie woaren ver june Fiend nich mea bestonen kjennen, bat jie daut Jebaunde ut june Medd rutjeriemt haben.

¹⁴Doawäajen sell jie morjen tiedich een Staum nom aundren väakomen. Un de Staum woonen däm HARN sien Loss trafen woat, dee saul en Volkjsgruppen eene no de aundre väakomen. Un de Volkjsgrupp waut däm HARN sien Loss trafen woat, saul aus Famieljes jieda Famielje väakomen. Un ut de Famielje waut däm HARN sien Loss trafen woat, saul jieda Maun väakomen.

¹⁵Un wäa doabie met daut Jebaunde aunjetroffen woat, saul met Fia vebrent woaren, hee selfst, un aules waut hee haft, wiels hee däm HARN sienen Bunt äwaträden un waut schaundhauftet en Israel begonen haft.

¹⁶Aum näakjsten Morjen muak Josua sikj tiedich opp un leet Israel väakomen, eenen Staum nom aundren; un daut Loss troff dän Staum Juda.

¹⁷Un aus Juda met siene Volkjsgruppen väakjeem, wort Serach siene Nokomenschoft jetroffen. Un ut Serach siene Grupp wort Sabdi siene Famielje jetroffen.

¹⁸Un aus hee ut Sabdi siene Famielje, jieda Maun väakomen leet, troff daut Loss Achan, dee Karmi sien Sän, un Sabdi sien Grootsän wia. Een Nokomen von Serach, ut däm Staum Juda.

¹⁹Dan säd Josua to Achan: Mien Sän, jeff däm HARN, däm Gott en Israel, de Iea un bekjan ver am diene Schult! Un saj aules waut du jedonen hast, un doo nuscht ver mie jeheem hoolen!

²⁰Dan säd Achan to Josua: Daut es soo, ekj hab mie aun däm HARN, Israel äaren Gott, vesindicht. Un dit es waut ekj jedonen hab:

²¹Ekj sach mank daut Kjrichskaptol eenen dieren babelonischen Mauntel un 200 Selwastekja un eene Goltstang, waut een haulwet Kilo wuach. Ekj kunn daut nich wadastonen un neem mie daut. Du woascht daut aula en mien Zelt unjajeschoaft finjen; un daut Selwa licht daut unjaschte.

²²Dan schekjt Josua Mana doahan, un dee randen nom Zelt, un fungen aules en sien Zelt unjajeschoaft un daut Selwa doarunja.

²³Un see neemen de Sachen ut daut Zelt un brochten dee no Josua un aule Israeliten un läden dee ver däm HARN siene Bundeskjist han.

²⁴Dan neem Josua met gaunz Israel toop Achan, dän Nokomen von Serach, met aules toop, daut Selwa, dän Mauntel un de Goltstang, siene Säns un Dajchta, siene Rinda, Äsels un Schop, sien Zelt un aules, waut hee haud, un brochten daut en daut Achor Tol.

²⁵Un doa säd Josua: Soo aus du ons em Ojjlekj jebrocht hast, soo woat de HAR die vondoag em Ojjlekj brinjen! Un gaunz Israel steenijden Achan un siene Aunjehieeje. Un aus see an jesteenicht hauden, vebrenden see an met Fia.

²⁶Un dan schmeeten see doa eenen grooten Klompen Steena nopp, dee doa bat vondoag noch emma to seenen es. De HAR leet von sienen Oaja. Doawäajen wort de Städ bat disen Dach “Achor Tol” jenant.