Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Josua 9 Bible Online

Josua 9 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Josua 9

¹Aus aul de Kjennichs aun de wastne Sied Jordan oppe Boaj un opp daut onjlikje Launt un aum Meddelmäa nom Libanon han, de Hetita, Amorita, Kanaanita, Perisita, Hiwita un Jebusita daut hieeden,

²kjeemen see aula toop, om sikj tooptostonen un jäajen Josua un de Israeliten to kjamfen.

³Aus de Birja von Gibeon daut hieeden, waut Josua met Jericho un Ai jedonen haud,

⁴dochten see sikj eene Lest ut. See vekjleeden sikj aus Bootschofta ut een framdet Launt von wiet auf. See vesorjden sikj Äten un neemen oole Sakj opp äare Äsels un oole, verätne, un jeflekjte Wienluschen,

⁵un trocken sikj oole Kjleeda un aufjenuzte Schoo aun, un neemen sikj oolet hoatjedrieejdet Broot met.

⁶Soo jinjen see no daut Loaga en Gilgal un säden to Josua un de Mana von Israel: Wie sent von wiet auf jekomen un muchten, daut jie met ons eenen Bunt moaken.

⁷De Mana von Israel säden to de Hiwita: Wie kjennen doch nich eefach eenen Bunt met junt moaken! Veleicht won jie hia medden mank ons.

⁸See säden oba to Josua: Wie sent diene Kjnajchts. Dan fruach Josua an: Wäa sent jie, un von wua kom jie?

⁹Dan vetalden see am: Diene Kjnajchts sent ut een Launt von wiet auf jekomen om dän HARN, dienen Gott sienen Nomen haulwen. Wie haben von am aules jehieet, waut hee en Ägipten jedonen haft,

¹⁰un aules, waut hee de beid Kjennichs von de Amorita aun jantsied Jordan jedonen haft, Sihon, däm Kjennich von Heschbon, un Og, däm Kjennich von Baschan, dee en Aschtarot wond.

¹¹Doawäajen säden onse Leida un aule Enwona en ons Launt to ons: Nämt junt Äten met un moakt junt oppe Reis un got an entjäajen un sajcht to an: Wie sent june Kjnajchts. Doot doch eenen Bunt met ons moaken!

¹²Dit Broot, waut wie von Tus toom äten metneemen, wia noch woam, aus wie loosreisden, un nu kjikjt woo hoat un brosch daut jeworden es.

¹³Un dise Wienluschen wieren nie, aus wie dee oppfelden, un nu kjikjt woo enjeräten dee sent. Un onse Kjleeda un Schoo sent von de sea lange Reis oolt jeworden.

¹⁴De Mana von Israel neemen von daut Äten, waut de framde metjebrocht hauden. See vesiemden daut oba, verhäa däm HARN to froagen.

¹⁵Un Josua muak Fräd met an un schloot eenen Bunt auf, daut see aum Läwen bliewen sullen. Un de väaschte Mana en de Jemeent schwuaren an daut.

¹⁶Oba dree Doag, no däm aus see met an eenen Bunt jemoakt hauden, worden see en, daut jane von dichtbie wieren un medden mank an wonden.

¹⁷Aus de Israeliten dan wiedatrocken, kjeemen see aum dredden Dach bat äare Städa; waut Gibeon, Kefira, Beerot un Kirjat Jearim jenant worden.

¹⁸Oba de Israeliten kunnen an nuscht aundoonen, wiels äare väaschte Mana an en däm HARN, Israel äaren Gott, sienen Nomen, Fräd jeschwuaren hauden. Aus de gaunze Jemeent äwa äare väaschte Mana schellen deed,

¹⁹säden see to de gaunze Jemeent: Wie haben an bie däm HARN, Israel äaren Gott, Fräd jeschwuaren; doawäajen derw wie an nu nuscht aundoonen.

²⁰Oba waut wie doonen kjennen es, an läwen loten, om daut nich wäajen dän Eit, waut wie an jeschwuaren haben, eene Strof äwa ons kjemt.

²¹Un de väaschte Mana säden to an: See sellen aum läwen bliewen un Holthakasch un Wotadroagasch fa de gaunze Jemeent von Israel woaren. Un soo worden dee to Holthakasch un Wotadroagasch fa de gaunze Jemeent, soo aus an de väaschte jesajcht hauden.

²²Josua leet de jeschekjte Mana von Gibeon ver am komen un säd to an: Wuarom hab jie ons väajeloagen un jesajcht? “Wie sent von sea wiet auf jekomen”, wan jie doch medden mank ons wonen?

²³Wiels jie daut jedonen haben, sell jie veflucht sennen un niemols opphieren, Sklowen to sennen, waut Holt haken un Wota schapen fa mienen Gott sien Hus.

²⁴See auntwuaden Josua: Ons, diene Kjnajchts, wort daut aula jesajcht, waut de HAR, dien Gott, sienen Deena Moses vesproaken haft, junt daut gaunze Launt to jäwen un aule Enwona em Launt ver junt uttoroden. Dan wort ons soo Angst om ons Läwen daut wie daut soo aus dit muaken.

²⁵Wie sent nu en diene Henj; waut no dien denkjen rajcht un goot es, met ons to doonen, daut doo.

²⁶Un Josua beschizt de Mana von Gibeon; un jeef daut nich frie, daut de Israeliten dee doot muaken.

²⁷Oba hee muak an to Sklowen, waut fa de Israeliten un fa dän Opfadeenst aun däm HARN sienen Aultoa Holt haken un Wota schapen musten. Un see doonen daut bat dän vondoagschen Dach, opp de Städ waut de HAR to siene Woninj bestemmen woat.