Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hebräa 9 Bible Online

Hebräa 9 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hebräa 9

¹Dee ieeschta Bunt (ooda uk Tastament jenant) haud uk Väaschreften, woo see Gott deenen un aunbäden sullen, un een von Menschen jebudet Heilichtum.

²Daut Aunbädungszelt haud eene väaschte Stow. Doabennen wieren de Laumpenhoola un de Desch un daut heilje Broot, un dit wort daut heilje jenant.

³Hinja dän tweeden Väahank wia de Stow, dee see daut Aulaheilichste nanden.

⁴Doabennen wia de goldna Ruakopfa Aultoa. Dan wia doa dee met Golt betrokne Bundeskjist, un doabennen de goldne Kruck met Mauna un Aaron sien Stock, dee doa utjeloten un jejreent haud, un de Steentoflen met de Jebooten.

⁵Bowen äwa dit wieren de Cheruben, aus een Hanwies opp Gott siene Harlichkjeit äwa de Bundeskjist. Doaräwa es nu nich waut oppoatet to sajen.

⁶Dit wia aula soo enjerecht un de Priesta jinjen räajelmässich en de Väastow nenn, äa Aumt to verechten.

⁷Oba en daut Aulaheilichste jinkj bloos de Huagapriesta een mol em Joa nenn, un daut niemols onen Bloot. Dit Bloot opfad hee fa siene un fa daut Volkj äare Sinden, von dee see nich wisten.

⁸De Heilja Jeist bewees derch aul dit sea kloa, daut de Wajch en daut Aulaheilichste nenn noch nich opjemoakt wia, soolang aus de ieeschte Deel vom Zelt noch stunt.

⁹Daut moakt daut fa de vondoagsche Tiet kloa, daut Gowen un Opfa däm Aunbäda daut Jewessen nich reinjen kjennen.

¹⁰Dit sent äwent bloos Väaschreften no buten han äwa äten un drinkjen un veschiedne Sorten von sikj reinjen, dee bloos soo lang jellen, bat dee niee un bätre Ordnunk kjemt.

¹¹Un Christus es aus Huagapriesta äwa daut bätre jekomen, daut nu aul hia es, [9] derch daut jratre un volkomne Zelt, daut nich von Menschen jebut es, un uk nich von dise irdische Welt es.

¹²Hee es uk nich met Bloot von Kosen ooda Kjalwa en daut Aulaheilichste nenn jegonen. Hee jinkj met sien ieejnet Bloot een un fa aulemol en daut Aulaheilichste nenn, un haft ons eene eewje Radunk veschauft.

¹³Wan daut aul soo wia, daut orreine Menschen no buten han jereinicht woaren kunnen, wan see met Bloot von Kosen ooda Bolles un met de Ausch von eene vebrende Koo besprezt worden,

¹⁴wooväl mea woat daut Bloot von Christus, dee onen Fäla wia un sikj selfst derch dän eewjen Jeist Gott opfad, ons [10] Jewessen von de doodje Woakjen reinjen. Un nu kjenn wie däm läwendjen Gott deenen.

¹⁵Daut es wuarom Christus de Vemedla vom nieen Bunt jeworden es, daut dee, dee von Gott jewält sent, daut eewje Oafgoot kjrieen, daut an vesproaken es. Derch Christus sienen Doot sent äare Sinden vejäft, dee see unja daut ieeschte Tastament jedonen hauden.

¹⁶Wua een Tastament es, mott Bewies doafäa sennen, daut dee, dee daut jemoakt haft, jestorwen es.

¹⁷Wiels een Tastament kjemt ieescht met däm Doot en Krauft. Daut haft kjeene Krauft, soolang aus dee läft, dee daut jemoakt haft.

¹⁸Doawäajen haud uk daut ieeschte Tastament kjeene Wirkjunk onen Bloot.

¹⁹Aus Moses däm Volkj daut gaunze Jesaz met aule Jebooten jesajcht haud, neem hee Bloot von Kjalwa un Bakj met Wota un blootroode Woll un een Wesch Iessopp Asta un besprezt daut Buak doamet, un uk daut Volkj.

²⁰Un hee säd: “Dit es daut Bloot, wuamet daut Tastament en Krauft jesat woat, daut Gott junt befolen haft to hoolen.”

²¹Un jrod soo besprezt hee met Bloot uk daut Zelt un aules waut toom Gottesdeenst jebrukt wort.

²²Daut Jesaz velangt, daut meist aules met Bloot jereinicht woat, un onen Bloot vejeeten jeft daut kjeene Sindenvejäwunk.

²³Aule Sachen, dee opp himlischet hanwiesen deeden, musten soo jereinicht woaren. Oba de himlische Sachen selfst velangen bätre Opfa.

²⁴Christus jinkj nich en een Heilichtum nenn, daut Menschenhenj jebut hauden un bloos een Hanwies opp daut woarhauftje wia. Hee jinkj em Himmel selfst nenn, om doa nu fa ons ver Gott to stonen.

²⁵Hee brukt sikj uk nich emma wada opfren, soo aus de Huagapriesta aule Joa met framdet Bloot en daut Aulaheilichste nenn jinkj.

²⁶Sest haud hee must väle mol lieden von Aunfank vonne Welt aun. Hee es oba nu to de latste Tiet een un fa aulemol verendach jekomen, un haft met sien ieejen Opfa de Sind äwatsied jebrocht.

²⁷Däm Mensch es daut soo bestemt, een mol to stoawen, un dan kjemt daut Jerecht.

²⁸Soo wort uk Christus een mol jeopfat, om väle Menschen äare Sinden wajch to nämen. Bie sien tweedet mol komen woat hee nich wäajen Sinden wajchnämen komen, oba om dee to raden, dee no am luaren.